Karel van Wolferen
Macrons voorstel werd onmiddellijk verworpen door alle grote Europese leiders, inclusief de tot nu toe meest agressieve verdedigers van Oekraïne, waaronder Groot-Brittannië, Polen en Duitsland. Moskou reageerde door te zeggen dat een dergelijke stap een directe oorlog met het door de VS geleide militaire blok ‘onvermijdelijk’ zou maken, en de overige vazallen van de VS nemen deze mogelijkheid duidelijk serieus. De Europese leiders waren samengekomen nadat Oekraïense troepen vaste voet in Avdeevka in de Russische Volksrepubliek Donetsk hadden verloren, het laatste en meest doorslaggevende resultaat van een nieuwe reeks Oekraïense tegenslagen op het slagveld.
Het Kiev-regime is niet langer in staat om verloren troepen aan te vullen, en mobilisatiehervormingen wachten op parlementaire toestemming. Intussen heeft een partijdige ruzie in het Amerikaanse Congres onduidelijkheid gezaaid met betrekking tot de eerdere toezegging om Oekraïne altijd te blijven steunen. Het voorstel van Macron doet paniekerigheid met de situatie vermoeden.
De ineenstorting van het Oekraïense leger na de slag om Avdeevka en de ongeorganiseerde terugtocht hebben het Russische militaire denken in een stroomversnelling gebracht over hoe ver westwaarts de NAVO-bondgenoten zullen beslissen dat het Oekraïense grondgebied tegen de verwachte Russische opmars verdedigd kan worden. En hoe snel de nieuwe Oekraïense verdediging tot stand kan komen zonder de bescherming van grond-luchtraketbatterijen, zoals Patriot, langeafstandsartillerie en mobiele pantservoertuigen, zoals de Abrams-, Bradley- en Caesar-tanks. Deze zijn allemaal al verslagen in het oosten. Er is niet langer een NAVO-commandolinie ten oosten van de Poolse grens die afschrikkend kan werken op de Russische Generale Staf.
- Het artikel gaat hieronder verder -
In dit nummer onder meer:
‘De CIA als machtigste Amerikaanse instelling
Hongersnood in Gaza en de uittocht naar Egypte
Sterke botsende politieke stromingen in Duitsland
Pepijn van Houwelingen op zoek naar waarheid coronabeleid
De organisatie door Oekraïne van de defensie aan nieuwe frontlinies is buitengewoon tijdrovend en vereist een grote hoeveelheid aan oorlogsmaterieel, dat onvoldoende wordt aangevuld. Dit is de tijd die de Russische troepen aangrijpen om hun posities te consolideren en de Oekraïense strijdkrachten voortdurend met langeafstandswapens onder druk te zetten. Iedereen die de voortgang van de oorlog is blijven volgen, weet dat het westerse vertrouwen van vorig jaar is verdwenen. Met dit alles in gedachten, is de conclusie bijna onontkoombaar dat dit derde jaar van de Russische campagne beslissend zal worden.
Momenteel lijkt echter geen van de Europese vazallen bereid te zijn het ontstaan van een ander veiligheidssysteem in Europa te aanvaarden. Dat lijkt niet te gaan gebeuren, totdat erkenning van de veranderde geopolitieke realiteit wordt afgedwongen. Een duidelijke en onmiskenbare militaire uitkomst zou daarbij helpen. Maar de heersende Europese mening, die tot uiting komt in talloze uitspraken en verzekeringen, is dat elke concessie aan Moskou de veronderstelde agressieve ambities van Poetin alleen maar zou aanwakkeren. Vandaar de steeds herhaalde nadruk op de noodzaak van een snelle toename van de defensiecapaciteiten van de NAVO, of zelfs van een apart EU-militair apparaat.
Er zijn geen compromissen in zicht. Een Oekraïens lidmaatschap van de NAVO is een principekwestie voor beide partijen. Rusland hoopt de VS plus vazallen te dwingen om de noodzaak van een politieke terugtocht op dit gebied te erkennen, maar dat wordt door het Westen categorisch als onaanvaardbaar beschouwd.
Het moet duidelijk zijn dat Rusland van plan is om zijn huidige voordeel koste wat het kost om te zetten in verdere terreinwinst, wat niet moeilijk zal zijn, omdat Oekraïne nauwelijks de middelen meer heeft om dit te stoppen. Maar een NAVO-gemeenschap in een staat van paniek, nog verergerd door de met de ‘oplossing’ van Macron duidelijk naar voren getreden onenigheid onder de leden van die gemeenschap, is in staat dramatische en gevaarlijke stappen te ondernemen, zoals het leveren van krachtiger langeafstandswapens, om maximale schade aan Rusland toe te brengen. Dat brengt opnieuw het al vaak aangekondigde risico van een totale oorlog met massavernietigingswapens met zich mee.
– einde artikel –
Je las een Premium artikel uit Gezond Verstand
Volg ons op social media
Kijk en beluister Gezond Verstand via
Gerelateerde berichten
