Jeroen van den Berg
De Iraanse operatie mag om meerdere redenen een historisch precedent genoemd worden. Het was de eerste rechtstreekse aanval op Israëlisch grondgebied vanuit Iran zelf, in plaats van proxy’s via Irak, Syrië, Libanon, Jemen, enz. Duidelijk is geworden dat Iran in staat is om doelen binnen een straal van 4.000 km in het Midden-Oosten te raken. Dit is een keerpunt, dat allerlei mogelijkheden voor escalatie heeft geopend. Het offensief richtte zich op drie belangrijke Israëlische militaire locaties: de vliegbases van Nevatim en Ramon en een belangrijk hoofdkwartier van de geheime dienst in Jabal al-Sheikh, in het noorden van de bezette Golanhoogten. Al deze locaties werden in de aanval op de Iraanse ambassade in Damascas gebruikt. Nevatum is de vliegbasis waar de F35-gevechtsvliegtuigen die de ambassade hebben gebombardeerd zijn gestationeerd. Op deze locatie zijn ook Amerikaanse radarsystemen geplaatst die specifiek zijn ontworpen om Iran in de gaten te houden. Het is het meest geavanceerde radardefensiesysteem ter wereld, gekoppeld aan de Amerikaanse satellietsystemen, die Iran 24 uur per dag in de gaten houden. Daarnaast zijn er nog andere zeer geavanceerde defensiesystemen, zoals de Arrow 2, Arrow 3, Patriot en David’s Sling raket-onderscheppingssystemen. Nevatum is met deze combinatie een van de meest beveiligde locaties ter wereld.
Iran bestookte Israël om te beginnen met 185 langzame en luidruchtige drones van het type Shared-135. Hiermee ontving Israël het signaal dat een aanval op komst was. Israël, de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en ook Jordanië kregen daarmee vijf uren de tijd om hun militaire systemen en vliegtuigen in en rond Israël in paraatheid te brengen. Die verdedigingsoperatie heeft Israël meer dan $ 1,35 miljard gekost. Terwijl de drones en raketten neerkwamen op een kostenpost van $ 35 miljoen voor Iran. Voor Israël is dit een niet vol te houden financieel offer. Het was altijd de bedoeling van Iran dat de drones neergehaald zouden worden. Het moest de aandacht afleiden van wat nog zou gaan komen en verschafte veel informatie over de schaal, inrichting en kwetsbaarheden van het Israëlische verdedigingssysteem. In de volgende stap werden door Iran kruisraketten afgevuurd. Hierdoor werden het Israëlische Iron Dome en andere defensiemechanismen in werking gezet, en door de enorme omvang van de raketten werd dit systeem uitgeput.
Na deze drone-aanvallen werden drie soorten ballistische raketten afgevuurd en deze raakten de geplande doelen op de vliegbases. Een daarvan heeft een specifieke kop (warhead) waarbij verschillende onderdelen als lokaas tot ontploffing komen om de Iron Dome als het ware te absorberen en af te leiden. De kleinere koppen bereikten uiteindelijk het beoogde doel. Daarnaast was er een andere type raketten, waarbij de warheads zich afscheidden en met een zeer hoge snelheid naar de grond afdaalden. Vanwege hun snelheid ontlopen zij detectie door radarsystemen. Als laatste werden zeer zware raketten afgevuurd om de landingsbanen van de luchthavens te beschadigen. Operation True Promise was dus een aanval in drie opeenvolgende fasen, ontworpen om de luchtruimverdediging van Israël te activeren en af te leiden, om vervolgens het gewenste doel te kunnen raken. Op de luchtbasis Nevatum zijn zeven raketten afgevuurd, waarvan er vijf hun doel bereikt hebben.
Het succes betekent een kolossale klap in het gezicht van Israël, maar ook voor Washington. Er is voor het oog van de wereld een immens signaal afgegeven, in de vorm van een demonstratie van de militaire kracht van Iran. Het is bovendien belangrijk om te weten dat Iran bewust oudere wapens gebruikte en niet eens hun nieuwe hypersonische wapens. Het betekent feitelijk dat Israël kansloos is tegen een aanval van Iran.
Irans vergelding begon in feite op 13 april, met het in beslag nemen door de Iraanse marine van een vrachtschip in de Straat van Hormuz. Dit is een smalle vaarweg in de regio van de Perzische Golf, waardoorheen 20% van wereldwijde olie vervoerd wordt. Het containerschip, dat onder Portugese vlag voer, is eigendom van de Zodiac Group van de Israëlische miljardair Eyal Ofer. De Verenigde Arabische Emiraten (VAE) spelen een cruciale rol in Amerikaanse en Israëlische plannen om de India Middle East Europe Economic Corridors (IMEC) op te richten, een netwerk van schip naar spoor, bedoeld om te concurreren met het Chinese Belt and Road Initiative voor verzending van goederen van Azië naar Europa. Het Iraanse doelwit van commerciële schepen in de Straat van Hormuz en de Golf van Oman is mede bedoeld om de oprichting van het IMEC-project te verstoren.
Iran heeft laten weten bij een nieuwe Israëlische aanval zonder waarschuwing vooraf tien keer harder te zullen reageren, en onmiddellijk te handelen. De chef van de generale staf van de Iraanse strijdkrachten, Mohammad Bagheri, heeft gezegd dat via de Zwitserse ambassade een boodschap aan Amerika is overgebracht. Amerikaanse bases zullen eveneens een militair doelwit worden indien ze bij toekomstige agressieve acties van het zionistische regime gebruikt worden. Rusland heeft na de Israëlische aanval van 1 april voortdurend contact met Iran onderhouden. De viceminister van Buitenlandse Zaken, Sergey Ryabkov, heeft dit bevestigd. Hij zei: “Moskou is van mening dat de samenzwering met Israëlische acties in het Midden-Oosten – die de kern vormen van het beleid van Washington – in veel opzichten de oorzaak wordt van nieuwe tragedies.” Rusland steunt Iran bij hun militaire acties. Zo worden Russische, maar ook Chinese satellietsystemen gebruikt bij Iraanse raketgeleidingssystemen.
Iran heeft met het verslaan van het Israëlische raketafweerschild de kwetsbaarheid ervan blootgelegd. Hierdoor zijn de Amerikaanse bases in Europa, de Stille Oceaan en het Midden-Oosten – waarvan ooit gedacht werd dat ze goed beschermd waren – nu plotseling kwetsbaar voor aanvallen. Dit alles heeft daarom enorme impact en wereldwijde gevolgen voor de onderlinge machtsconcentratie. De Amerikaanse houding ten opzichte van Rusland, China, Iran en Noord-Korea hangt af van aannames die gedaan zijn met betrekking tot de effectiviteit van deze Amerikaanse raketverdedigingsmogelijkheden.
- Het artikel gaat hieronder verder -
De Gift Card is een leuke manier om Gezond Verstand een kwartaal of een jaar lang cadeau doen. De Gift Card is digitaal verkrijgbaar én als pasje met daarop een unieke code + een feestelijke cadeau-enveloppe.
Abonnees krijgen 15% korting!
Gezond Verstand 6x cadeau doen
Op papier én digitaal
Normaal €24,- voor abonnees €20,-
Gezond Verstand 24x cadeau doen
Op papier én digitaal
Normaal €80,- voor abonnees €70,-
Het betekent tevens dat de NAVO-troepen in Europa kwetsbaar zijn voor aanvallen van geavanceerde Russische rakettechnologieën die overeenkomen met, of zelfs groter zijn dan de Iraanse. We kunnen samenvattend concluderen dat de Amerikaanse en Israëlische militaire machtsmogelijkheden door Operation True Promise schaakmat zijn gezet.
Het is evenwel de vraag of dit feit in zijn volle omvang tot het regime in Tel Aviv is doorgedrongen. Op dinsdag 16 april heeft Israël bekendgemaakt dat het besloten heeft hoe het gaat reageren op de Iraanse operatie. Vooralsnog is een Israëlische vergelding uitgesteld. Washington heeft vervolgens aangegeven dat het verwacht dat de Israëlische reactie een beperkte reikwijdte zal hebben en hoogstwaarschijnlijk aanvallen zal omvatten op Iraanse strijdkrachten en door Iran gesteunde proxy’s buiten Iran. De Biden-regering heeft gezegd een offensieve actie van Israël niet te steunen. De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, Antony Blinken, heeft daarnaast aangegeven dat verdere escalatie met Iran niet in het belang is van de VS of Israël. Er bestaat een risico dat bij een groter conflict de olieprijs tot astronomische hoogten stijgt, en verder zijn er de Amerikaanse presidentsverkiezingen eind november. Netanyahu heeft geantwoord dat Israël zelfstandig een vergelding zal uitvoeren. Intussen wordt ook steeds duidelijker dat de macht van de neocons in de Amerikaanse regering tanende is. Een groot conflict in het Midden-Oosten wordt – afgezien van de bekende hardliners – door het merendeel van de Biden-regering niet gewenst. De oorlog in Oekraïne is bijna ten einde, de massamoord in de Gazastrook is dramatisch en het wordt voor de Democraten een enorm moeilijke presidentsverkiezing.
– einde artikel –
Je las een Premium artikel uit Gezond Verstand
Volg ons op social media
Kijk en beluister Gezond Verstand via
Gerelateerde berichten
