Karel van Wolferen
Waar Rip van Winkle doorheen sliep veranderde een land van immigranten in een wereldmacht die twee eeuwen later op ingrijpende wijze de hele wereld zou gaan veranderen. Waar Mark Rutte doorheen sliep was iets dat in de afgelopen twee jaar geopolitieke verschuivingen veroorzaakte totdat een cruciaal moment was bereikt. Dat kwam tien dagen voor dit schrijven, en wordt aan u voorgelegd door het hierop volgende artikel van Jeroen van den Berg. De Amerikaanse oppermacht in de wereld bestaat niet meer. Iran heeft met het verslaan van het Israëlische raketafweerschild de westerse kwetsbaarheid blootgelegd. Spraakmakers in het Westen weigeren dit vooralsnog te doorzien, en misleiden zichzelf door de rampzalige Iraanse raketaanvallen – met oudere en niet eens Irans meest geavanceerde raketten – op vier strategische doelen niet te noemen. Mocht het Netanyahu-regime alsnog stoutmoedig eerder vaak aangekondigde plannen uitproberen om Iran te vernietigen, dan zou het met deze meest geavanceerde raketten, en met steun van Rusland en China, een einde kunnen maken aan heel Israël.
De Iraanse demonstratie van oppermacht op 13 en 14 april toont ook de kwetsbaarheid van Amerikaanse verdedigingsschilden in Europa en West- en Oost-Azië. De veronderstelde garantie van Amerikaanse dominantie middels beveiliging van vazallen en extreme dwangmiddelen tegen opponenten, is er niet meer. Intussen is rondom dat gegeven, ongezien door de niet oplettende Mark Rutte, een nieuwe wereldorde ontstaan dankzij de diplomatie en het strategisch vernuft van niemand minder dan de niet sterke vent die Rutte in de Tweede Kamer noemde. Ongeveer twee derde van de bevolkingen van de wereld worden nu geregeerd door overheden die liever aan het hoofd van soevereine naties staan dan dat ze door IMF, Wereldbank, en andere Amerikaanse dwangmiddelen economisch aan banden worden gelegd. En deze situatie is onder meer tot stand gekomen dankzij de BRICS, een genootschap van soevereine staten voor wiens poorten nu een rij van gegadigde naties wacht om er lid van te mogen worden.
De redenen waarom Rutte, en overigens de meeste van zijn ambtsgenoten in de lidstaten van de EU, dit niet heeft opgemerkt, zijn complex maar er is er één die erboven uitsteekt. Dat is het tweede thema dat in dit nummer de aandacht krijgt. Landen die ooit volgens democratisch model waren ingericht zijn beroofd van de middelen waarmee, ondanks de vele missers van die democratie, toch nog ervaren en nadenkende burgers verstandige invloed konden uitoefenen op denken en beleid van het staatsapparaat. Dat gebeurde via vakbonden, geleerde genootschappen, politieke partijen, kerkgenootschappen, verenigingen van werkgevers, en nog een heleboel meer instanties met onderlinge verbindingen en uitwisselingen van politieke uitgangspunten en compromisvoorstellen. Dit is weg. Een kolossale vervanging heeft plaatsgevonden. Ngo’s hebben die middelen onklaar gemaakt.
Deze vervanging is niet compleet. Want wat werd vervangen kwam tot stand door afwegingen van ervaring en ruzies over verschillen tussen redelijk en onredelijk, terwijl de vervanging bestaat uit dogma’s van allerlei soort, want ngo’s functioneren als cults. De Atlantic Council en het Nederlandse Clingendael zijn ontaard in dogmatische bewakers van wat iedereen moet denken over de noodzakelijke Amerikaanse rol in de wereld en de grote Russische vijand die aast op het opslokken van stukjes Europa. Overheden en geheime agenten maken gebruik van ngo’s die bijzondere informatie kunnen aanleveren als ondersteuning van dit simplistische stripverhaal over goed en kwaad, zoals het artikel verderop over Bellingcat laat zien. Bellingcat bestaat uit de oplichter Eliot Higgins met zijn helpers, een werkloze Brit die ontdekte dat met het uit de duim zuigen van veronderstelde waarheden die de voorgeschreven werkelijkheid ondersteunden, veel geld kon worden verdiend. In Nederland zorgde hij voor de afwikkeling van de MH-17-ramp, waarvan – in de woorden van premier Rutte – de onderste steen die boven moest komen bleek te bestaan uit het aanwijzen van Russische verdachten, die ten slotte in absentia door een gecorrumpeerde rechtbank konden worden veroordeeld. Voor die verdienste wordt Higgins beloond met een vorstelijk inkomen, prijzen en de Vrede van Nijmegen Penning.
Een ngo met heel veel macht in Nederland is de Nationale Postcode Loterij – in de praktijk een eenmans-ngo – die met goedvinden van de Nederlandse staat miljoenen mag uitdelen aan cultisten. In het bijzonder aan degenen die zich hebben laten verleiden door de ‘einde-van-de-tijd’-onzin als gevolg van menselijke CO2-productie. Zulke financiële steun wordt onder meer gebruikt om de Nederlandse staat aan te klagen voor het feit dat deze in gebreke is gebleven met bijvoorbeeld het dwingen van Shell om de uitstoot van dat bedrijf voor 2030 met 45% te verminderen. Daarnaast doet het nog een heleboel meer dat het Nederlandse beleid allerlei kanten opstuurt zonder dat Tweede Kamerleden eraan te pas komen. Dat laatste zou kunnen verklaren waarom onze demissionaire premier zijn irrelevante Kamergenoten met dedain behandelt.
Een van de voornaamste ngo’s in de wereld, sommigen houden het bij de allerbelangrijkste, is die van Klaus Schwab en zijn pseudofilosofische handlanger Yuval Harari. Hun World Economic Forum (WEF) vertegenwoordigt niets dat een officiële structuur heeft met aanspraak op legitimiteit. Niemand heeft ze gekozen of gemachtigd om de toekomst te plannen. Maar uitmaken hoe de toekomst van de mensheid eruit moet gaan zien is nu juist wat het WEF op zich heeft genomen, en wij zijn in onvrijheid terechtgekomen omdat de politieke elites van de westerse wereld dit merkwaardige op niets gebaseerde gezag serieus nemen. Samen met een aantal VN-aanhangsels bevorderen zij de zogenaamde duurzame doelstellingen (SDG’s) die via talloze gremia nagevolgd worden door de meeste Nederlandse publieke instituties. Schoolkinderen worden ermee om de oren geslagen, zoals een van de artikelen in dit nummer met veel voorbeelden uitlegt.
- Het artikel gaat hieronder verder -
In dit nummer onder meer:
– Bellingcat: ‘burgerjournalistiek’ in dienst staatsmacht
– Geo-engineering tegen zonlicht
– Analyse beleidskeuzes die Nederland ondermijnen
– ‘Duurzame doelen’- indoctrinatie van schoolkinderen
– Diverse updates over de effecten van mRNA-injectie
Wat nog altijd niet tot het bewustzijn van het doorsneevolk van Nederland is doorgedrongen, is de gesteldheid van het geweten van de kern van het WEF. Dat geweten is er niet. Bij de klimaatmaniakken is dat natuurlijk anders, zij hebben een misvormd geweten dat hen aanzet tot maniakale gedachten en daden. Maar de kern van het WEF, en de multimiljardairs met wie het WEF samenwerkt, met Bill Gates als aanvoerder, zijn misdadig zowel als krankzinnig. Het grootste project waarvoor zij zich hebben ingezet is de eliminatie van een paar miljard of meer wereldbewoners. Harari is daar het duidelijkst over: nutteloze mensen moeten fysiek worden geëlimineerd. Als we zoeken naar de oorsprong van dit waanzinnige streven dan komen we terecht bij waar we in eerdere nummers al vaker bij terecht zijn gekomen: de erfenis van het gedachtegoed en het actieprogramma van het Rockefeller-businessimperium. Zonder dit erbij te betrekken kunnen wij ons geen volledig beeld vormen van wat we de afgelopen vier jaar hebben meegemaakt, en wat ons in het Westen nog te wachten staat.
De oprichter van het IPCC, dat ons de klimaathysterie heeft aangesmeerd, Maurice Strong, was een intieme vriend van David Rockefeller, en zijn werk bij het coördineren van ngo’s is doorslaggevend geweest voor de wetgevende status van deze entiteiten die alleen zichzelf vertegenwoordigen. Het genoemde artikel over de Postcodeloterij gaat daarop in.
De in 1968 opgerichte Club van Rome, een component van het Rockefeller-stichtingennetwerk, is een globalistische ngo met wereldwijd afdelingen die bijeenkomsten organiseren met regeringshoofden, leden van koninklijke families, academici en prominente leden van multinationale organisaties. Deze ngo liet in een document uit 1974 geen twijfel bestaan over het principe van haar genocidale geloofsartikelen: “De aarde heeft kanker en de kanker is de mens.” Dennis Meadows, hoofdauteur van de destijds geruchtmakende studie The Limits to Growth, gepubliceerd door de Club van Rome, heeft in 2017 gezegd dat hij hoopte dat met de komende onvermijdelijke genocide 86% van de wereldbevolking vreedzaam kan worden uitgeroeid.
Een insider en klokkenluider, dr. Michael Nehls, moleculair geneticus en immunoloog, heeft recentelijk bevestigd dat de frauduleuze ‘vaccins’ onderdeel zijn van een plan van het WEF, de WHO en Big Pharma om de wereldbevolking massaal terug te dringen. Hij legt ook uit dat dit langzaam zal gaan omdat de prikken functioneren als een tikkende tijdbom. De geïnjecteerden zullen jaren na hun ‘vaccinatie’ nog worden geëlimineerd door het geleidelijk falen van hun immuunsystemen. Dit uitgestelde genocide-effect wordt ook herhaaldelijk bevestigd door dr. Mike Yeadon, voormalig vice-president en hoofdwetenschapper van Pfizer. In de korte nieuwsartikelen van onze rubriek ‘medische werkelijkheid’ komen vooral het uitzonderlijk grote aantal gevallen van turbokanker ter sprake.
Ik moet hier wel de kanttekening bij maken dat de inhoud van de injectieflacons niet identiek is, en de toediening kan worden vergeleken met het variërende risico van Russische roulette.
Wat ik hierboven aanhaalde over de opmerkingen van premier Rutte met betrekking tot de BRICS en Poetin, roept de vaak gestelde vraag op of mensen zoals hij zulke uitingen als ‘waar’ ervaren. Het lijkt erop dat hij het echt gelooft. Hij is een paladijn, en behoort duidelijk niet tot de topklasse van krankzinnige misdadigers die veel cynischer in het leven staan. Hij is van plan om over een paar dagen op eigen kosten naar Turkije te vliegen om president Erdoğan over te halen hem te steunen in zijn campagne om de Noor Stoltenberg op te volgen als secretaris-generaal van de NAVO. Samen met Hongarije, Slowakije en Roemenië ligt Turkije nog dwars. Erdoğan is gewend om over concrete voordelen in plaats van principiële zaken te onderhandelen, dus de vraag is wat Rutte moet leveren om tot een akkoord te komen.
Wat de principes betreft, kunnen we er zeker van zijn dat Erdoğan de afgelopen twintig jaar het wereldgebeuren niet slapend langs zich heen heeft laten gaan, en over Poetin denkt als allesbehalve een slappe vent. Men mag aannemen dat van al de regeringshoofden van NAVO-lidstaten Erdoğan zich het meest acuut bewust is van het feit dat op 13-14 april de bodem uit het NAVO-veiligheidsstelsel is geslagen en, eerder al, dat door het onvermijdelijke verlies door de hand van de Russische strijdkrachten in Oekraïne, de NAVO als geloofwaardig meetellende factor in het wereldgebeuren ophoudt te bestaan.
In doorsnee-Nederlandse ogen zal wat Rutte probeert te bereiken eruitzien als een kroon op zijn carrière. In werkelijkheid zal hij, als hij slaagt, de baas worden van een administratie die toezicht houdt op de schoonmaak en het onderhoud van een monumentaal nieuw gebouw en op de salarissen en pensioenen van een vierduizendtal functionarissen die kilo’s visiedocumenten en ongelezen analyses produceren.
– einde artikel –
Je las een gratis artikel uit Gezond Verstand
Volg ons op social media
Kijk en beluister Gezond Verstand via
Gerelateerde berichten
