Een jaar vol verkiezingen in Duitsland

Wat maar niet wil lukken is om de opmars van de AfD een halt toe te roepen, en de frustraties daaromtrent leiden naar nog meer druk. De Grote Herstart met haar duurzame doelstellingen moet en zal worden doorgevoerd, en iedereen en elke partij die daarbij dwarsligt krijgt te maken met steeds brutaler en openlijker ageren van de macht, veelal vergezeld met steeds grovere leugens. Zo wordt AUF1, een in Oostenrijk begonnen nieuw platform, als een ‘sekte’ geëtiketteerd, en wordt dit inmiddels ook in Berlijn zeer actieve platform voor de rechter gesleept in de hoop het op deze wijze te kunnen verbieden. Deze pogingen bereiken evenwel weinig; verder dan een boete van € 40.000 gaat het niet.

Het Duitse politieke stelsel snijdt zichzelf echter in de vingers. Begrip voor wat mensen, niet alleen in Duitsland maar in heel Europa, bezighoudt dringt eenvoudigweg niet door. Ursula von der Leyen heeft onlangs in een toespraak aangeduid hoe belangrijk de LHBTQ+-beweging is en hoe hoog daarop ingezet moet worden. Ze verklaart ook, bij een eventuele tweede termijn als voorzitter van de Europese Commissie, Europa te willen verdedigen met een ‘democratieschild’ om ‘desinformatie en kwaadaardige inmenging’ op te sporen. Dat terwijl bevolkingen daar niets urgents in zien en in toenemende mate bezorgd zijn over immigratie respectievelijk remigratie, inflatie, energiekosten en stijgende prijzen van de dagelijkse boodschappen. Dat zijn voor de Duitse gemeenschap allemaal problemen die hun oorsprong vinden in het wanbeheer van hun regering. Duitse burgers zien wel degelijk wat er gaande is op deze gebieden, en met betrekking tot het gebruik van het juridische stelsel als wapen tegen tegenstanders.

De twee processen tegen Björn Höcke (AfD) worden gezien als politieke processen. De mogelijk toekomstige minister-president van Thüringen moet schade worden berokkend. Hij staat onder meer voor de rechter omdat hij in 2021 in een toespraak “Alles voor Duitsland” heeft gezegd. Deze onder normale omstandigheden doodnormale politieke slagzin wordt nu gekenschetst als een ‘nazi-slogan’. In de Tweede Wereldoorlog werd het gebruikt door de Sturmabteilung (SA) van de nazi’s. Hij herhaalde dezelfde uitspraak nog afgelopen december, maar toen bleek er geen reden te zijn voor vervolging, dus van consequent handelen is hier geen sprake.

Höcke wordt door de veiligheidsdiensten officieel als ‘rechts-extremist’ bestempeld en als ‘staatsgevaarlijk’ in de gaten gehouden. Dat hier sprake is van een dubbele moraal laat zien dat het niet gaat om wat men zegt, maar wie het is die iets zegt. Gerhard Schröder, (SPD, voormalig bondskanselier) zei in 2002 in zijn verkiezingstoespraak: “…altijd in dienst, één voor allen en alles voor Duitsland”. Dat was toen geen reden voor een veroordeling, maar nu staat Höcke ervoor terecht. AfD-lid Maximilian Krah, die kandidaat is voor het Europese Parlement, is ook in de verdachtenhoek terecht gekomen.

Niet toevallig wordt hij vlak voor de Europese verkiezingen geconfronteerd met een ‘Chinese spion’, naar aanleiding waarvan de burelen van Krah compleet zijn doorzocht op zoek naar ‘contant geld’ uit China. De berichtgeving over deze twee parlementariërs van de AfD houdt continu aan. Wat door deze overvloed naar de achtergrond verdwijnt, zijn de Habeck-files.

De minister van Economische Zaken (Die Grünen), Robert Habeck, heeft de staatskas een miljardenstrop bezorgd door tegen de adviezen van experts in de laatste drie kerncentrales te sluiten. Hier zou het Openbaar Ministerie op z’n minst een onderzoek naar moeten beginnen, maar er wordt niet meer over bericht. Habeck heeft tijdens de viering van 75 jaar democratie gezegd dat de wet op het verplicht stellen van de warmtepomp een test is geweest om te zien of het volk bij klimaatvraagstukken voldoende volgzaam zal zijn. “Ik ben hiermee te ver gegaan”, zei Habeck, maar opstappen komt niet in hem op. Ook wordt er niets meer geschreven over Saskia Esken (vicevoorzitter SPD) tegen wie aangiftes zijn gedaan wegens opruiing na uitspraken ten overstaan van een miljoenenpubliek op de Oostenrijkse televisie, waar zij de AfD als ‘nazi-partij’ betitelde.

Ook hier geen onderzoek door het OM. Justitie laat zich misbruiken door de macht, wat eens temeer duidelijk werd toen medio mei de eerste veroordeling van Höcke (€ 13.000 boete) ’s avonds om 19.00 uur door de rechter werd uitgesproken. Dit was dezelfde dag al om 8.30 uur op de digitale versie van de Frankfurter Allgemeine Zeitung te lezen. Het geeft blijk van de nauwe samenwerking tussen justitie, regering en alle betrokkenen in de media. De tweede rechtszaak tegen Höcke begint in juni.

Een door de overheid zelf ontketende rel heeft averechts uitgepakt. Dit betrof een feest tijdens het Pinksterweekend op het eiland Sylt. Beschonken jongeren hebben daar liederen ten gehore gebracht met teksten als: “Duitsland voor de Duitsers en buitenlanders eruit.” De politiek heeft dit heel hoog opgenomen om weer de kans te grijpen rechts weg te zetten als buitenlander-haters en gezegd dit hard de kop in te zullen drukken. Bärbel Bas (SPD en Bondsdagvoorzitter) heeft wegens haatzaaien aangedrongen op de maximale gevangenisstraf van vijf jaar voor de aanwezigen op dit feest. De gezichten van de jongeren stonden de volgende dag landelijk volledig herkenbaar op alle netwerken en waar dit normaal niet gebeurt, werd dat hier doelbewust wel gedaan. De jongeren die een baan hadden, werden na het weekend op staande voet ontslagen.

Geheel anders dan de autoriteiten gehoopt hadden, kantelde de stemming volkomen en wordt sindsdien het verboden lied Ausländer raus (buitenlanders eruit) in het hele land in nachtclubs gedraaid. De autoriteiten hebben geen idee hoe met deze populariteit om te gaan. Ze hebben al wel een verbod op het lied uitgevaardigd tijdens de twee bierfeestweken van het Oktoberfest in München, dus al vier maanden voordat het van start gaat.