Van het gas af; een prijskaartje van de klimaatwaanzin

Bij de klimaatdoctrine zoals die in afgelopen decennia is ontwikkeld, draait het dus om het idee dat de menselijke uitstoot van CO₂ verantwoordelijk is voor stijgende temperaturen. Trouwe lezers van Gezond Verstand weten dat dit een fantasie betreft, afkomstig van het netwerk van Rockefeller-stichtingen en in het bijzonder van de Canadese oliebaron Maurice Strong – die het IPCC oprichtte als onderdeel van VN-milieuzaken – met als doel om te gaan bewijzen dat de mens de oorzaak is van het bederf van de planeet. Inmiddels is er juist een periode van afkoeling van de planeet begonnen, en komen onafhankelijke wetenschappers tot de conclusie dat er momenteel een tekort aan CO₂ te bemerken valt, zodat planten en bomen niet meer optimaal kunnen functioneren.

Het gehalte aan CO₂ wordt gemeten, voor zover het kan worden gemeten, in aantal deeltjes (parts) per miljoen (ppm). Over een periode van 600 miljoen jaar was volgens sommige onderzoekers 8.000 ppm de hoogste concentratie, en de laagste 130 ppm – 12.000 jaar geleden, aan het eind van de laatste IJstijd. Het gemiddelde over 600 miljoen jaar ligt ruim boven de 2.000 ppm. Momenteel zitten we wereldwijd op gemiddeld 420 ppm. Toch roepen de VN, de EU en Den Haag dat we dreigen te stikken in de CO₂. Het klimaatakkoord van Parijs, tot stand gekomen door de al genoemde Rockefeller-stichtingen, dwingt een uitstootreductie af tot het niveau van 1990, ‘om het klimaat te redden’. In 2023 rapporteerde het RIVM over de uitstoot van CO₂ in Nederland; in 2021 was dat 172 miljoen ton. Dat is 15 % minder dan in 1990, toen we 229 miljoen ton uitstootten. De conclusie zou dus moeten zijn dat het doel is behaald. Wat dat stikken betreft hebben we met eenzelfde fantasie van doen; in nucleaire onderzeeërs ligt het CO₂-gehalte tijdens de onderwatervaart bijvoorbeeld tussen 2.000 en 5.000 ppm. Toen bemanningsleden werden blootgesteld aan concentraties tot 15.000 ppm, had dat geen effect op hun vermogen om beslissingen te nemen. Iedereen die de geschiedenis hierover in het achterhoofd houdt, weet dat al die becijferde CO₂-paniek er niet toe doet; het gaat om een politiek programma van wereldcontrole door middel van het creëren van angst.

Het is wel de moeite waard om eens te kijken naar wat onze overheid op het oog heeft als alternatieve energiebronnen. Een daarvan is energie uit biomassa, waarvoor bomen moeten worden gekapt. Een grote biomassacentrale verstookt per jaar 100 vierkante kilometer bos. In Nederland zijn er ongeveer veertig grote en kleine biomassacentrales. Met een gemiddelde van 50 vierkante kilometer bos per centrale, is dat tezamen de oppervlakte van Limburg. Met de twintig die er nog bij moeten komen, wordt dat de oppervlakte van Overijssel. Jaar in jaar uit, en alleen in Nederland. Desondanks adviseert het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) in zijn meest recente rapport om 15 miljoen kuub hout te kappen in Finland. Ook Zweden moet eraan geloven. In Finland en Zweden is men hierover allesbehalve enthousiast. Met deze techniek neemt de hoeveelheid CO₂ in de lucht toe in plaats van af. Bos wordt opgestookt dat kort daarvoor CO₂ stond af te vangen, en de CO₂ opgeslagen in het gekapte hout stoten we vervolgens uit. Bovendien stoten biomassacentrales meer CO₂, fijnstof en stikstof uit dan een kolencentrale en hebben ze een armzalig rendement – slechts 35 % van de energie opgeslagen in het hout wordt omgezet in stroom.

Wat zonne-energie betreft: geen zon = geen stroom. Door het grote aanbod van particuliere zonnestroom loopt het stroomnet vol en daalt de prijs op de energiemarkt. Beide effecten kosten de energiegiganten een deel van hun winst. Daarom moeten burgers inmiddels betalen om terug te mogen leveren. Zo houden de energiegiganten hun miljardenwinsten in stand. Net als zonne-energie is ook het aanbod van windenergie onbetrouwbaar. Producenten van windmolens staan diep in de rode cijfers en Vattenfall laat windpark-projecten op zee vallen omdat ze niet winstgevend genoeg zijn. De investeringen zijn enorm en moeten in slechts twintig jaar worden terugverdiend. Dat gaat via het elektriciteitstarief. Den Haag betaalt nu de kosten voor het aan land brengen van de stroom van windparken op zee. Hun berekening van de kosten was nattevingerwerk.

Waterstof produceren kan op veel manieren. De belangrijkste daarvan gebruiken enorm veel aardgas. Van de energie in het aardgas blijft maar 75 % over in de vorm van waterstof. Dus volgens het ministerie van Economische Zaken is een waterstofeconomie onhaalbaar. Diverse energiegiganten haakten daarom al af; het H2Sines-project, het R’dam-project van Shell, ENGIE en Vopak in Portugal en Uniper op de Maasvlakte.

Bezie de kosten om een woning gasvrij te maken. Een zonneboiler en zonnepanelen wekken energie op en een warmtepomp bespaart energie. Deze installaties kosten bij elkaar zo’n € 32.000. Daar is 12 vierkante meter ruimte voor nodig: een slaapkamer, bijkeuken of een halve garage. Daarnaast zijn er veel bijkomende kosten aan de woning zelf, want zonder vloerverwarming of lage temperatuurradiatoren krijg je je woning met een warmtepomp niet warm genoeg. De aanleg van vloerverwarming – inclusief vervanging van alle vloerbedekking en dergelijke – kost ongeveer € 12.000. De variant met de lage temperatuurradiatoren komt nog hoger uit: € 18.000. Optimale isolatie is essentieel, anders krijgt die warmtepomp de woning niet warm. De kosten voor extra isolatie zijn erg afhankelijk van het type en bouwjaar van de woning. Een kostenpost van € 5.000 is voorzichtig geschat. Helaas is 90 % van alle woningen in Nederland niet zo goed te isoleren dat ze klimaatneutraal kunnen worden. Of er moet letterlijk een extra muur rondom de woning worden gebouwd.

De directe kosten voor een woning zijn nog te berekenen. Maar niemand waagt zich aan een prognose van wat de energietransitie daarnaast gaat kosten. De grootste onzekerheid komt op conto van de megalomane Brusselse en Haagse klimaatplannen. De € 35 miljard aan Haagse plannen voor dit jaar, komen rechtstreeks ten laste van bedrijven en burgers. Per inwoner: € 1.900. De Brusselse plannen van € 1.500 miljard per jaar kosten elke Europeaan € 3.350. Burgers in de rijke, noordelijke EU-landen zullen waarschijnlijk meer moeten ophoesten dan burgers in de zuidelijke en oostelijke lidstaten. Welk jaarlijks prijskaartje Den Haag en Brussel uit hun hoge hoed gaan toveren, moeten we maar afwachten. De minister ontwijkt intussen elk concreet antwoord op dringende Kamervragen hierover.

Maar niet alleen gewone burgers moeten van het gas af. Ook bedrijven. Hun investeringen bedragen een veelvoud van wat de burger, of een woningbouwvereniging, in een woning moet investeren. Wat zou het supermarktketens gaan kosten? Of bedrijven in de klein-metaal? De plaatselijke slager of fruitteler met zijn koeling? Of een bakker met zijn ovens? Maar elk bedrijf moet en zal eraan geloven. Om te kunnen overleven, moeten hun prijzen na hun energietransitie omhoog. Dat voelen burgers direct in hun portemonnee. Den Haag profiteert lustig mee in de vorm van hogere inkomsten via btw en accijnzen. Ook alle overheidsgebouwen, scholen, ziekenhuizen, clubgebouwen, dorpshuizen, zwembaden, huisartsenpraktijken, enzovoorts, moeten van het gas af. Deze kosten worden via de belastingen en hogere tarieven ook op de burger verhaald. In 2019 berichtte het CBS dat ruim 570.000 gezinnen een inkomen hadden onder de lage-inkomensgrens. Dat is een op de dertien gezinnen. Tel daarbij de gevolgen van de coronahoax en de huidige inflatie, en de toekomst ziet een alarmerende armoedeval.

Terwijl in de westerse wereld de klimaatgekte tot absurde hoogten wordt opgevoerd, gebruiken regeringen in Azië hun gezonde verstand. China en India bijvoorbeeld, openen elke week tezamen drie nieuwe kolencentrales en er staan er nog 700 gepland. In Azië zijn op dit moment ruim 360 kolencentrales in aanbouw. Maar elders komen er ook nieuwe kolencentrales bij: Japan 45 stuks, Zuid-Afrika 24, Turkije 93. De grote corporaties echter hebben een verdienmodel gevonden waarmee ze decennialang duizenden miljarden aan winst kunnen genereren. En dat is géén mythe, maar de keiharde realiteit.

Wat vertel ik mijn medemens?

1. Stijgende temperaturen veroorzaakt door de menselijke uitstoot van CO₂ is een fantasie en er is juist een periode van afkoeling van de planeet begonnen.
2. Een woning gasvrij maken is voor gewone burgers onbetaalbaar en bedrijven zullen hun verplichte energietransitie verhalen op de burger.