Désirée L. Röver
Wat in de reguliere verslaggeving meestal niet wordt gemeld is dat infectieziekten als mazelen alleen gevaarlijk en levensbedreigend zijn voor kinderen die al onderliggend lijden hebben of wanneer zij ondervoed zijn, zoals voorkomt in ontwikkelingslanden.
Initiatiefneemster van het huidige wetsvoorstel is oud-verpleegkundige Wieke Paulusma (D66). Zij zegt op LinkedIn: “We moeten ervoor zorgen dat kinderopvang een veilige plek blijft, waar onze kinderen worden beschermd tegen ernstige en dodelijke ziekten. Dit is niet alleen belangrijk voor individuele kinderen, maar voor de volksgezondheid als geheel.” D66 gelooft dat deze vaccinatiemaatregel noodzakelijk is om verdere gezondheidsrisico’s te vermijden en tegelijkertijd de solidariteit in onze samenleving te bevorderen. In Nederland is vaccinatie nog altijd vrijwillig, maar met dit wetsvoorstel zou daar verandering in kunnen komen. Paulusma beoogt om ouders indirect te verplichten om hun kind te laten vaccineren.
Bij een eerdere gelegenheid, vóór de corona-‘pandemie’, was dit voorstel in de Tweede Kamer met een ruime meerderheid aangenomen. Toen werden daarbij met name besmettelijke ziektes als polio en rode hond genoemd. Op 24 mei 2022 meldde de NOS dat deze versie van het wetsvoorstel door bijna de hele Eerste Kamer was verworpen.
Gevaren van vaccinatie
Dr. Viera Scheibner schreef haar boek Vaccinatie, een Medische Aanslag op het Immuunsysteem (1993) na bestudering van 30.000 pagina’s in de gerenommeerde medische literatuur. Zij laat weten: “Door virussen direct in de bloedstroom te introduceren, duwt vaccinatie de ziekte niet alleen in een chronische vorm, maar ook dieper het lichaam in, in plaats van het te beschermen. Dat opent de weg voor de ziekte om vitale organen aan te vallen. Het resultaat van deze manier van onderdrukken van mazelen en andere kinder- en infectieziekten, is kanker en chronische ziekten.” Scheibner benadrukt: “De medische beoordeling van de effectiviteit en efficiëntie van vaccinatie draait uitsluitend om de productie van antilichamen. De functies van het immuunsysteem zijn echter aanzienlijk meer uitgebreid. Daaronder vallen niet alleen verdediging, maar ook homeostase, bewaking en opruiming.”
Groepsimmuniteit en vaccinatiegraad, twee maateenheden
Dr. A.W. Hedrich publiceerde in 1933 een studie over de epidemiologische patronen van mazelen in de Amerikaanse stad Baltimore tussen 1900 en 1931. Hij concludeerde dat wanneer 68% van de kinderen onder de 15 jaar immuun was voor mazelen, er geen uitbraken plaatsvonden. Dit is het principe van de kudde- of groepsimmuniteit. Dit betreft de natuurlijke immuniteit, gebaseerd op het doormaken van de ziekte zelf.
In de huidige tijd met in de VS verplichte vaccinaties zijn er, ondanks een vaccinatiegraad van 98%, iedere drie tot vier jaar uitbraken van mazelen. Dit betekent dat het fenomeen mazelen zich niets aantrekt van de vaccinatieprogramma’s. Het verschil met de tijd van Hedrich van een eeuw geleden, is wel dat de huidige vaccinatieprogramma’s ‘atypische mazelen’ veroorzaken: (a) een gemene vorm van mazelen die resistent is tegen behandeling en een omgekeerd verlopend vlekkenpatroon ontwikkelt — vanuit de ledematen naar het lichaam toe, en (b) zogenaamde ‘milde mazelen’ waarbij kinderen een zwak vlekkenpatroon vertonen dat hen in het latere leven blootstelt aan de gevaren van chronische ziekten, inclusief kanker.
De Amerikaanse kinderarts J.D. Cherry schreef in 1980: “Vandaag zouden we die verhouding tussen immune en ontvankelijke personen als te laag beschouwen, maar we houden nog wel vast aan hetzelfde basisconcept, namelijk dat er een drempel bestaat van groepsimmuniteit die epidemieën voorkomt.”
In 2010 maakte het RIVM melding van een plotselinge uitbraak van de bof onder studenten in Groningen. Door contact met studenten in Delft en Leiden kwam de bof ook onder hen voor. De meesten van hen waren in het verleden in het kader van het Rijksvaccinatieprogramma (RVP) tweemaal gevaccineerd met BMR.
In 2018 sloeg de bof toe onder zes studenten in Eindhoven, allen ook als kind tweemaal gevaccineerd.
Andere aspecten van kinderziekten
Wetenschappers hebben een verband gelegd tussen het in de jeugd doormaken van weinig of geen kinderziekten, en het in later jaren hebben van kanker.
De Deense epidemioloog T. RØnne vond een relatie tussen een mazelenvirusinfectie zonder uitslag in de kinderjaren, en ziekte in het volwassen leven.
Zwitserse artsen melden dat tot 1969 in de kinderkliniek van de Universiteit van Basel het nefrotisch syndroom (een nierprobleem) werd behandeld met een kunstmatige mazelenbesmetting.
Andere positieve gevolgen van het doormaken van kinderziekten zijn onder meer dat vrouwen die als kind de bof hebben doorgemaakt, een aantoonbaar kleinere kans op eierstokkanker hebben. Na het als kind doormaken van mazelen kan men op latere leeftijd meer resistentie blijken te hebben tegen degeneratieve ziekten als kanker, bot-, kraakbeen- en huidziekten.
Meervoudige vaccins en hun verontreiniging
Zowel voor de 22 wekenprik – het ‘kinkhoestvaccin’ dat tegenwoordig aan zwangeren wordt aangeboden – als voor de bof-revaccinaties voor studenten geldt dat er automatisch twee verschillende andere vaccins bij gespoten worden. Difterie en tetanus komen onbesproken mee met de 22 weken-kinkhoestprik (DKT), en mazelen en rode hond vergezellen het bofvaccin (BMR).
Hoe meer ziekteverwekkers er zijn gecombineerd in één spuit, des te giftiger is de inhoud daarvan. Iedere stam van iedere ziekteverwekker moet in een apart cultuurweefsel worden gekweekt. Ieder daarvan brengt mogelijk sporen van nog weer andere onbekende verontreinigingen en besmettingen mee het vaccin in.
Hoe ernstig dit kan zijn, beschrijft Leonard Horowitz in zijn boek Emerging Viruses: AIDS And Ebola: Nature, Accident or Intentional? Kort nadat de verondersteld geïnactiveerde orale en injecteerbare Salk- en Sabin-poliovaccins van fabrikant Merck in 1954 in groten getale over de wereld waren gedistribueerd, bleek dat deze een onverwoestbaar element bevatten: SV40, het kankerverwekkende 40e apenvirus. Dit was een besmetting vanuit de nieren van de apen die als kweekbodem waren gebruikt voor de massaproductie van de poliovirussen. Door deze SV40 bleken de hamsters in het Merck laboratorium van Beatrice Eddy tumoren te hebben ontwikkeld, Als dank voor haar onthulling werd Eddy onmiddellijk ontslagen. De nasleep van deze besmettingen is lang. In 1992 vond onderzoeker Michele Carbone exact deze zelfde SV40 terug in de hersentumoren van overleden Amerikanen die als kind deze poliovaccins hadden gekregen.
Sensitisering door vaccinatie
Wetenschappelijk onderzoek in Alaska (Davidson et al, 1991) heeft laten zien dat na DKT-vaccinatie een extra gevoeligheid kan optreden voor invasieve bacteriële infecties. De hoogste incidentie voor dit causale verband treedt op na de derde vaccinatie tussen dag 31 en dag 60. Hoewel dit niet bij alle baby’s gebeurt, komt dit overeen met het goed gedocumenteerde proces van sensitisering voor infectieziekten na herhaalde injecties met vreemde antigenen. Black et al (1991) beschrijven dat een afdeling van het Kaiser Permanente Medical Care Program tussen januari 1986 en december 1988, 223 gevallen vond van invasieve bacteriële infecties: 144 gevallen van Pneumococcus, 58 van Haemophilus influenzae, 7 van E. Coli, 5 van Meningococcus en 9 gevallen van andere organismen. De meeste hiervan vonden plaats tussen 31 en 60 dagen na DKT en orale poliovaccinatie.
Interessant genoeg laten Black et al ook zien dat de kinderen in kinderdagverblijven niet alleen meer intensief waren gevaccineerd, maar ook dat zij een groter risico hadden voor het oplopen van invasieve bacteriële infecties.
Theologisch commentaar… emotioneel of rationeel?
In de Nationale Zorggids laat rabbijn Marianne van Praag weten dat zij persoonlijk vaccineren vanzelfsprekend vindt: “Het leven is het hoogste wat er is in het jodendom. Voor mij is het dus simpel: Prikken!” Wel denkt Van Praag dat dwang hierbij niet de oplossing is. Ouders zijn alleen op een positieve manier te prikkelen, niet door hen verplichtingen op te leggen.
Ook aalmoezenier Sanneke Brouwers betwijfelt of het verplichten van vaccinatie de juiste benadering is: “Tijdens de coronacrisis hebben we gemerkt dat dit soort van dwang averechts werkt. Het draagt niet bij tot een groter vertrouwen in de overheid.” Zij denkt dat een positieve prikkel als een boek, tegoedbon of korting op de kinderopvang kan helpen om de vaccinatiegraad in Nederland weer te verhogen.
Wat vertel ik mijn medemens?
- In Nederland is vaccinatie nog altijd vrijwillig, maar met een wetsvoorstel van Wieke Paulusma (D66) zou daar verandering in kunnen komen.
- Vaccinatie duwt ziekte niet alleen in een chronische vorm, maar ook dieper het lichaam in, in plaats van het te beschermen.
- Ondanks een vaccinatiegraad van 98%, zijn er iedere drie tot vier jaar uitbraken van mazelen.
– einde artikel –
Je las een gratis artikel uit Gezond Verstand
Volg ons op social media
Kijk en beluister Gezond Verstand via
Gerelateerde berichten
