Crisis in Israël is existentieel

Sinds Israël afgelopen oktober zijn genocidale aanval op de bevolking van Gaza lanceerde, heeft Hezbollah de Palestijnse zaak gesteund. Dit hebben ze gedaan door een bepaalde mate van militaire activiteit aan de zuidelijke Libanese grens bij de bezette Palestijnse gebieden te houden. Hierdoor werd Israël gedwongen zijn strijdkrachten alert te houden in dit gebied en konden deze troepen niet in Gaza ingezet worden. Uiteindelijk moest Israël zelfs een aantal van de bezette gebieden evacueren. Er zijn schattingen dat een half miljoen kolonisten het gebied moesten verlaten. De provocaties van Israël zijn bedoeld om te proberen Hezbollah in een oorlog te betrekken waarvoor ze in Libanon onvoldoende politieke steun hebben. Hezbollah wil geen totale oorlog met Israël, behalve als iedereen in Libanon en de rest van de wereld kan zien dat Israël duidelijk en absoluut voor 100% de agressor is.

De wereldwijde protesten tegen de genocide in Gaza hebben een groot effect gehad op het mobiliseren van de oproep tot een einde aan de bezetting van Palestina. De Biden-regering heeft een staakt-het-vuren voorgesteld tussen Israël en Hamas, maar dit is door de Netanyahu-regering afgewezen. De Amerikaanse speciale gezant Amos Hochstein heeft geprobeerd om een deal te sluiten tussen Israël en Libanon, maar dit is mislukt. In 2022 wist Hochstein tussen de twee landen nog succesvol te bemiddelen bij een maritieme grensovereenkomst. Op 23 juni jl. heeft Netanyahu in een tv-interview aangegeven dat zijn leger het huidige grondoffensief in de zuidelijke Gaza-stad Rafa bijna heeft voltooid. Hierdoor zijn daar minder troepen nodig en kan er daarom afgebouwd worden. Dit betekent echter niet dat de oorlog voorbij is, zo zei hij. Op 26 juni werd op de Israëlische televisie gemeld dat het leger gestart is met het verplaatsen van troepen naar het noorden ter voorbereiding op het openen van een front tegen Hezbollah.

Een opmerkelijke waarschuwing van Hezbollah gaat uit naar Cyprus. Nasrallah zei: “De Cypriotische regering moet voorzichtig zijn met het toestaan van Israëlische toegang tot haar vluchthavens en bases, het maakt jullie een deelnemer aan de oorlog en het verzet zal dienovereenkomstig zijn.” Nikos Christodoulides, de president van Cyprus, reageerde onmiddellijk. Hij zei dat het eiland niet betrokken is bij militaire conflicten en positioneert zich als oplossing in plaats van het probleem. Intussen hebben Nederland, Canada, Koeweit en Macedonië hun ingezetenen die zich in Libanon bevinden, opgeroepen zo snel mogelijk naar eigen land terug te keren.

Binnen het jodendom vormen de Asjkenazische joden, naast de Sefardische en Mizrahi, een belangrijke groep. In deze gemeenschap is namelijk het zionisme ontstaan. Volgens Israëlisch historicus Ilan Pappé is het zionisme aan een ineenstorting bezig. Naast de invloed van de omringende landen is er een splitsing binnen de joodse samenleving waar te nemen die een radicaal conflict is geworden. Volgens Pappé kunnen de twee rivaliserende kampen geen gemeenschappelijke basis meer vinden. Aan de ene kant is er het kamp “Staat van Israël”, deze bestaat uit seculiere en liberale joden uit de middenklasse. Het andere kamp is de “Staat van Judea”, door welke de seculiere joden net zo verketterd worden als de Palestijnen. Sinds oktober vorig jaar hebben meer dan een half miljoen joden die de “Staat van Israël” vertegenwoordigen, het land verlaten. Dit is een duidelijke indicatie dat Israël wordt overspoeld door aanhangers van de “Staat van Judea”. Pappé zegt dat dit politieke project door de Arabische wereld, en zelfs door een groot deel van de rest van de wereld, op termijn niet meer getolereerd wordt.