Niet altijd trekt het koninklijk huis aan het langste eind. Kort na zijn komst in Nederland werd Claus van Amsberg benoemd tot inspecteur-generaal van Ontwikkelingssamenwerking. Dit onderwerp was de passie van Claus. Hij greep zijn benoeming aan om allerlei oordelen uit te spreken over jonge landen, vooral in Afrika. Hij beleed zijn voorkeur voor links-autoritaire regimes, zoals dat van Fidel Castro in Cuba. Dit irriteerde ondernemend Nederland, bij monde van VNO-voorzitter Sidney van den Bergh (Unilever) kreeg Claus te verstaan dat hij beter een andere baan kon zoeken. Zo werd Claus voorzitter van de stichting Willem-III die prijzen toekende aan verdienstelijke bedrijven. Dat ging goed totdat bleek dat verschillende bedrijven die door Claus waren onderscheiden in de problemen waren geraakt. Nadien trok Claus zich terug.

In 1976 ontstond grote verwarring toen bleek dat prins Bernhard, de schoonvader van Claus, zijn positie had misbruikt. Een Commissie van Drie stuitte op miljoenen aan ‘smeergeld’ die aan Bernhard waren uitbetaald door de Amerikaanse vliegtuigfabrikanten Lockheed en Northrop. Besloten werd Bernhard toch maar niet te straffen, de politici durfden het niet aan. De enige billenkoek voor Bernhard was het verbod op het dragen van een militair uniform. Als commissaris bij de KLM was Bernhard maatjes geworden met Lockheed, dat de L-188 Electra — een propellervliegtuig — aan de KLM wist te slijten in een periode waarin alle andere luchtvaartmaatschappijen kozen voor straalvliegtuigen als Caravelle en DC-9. Geen enkele andere maatschappij in Europa toonde belangstelling voor de Electra. In het Oranje Zwartboek van Gerard Aalders komen meer gevallen voor van wangedrag door Bernhard.

Op compassie of begrip van de familie Van Oranje hoeft de Nederlandse burger niet te rekenen dit jaar, nu een digitale dictatuur in de maak is, compleet met bijna dwangmatige vaccinatierondes, WEF-dictaten, verplichte QR-codes, en andere vormen van plundering en onderdrukking. De kersttoespraak in december 2023 werd gehouden door een futloze koning, die alle verwijzingen naar de eigen cultuur van zijn land, zoals de kerstboom, buiten beeld had gehouden. De aanhoudende sympathie die de koning toont voor Akwasi (een Ghanese voorstander van geweld tegen Zwarte Piet) wordt weinig gewaardeerd. De koning lokt tweespalt uit. Hier zou een bestraffende vinger van de minister-president niet misstaan.

Intussen brokkelt het aanzien van de familie Van Oranje af. Volgens onderzoeken van NIPO werd het koningshuis rond het jaar 2000 gesteund door 80 tot 90% van de bevolking. Thans is dit volgens I&O nog maar 50%. Het gedrag van Máxima blijkt niet de oorzaak van de daling. Die wordt door de onderzoekers geweten aan Willem-Alexander, die geen antenne heeft voor wat er leeft in de maatschappij. Er leeft volgens I&O meer kritiek, zoals de jaarlijkse drijfjacht op weerloze zwijntjes op de Kroondomeinen. Dat wekt tot dusver meer woede op dan Máxima’s digitale drijfjacht op de bevolking. Wreedheid tegen dieren wordt beter begrepen dan het verlies van alle burgerlijke vrijheden. Straks is het te laat.