Deining rond onthulde corona-leugens van de Duitse overheid

In 2020 ontving het RKI € 108 miljoen van de staat voor haar activiteiten tijdens de corona-tijd, maar het heeft – net als Pfizer met de Pfizer-files – getreuzeld, vertraagd, verdraaid en geweigerd om met de hele waarheid daarover naar buiten te komen. Dit ondanks het feit dat er tussentijds steeds meer informatie naar buiten sijpelde en al heel snel bekend was dat het instituut tegen zijn eigen bevindingen in politieke orders opvolgde. Het Duitse argument om lockdowns te steunen was “omdat andere landen dat ook doen”.

Nog een voorbeeld van verhulling betreft de geheimhouding door Ursula von der Leyen van de miljardencontracten die zij met farmaceut Pfizer afsloot. Elke onderneming in Duitsland en daarbuiten moet handelsafspraken nauwkeurig documenteren, voor het geval er vragen over ontstaan. Men wil getekende contracten zien, evenals opdrachtdetails, leveringsbewijzen en facturen, en documenten betreffende kwaliteitscontrole. Als dat niet op orde is, krijgt men problemen met de belastingdienst of andere overheidsinstellingen, maar mevrouw Von der Leyen handelde het allemaal per sms af, om vervolgens even zo snel deze informatie weer te wissen en het af te doen met de mededeling dat ze haar telefoon is kwijtgeraakt.

De mainstream media, die keurig alle acties van de overheid goedpraatten, zijn nu in paniek en hun acties laten dat duidelijk zien. De één wil een beetje transparantie terwijl de ander ook in de toekomst alles onder de pet wil houden en doen alsof er niets aan de hand is. Het grote boulevardblad Bild, dat zich heel handig aan de zijde van Multipolar heeft geschaard, heeft het over de explosieve kracht van de RKI-files en blaast dit tot ongekende hoogte op, zoals het dit ook in januari deed met de boerenprotesten. Maar nadat Bild zich opwerpt als toonaangevend en alle aandacht naar zich toetrekt, laat het vervolgens dezelfde onderwerpen weer doodbloeden. Grote artikelen werden gepubliceerd over de boerenprotesten, juist op het moment dat de regering op omvallen stond, en deze artikelen leidden de aandacht ervan af. De coalitieregering van Scholz werd afgekraakt, om vervolgens met de demonstraties tegen rechts weer helemaal omarmd te worden, omdat het voor de ‘mensenrechten en de democratie’ zou opkomen. De regering wil het ook nu weer uitzitten en hier en daar een toezegging doen, maar men gaat in werkelijkheid – precies zoals met de boerenprotesten – helemaal niets doen.

Het RKI heeft zwartgelakte documenten afgegeven, terwijl de rechter volledige transparantie had verordend. Volgens het instituut is er zoveel zwartgelakt om haar medewerkers te beschermen tegen haat en hetze. Het gevaar is nu, dat er plotseling helemaal niet meer over deze documenten wordt gesproken. De reguliere media helpen daaraan mee; zo kopte Der Spiegel: ‘Veel lawaai om niets’. Ook de politiek doet een flinke duit in het zakje met Die Grünen, die zeggen dat het om een schijnschandaal gaat.

De AfD (Alternative für Deutschland) en BSW (Bündnis Sahra Wagenknecht) willen een enquêtecommissie. De CDU – zelf in de regering tijdens coronatijd en voorvechter van nog hardere lockdowns in april 2021 – wil nu in de oppositie plotseling openheid van zaken. Ondertussen is het beschuldigen over en weer al begonnen en is duidelijk dat het RKI met twee monden heeft gesproken. Intern heeft het geweten en gecommuniceerd dat de Covid-gezondheidsrisico’s te verwaarlozen waren, dat vaccinatieplicht niet raadzaam en zelfs onetisch was, lockdowns schadelijk en maskers zinloos. In de openbaarheid werd – tegen beter weten in – precies het tegenovergestelde beweerd. Het gremium, dat uit elf mensen bestond en soms enkele malen per week vergaderde, is – zo blijkt uit de files – bij geen enkele zitting voltallig geweest en maximaal met drie mensen, terwijl het om een zogenaamd ‘killervirus’ zou gaan.