Rosalie Langenberg
Het akkoord van Parijs, dat in 2015 gepresenteerd werd, is onderdeel van het Klimaatverdrag, dat in 1992 onder verantwoordelijkheid van de Verenigde Naties werd gesloten en ondertekend tijdens de Earth Summit in Rio de Janeiro. Sindsdien komen alle aangesloten landen jaarlijks bijeen in een zogenoemde Conference of the Parties (COP). Op de laatste klimaatconferentie in Dubai (COP28) is voor het eerst gesproken over het geleidelijk afstappen van het gebruik van fossiele brandstoffen, want de voorgeschreven werkelijkheid blijft er nog altijd van uitgaan dat om klimaatverandering te stoppen, de wereld zal moeten stoppen met fossiele brandstoffen.
De persoon verantwoordelijk voor het idee dat de menselijke uitstoot van CO2 voor een groot deel verantwoordelijk is voor de opwarming van de aarde, was de Canadese oliebaron Maurice Strong, een protegé van de Rockefeller-clan, die de oorspronkelijke conferenties organiseerde, en het IPCC (Intergovernmental Panel on Climate Change) onderbracht bij de VN-instantie die zich met milieu bezighield. Het IPCC had de opdracht bewijzen te verzamelen over, voor wat als zeker werd aan-genomen, de schuld van de mens voor klimaatverandering. Het resultaat daarvan mag als een van de allergrootste propagandasuccessen in de geschiedenis worden beschouwd, want zowel de reguliere media als de politiek en doorsnee-wetenschappers twijfelen niet aan deze aanname. De urgente boodschap dat wanneer we nu niet direct ingrijpen, de wereld ten onder zal gaan aan klimaatrampen, wordt voortdurend breed uitgemeten in de media. Beelden van bosbranden, orkanen en overstromingen helpen daarbij om de angst bij de bevolking levend te houden en daarmee de bereidwilligheid om de klimaatmaatregelen, en ook de daarmee gepaard gaande hogere belastingen, te blijven steunen.
We lezen en horen overal dat de wetenschap erover uit is: The science is settled. In 2013 zouden 11.944 wetenschappelijke papers over klimaatverandering hebben aangetoond dat 97,2% van de wetenschappers de IPCC-positie onderschrijft. Een volledig willekeurig getal, aangezien klimaatsceptici niet gehoord worden en onderzoeken die zouden kunnen wijzen op de onjuistheid ervan, niet worden gefinancierd. Op deze manier gebruikt de politiek de wetenschap ten behoeve van het uitvoeren van een al vastgestelde eigen politieke agenda. Bij het toenemen van twijfel over de aanname kwam een verhitte discussie op gang over de zogenaamde hockeystickgrafiek in het IPCC-rapport uit 2001, gefabriceerd door de Amerikaanse paleoklimatoloog Michael Mann. Hier is het huidige klimaatbeleid in grote mate op gebaseerd. De temperatuur zou tussen de jaren 1000 en 1900 een licht dalende trend volgen, waarna rond 1850 plotseling een zeer sterke stijging is te zien. Die periode markeert ook het begin van de industrialisatie. De grafiek wekt zo de indruk dat de opwarming door de mens is ontstaan en dat er een link is met de uitstoot van CO2. De hockeystickgrafiek is inmiddels door meerdere wetenschappers onderuitgehaald. Een van hen is de gerenommeerde wetenschapper en voormalig directeur van het KNMI, dr. Hendrik Tennekes, die zich uitsprak over het niet-deugende peerreview-proces van het IPCC. De huidige opwarming zou bovendien helemaal geen uniek fenomeen zijn. In de middeleeuwen was het in Midden-Europa even warm als vandaag, een periode die wetenschappelijk goed is gedocumenteerd. Die hoge temperaturen worden duidelijk aangetoond door boomringen, ijskernen, afzettingen in zee en historische bronnen. Vervolgens hadden we tussen 1450 en 1850 de Kleine IJstijd, met de laagste temperaturen in tienduizend jaar. En precies vanaf dat jaar, 1850, zijn we gaan meten. Het IPCC blijft echter vasthouden aan de hockeystickgrafiek en noemt deze weer expliciet in zijn laatste rapport uit 2021.
- Het artikel gaat hieronder verder -
In dit nummer onder meer:
CO2-reductie leidt naar de middeleeuwen
EU-AI-wet, instrument censuur en controle
Verkiezingen Taiwan geen anti-China-resultaat
Vals onderzoek creëert voorgeschreven werkelijkheid
Verslagen stuurloos Oekraïne vecht door
Het is niet moeilijk om een model te bouwen dat een crisis kan genereren, dat betekent nog niet dat gepresenteerde voorspellingen ook uit zullen komen. De dreiging van klimaatverandering bevindt zich in de toekomst. Computermodellen zijn een heel prominente rol gaan spelen, niet alleen op dit gebied. We hebben hetzelfde gezien met de coronacrisis, toen het coronadashboard vaak een verkeerde voorstelling van de realiteit gaf. Vrijwel alle modellen voorspellen meer opwarming dan men heeft kunnen waarnemen.
Daarbij speelt een huidige trend waarbij officiële instanties een steeds grimmiger beeld van de werkelijkheid schetsen. Waar in 2018 kennisinstituut Deltares nog sprak over een geleidelijke zeespiegelstijging in Nederland, waarbij de stijgende uitstoot van broeikasgassen vanaf 1950 geen versnelling liet zien van de verhoging van de zeespiegel, schetst het in zijn rapport uit 2022 een heel ander beeld. De stijging langs de Nederlandse kust zou nu juist versneld zijn toegenomen. Het IPCC stelde in een rapport uit 2012, bij de analyse van langetermijntrends van extreem weer, dat er geen duidelijk verband bestaat tussen klimaatverandering en de meeste weerextremen. Het aantal klimaatslachtoffers zou zijn gedaald, zelfs in de armste landen. In een recenter rapport, uit 2021, waarbij ook weer de beruchte hockeystickgrafiek wordt genoemd, schetst het echter een duidelijk negatiever beeld. De wereldwijde effecten van klimaatverandering zouden nu al ingrijpend en deels onomkeerbaar zijn. Het zegt dat nu al miljoenen mensen zijn blootgesteld aan de risico’s van acute voedselonzekerheid, bosbranden en overstromingen, allemaal als gevolg van extreem weer.
Om netto nul uitstoot te realiseren wordt er vooral ingezet op duurzame energiebronnen. Ondanks berichten dat energieopwekking uit zon en wind steeds goedkoper wordt, kan deze bij lange na niet concurreren met fossiele brandstoffen. Er moet veel subsidie bij en dus belastinggeld. De totale kosten van het Klimaatakkoord van Parijs worden, vanaf 2030, op $ 1.000-2.000 miljard per jaar geschat.
Volgens de zeer actief aan het klimaatdebat deelnemende Amerikaanse wetenschapper Roger Pielke jr. kunnen niet alle fossiele brandstoffen in 2050 worden geëlimineerd. Er is een grote energiebehoefte om aan te voldoen, vooral bij landen als China en India. Ook landen in Afrika en Zuid-Amerika zitten nog middenin hun economische ontwikkeling, hetgeen gepaard gaat met een sterk stijgende energiebehoefte. De vraag naar olie en gas zal dus blijven stijgen. Hernieuwbare energie kan de groeiende vraag naar energie niet bijbenen. Pielke rekende uit dat dit zou neerkomen op het elke twee dagen in gebruik nemen van drie nieuwe kerncentrales om aan de energievraag te blijven voldoen. En dat tot aan 2050, wat neerkomt op vele duizenden kerncentrales. In het geval van windmolens, de EU keert zich juist af van kernenergie, zou men wereldwijd iedere twee dagen 4.500 windmolens moeten plaatsen, een jaarlijks aantal van 82.000 en dat tot aan 2050. Uiteraard is er geen plek voor zoveel windmolens.
Er staat ons met dit beleid een terugkeer naar de middeleeuwen te wachten. Voor alles in ons moderne leven zijn we afhankelijk van betaalbare energie. Een gebrek hieraan zal grote gevolgen hebben voor onder andere de huizenbouw, de wegenbouw en, niet in het minst, de landbouw. Geen fossiele brandstoffen markeert tevens het einde van vliegreizen. Fossielvrij vliegen is niet mogelijk. Maar het kan nog gekker. Volgens de Zwitserse bankier Hubert Keller, tevens lid van het World Economic Forum, zullen we in de toekomst maximaal twee of drie kopjes koffie per jaar kunnen drinken. Want, zo zegt hij, de koffie die we allemaal drinken stoot tussen de 15 en 20 ton CO2 uit per ton koffie. Bij ieder kopje dat we drinken voegen we meer CO2 toe aan de atmosfeer.
Bij het verhaal van de klimaatverandering, de CO2-uitstoot van de mens, en de dramatische maatregelen die er tegen worden ingezet, ontbreekt iedere vorm van logica. Het wordt echter allemaal gebracht als iets voor ons eigen bestwil. De economische ineenstorting ligt dan wel op de loer, met alle gevolgen van dien: het einde van welvaart, maar ook het einde van het laatste beetje gezond verstand.
- De invloed van antropogene CO2 op het klimaat is onmeetbaar klein en daarmee een dogma.
- De EU, samen met het WEF, is als een sekte en we zijn allen ongevraagd lid gemaakt.
- Computermodellen voorspellen klimaatverandering in de toekomst, dat betekent nog niet dat ze ook uit zullen komen.
- Voor alles in ons moderne leven zijn we afhankelijk van betaalbare energie.
– einde artikel –
Je las een gratis artikel uit Gezond Verstand
Volg ons op social media
Kijk en beluister Gezond Verstand via
Gerelateerde berichten
