Karel van Wolferen
Videobeelden laten een al door de bombardementen ontstane woestenij zien, met diepe kraters en overal verspreide lichaamsdelen. Al Jazeera’s journalist Ahmed Abdullah Mohsen rapporteerde als ooggetuige: “Het geschreeuw en gejammer overstemde bijna de gevechtsvliegtuigen die de lucht verduisterden, waarbij ze spervuur lieten vallen dat als een vurige gordel de lichamen van de ontheemden in hun tenten verzengde.”
De genocide die Israël uitvoert is inmiddels een abstractie geworden, waarbij het merendeel van de wereldbevolking – hoewel ontzet – zich nauwelijks een voorstelling kan maken van de feiten op de grond. Al in begin december meldde de Financial Times dat de verwoesting na slechts zeven weken van Israëlische aanvallen in het noorden van de strook vergelijkbaar was met de verwoesting in de Tweede Wereldoorlog van de zwaarst getroffen Duitse steden, zoals Dresden, door de geallieerde tapijtbombardementen. Tegen half december had Israël 29.000 bommen, munitie en granaten op de Gazastrook geworpen. Bijna 70% van de 439.000 woningen in Gaza en ongeveer de helft van de gebouwen bleven beschadigd of vernield achter. De bombardementen hebben Byzantijnse kerken en oude moskeeën, fabrieken en appartementsgebouwen, winkelcentra, ziekenhuizen, theaters en scholen geruïneerd. Een groot deel van de water-, elektriciteits-, communicatie- en gezondheidszorg- infrastructuur waardoor Gaza kon functioneren, valt niet meer te repareren. Slechts drie van de 36 ziekenhuizen zijn nog gedeeltelijk in werking om patiënten te kunnen accepteren.
Vrouwen en kinderen vormen samen driekwart van het dodental, volgens een nieuw rapport die de gezondheidsautoriteiten van Gaza aan The Associated Press hebben verstrekt. Omdat Hamas volledig uit volwassen mannen bestaat, betekent dit dat vrijwel alle doden vielen onder ongewapende burgers. Het patroon van de prioriteiten voor de Israëlische strijdkrachten dat zich begint af te tekenen laat zien dat gemikt wordt op kinderen, aanstaande moeders en vrouwen in de vruchtbare leeftijd. De soldaten hebben in iets meer dan vier maanden ruim 12.300 Palestijnse kinderen gedood. Ongeveer 17.000 kinderen zijn gescheiden van hun families, bij ruim 1.000 zijn één of beide benen geamputeerd. De meeste amputaties worden uitgevoerd zonder anesthesie, wegens de vernietiging van medische middelen.
Daarnaast heeft Israël een strategie geadopteerd van het moedwillig bevorderen van hongersnood. De voorbode daarvan breidt zich nu al uit onder de meeste Gaza-bewoners. Wanhopig beginnen mensen in sommige gebieden veevoer, gras, bladeren, insecten, knaagdieren en zelfs aarde te eten. Onder omstandigheden van grote honger genezen verwondingen niet, en houden het immuunsysteem en de interne organen op te functioneren. Geteisterd door stuiptrekkingen stopt tenslotte het hart, een proces dat voor volwassenen tot veertig dagen kan duren; kinderen sterven sneller.
De hongersnood wordt verergerd vanwege Israëlische acties tegen de United Nations Relief and Works Agency (UNRWA). Deze instelling heeft sinds 1948 gezondheidszorg, onderwijs en allerlei andere diensten aan Palestijnse vluchtelingen verleend. Tel Aviv demoniseert het UNRWA nu, en heeft de landen die het helpen financieren opgeroepen daarmee te stoppen. Nederland zou aan deze oproep al gehoor hebben gegeven. Onder meer zorgde het UNRWA voor de distributie van voedsel, en het stopzetten daarvan zal tot niets anders kunnen leiden dan een massale stijging van de hoeveelheid stervenden. De Israëlische minister van Financiën en leider van de Religieus Zionistische Partij, Bezalel Smotrich, verhindert een verzending van door de VS gefinancierd meel, onder het voorwendsel dat de UNRWA de ontvanger is van dit belangrijkste basisvoedsel, waar een nijpend tekort aan is.
De voor de hand liggende Israëlische bedoeling is steeds geweest om Gaza totaal onbewoonbaar te maken, en genoeg inwoners van Gaza te doden of via Rafah de Sinaï-woestijn in te drijven, waardoor de Israëli’s het land zouden kunnen annexeren, zoals veel van hun politieke leiders hebben voorgesteld.
De Zuid-Afrikaanse rechtszaak tegen Israël die bij het Internationale Gerechtshof is ingediend, omvatte een negentigtal pagina’s waarop Israëlische politieke en militaire topleiders werden geciteerd die publiekelijk hun expliciet genocidale plannen jegens de Palestijnen in Gaza hadden bekendgemaakt. Overal ter wereld zijn mensen met telefoons en tv van de uitvoering van die plannen directe getuigen gemaakt door middel van het streamen van videobeelden van de slachting van ongewapende burgers en de vernietiging van hun woongebieden. Deze getuigenis heeft een meerderheid van vijftien tegen twee rechters van het International Court of Justice (ICJ) doen besluiten een bevel uit te vaardigen waarin Israël wordt gelast zich te onthouden van deze genocidale acties. De Israëlische regering benoemde zelf een voormalige opperrechter van het Israëlische Hooggerechtshof, en samen met de andere rechters oordeelde hij dat de Israëlische regering alle maatregelen moet nemen om het aanzetten tot genocide te voorkomen en te bestraffen.
Het doel van de Genocideconventie van 1948, opgesteld in de nasleep van de Tweede Wereldoorlog, was niet alleen het straffen van staten die genocide plegen, het was ook ontworpen om genocide in een vroeg stadium te kunnen identificeren en middels de uitspraken van het ICJ een halt toe te kunnen roepen. De zaak die Zuid-Afrika aanhangig maakte bij het ICJ is mede bedoeld om Israël op deze manier te doen stoppen voordat de genocide een nog grotere omvang krijgt. Het gerechtshof beval Israël zich te houden aan zes voorlopige maatregelen ter voorkoming van genocide en onmiddellijke en effectieve stappen te ondernemen om humanitaire hulp en essentiële diensten in Gaza te verlenen.
De Netanyahu-strategie is in flagrante strijd met deze gerechtelijke beslissing. Een groep Israëlische academici, advocaten, mensenrechtenactivisten en journalisten hebben in een brief aan de Israëlische procureur-generaal gewaarschuwd dat het aanzetten tot genocide “een alledaagse zaak in Israël is geworden”.
Israël hoopt steun van de westerse mogendheden te blijven ontvangen, omdat deze bijna evenveel te vrezen hebben van een vonnis tegen Israël, daar zij de moordpartij krachtig hebben gesteund. De genocide-afspraken en de uitspraak van het Hof zijn niet alleen bindend voor Israël en Zuid-Afrika, maar ook voor de 151 andere staten die het Verdrag ter voorkoming en bestraffing van genocide hebben ondertekend. Afhankelijk van hun situatie, is ieder van hen verplicht zich aan te sluiten bij de voorlopige maatregelen. Met name de VS en Groot-Brittannië hebben wapens gestuurd die tegen de bevolking van Gaza worden gebruikt.
Algerije nam op 31 januari het initiatief tot een verzoek om een bijeenkomst van de Veiligheidsraad, zodat het de bindende gevolgen van de ICJ-uitspraak kan verduidelijken. Er lopen nu al zaken in Californië en Londen die het bevel overeenkomstig het Angelsaksische recht aanhalen. De regering van Nicaragua is een procedure gestart om Duitsland, Groot-Brittannië, Nederland en Canada voor het ICJ te dagen wegens hun medeplichtigheid aan de genocide tegen het Palestijnse volk, door Israël te voorzien van de middelen waarmee de genocide wordt uitgevoerd.
Sommige regeringsleiders in het Westen zijn in dat verband in actie gekomen. President Macron van Frankrijk heeft per telefoon Netanyahu gevraagd om af te zien van verdere operaties, en vooral van de invasie van Rafah. De regeringshoofden van Australië, Nieuw-Zeeland en Canada hebben in een gezamenlijke verklaring dringend om een staakt-het-vuren verzocht.
- Het artikel gaat hieronder verder -
In dit nummer onder meer:
‘Doodsengel’ Dijkstra zet onfrisse werk Ernst Kuipers voort
Etnische uitroeiing onder leiding Netanyahu
Verdienmodel achter hypothetische ziekteverwekkers
Schade aan en moord op zwangeren, foetussen en zuigelingen
Amerikaanse verdeeldheid door Texas-crisis kraakhelder
Wat de Netanyahu-regering is begonnen als represaille voor de inval door Hamas op 7 oktober jl. met het oppakken van gijzelaars waarmee kan worden onderhandeld over de vrijlating van Palestijnse gevangenen, is uitgegroeid tot een ijzingwekkende conditie voor zowel de plaats die Israël inneemt in het internationale gebeuren, als voor een eerder gegarandeerd lijkende veiligheid voor joden in binnen- en buitenland wegens het bestaan van Israël.
Het is onwaarschijnlijk geworden dat Israël ooit nog de plaats kan innemen in de gemeenschap van naties, die het al dan niet verdiende vanwege de werkelijkheid van de Jodenvervolging tijdens de Tweede Wereldoorlog, en de daaruit voortvloeiende westerse schuldgevoelens. Het zal moeten vrezen voor een pariastatus. Het kolossale internationale apparaat waarmee Israël al sinds jaar en dag publieke opinies over de goede bedoelingen van Israël en het gevaar van antisemitisme propageert, heeft aan overtuigingskracht ernstig ingeboet door de valse voorstelling van zaken die het gaf van het wrede gedrag van de gijzelnemers en -ontvoerders van Hamas – onthoofde baby’s, baby’s in magnetrons, massaverkrachtingen, en nog meer – waarvan de onwaarheid gemakkelijk was te achterhalen. Het effect van deze propaganda lijkt nu te zijn weggesleten, maar het heeft een averechts effect achtergelaten.
Israël heeft een risico genomen, door teveel te vragen van mensen die uit politieke gewoonte, religieuze overtuiging en/of familierelaties de kant van Israël kozen wanneer een controverse over Israëls beleid dat verlangde. Het vraagt nu veel wat die mensen niet kunnen inwilligen tenzij zij hun hoofden afwenden van de videobewijzen van de slachtingen en het onbewoonbaar maken van hele steden. Dat zou van hen verlangen hun idee van morele orde en aangeboren fatsoen te vergeten, en deel te nemen aan de psychische ziekte van Israël.
Israëls verlangen naar rivieren van bloed is in strijd met de kernwaarden van het judaïsme, zoals deze worden beleefd door waarschijnlijk nog een meerderheid van mensen van joodse afkomst in de diaspora. Voor hen wordt momenteel het zionisme aan de kaak gesteld.
Voor veel van deze mensen van joodse afkomst in de diaspora bracht het bestaan van Israël na de Tweede Wereldoorlog het idee met zich mee van een thuisland, waar het gevrijwaard zijn van toekomstige achtervolging zou zijn gegarandeerd. Een emeritus hoogleraar Geschiedenis aan de Hebreeuwse universiteit, Moshe Zimmermann, ziet dat ook: “De zionistische oplossing is geen oplossing (…) We moeten er rekening mee houden dat Israël een vermindering van de veiligheid veroorzaakt voor het jodendom in de diaspora, in plaats van het tegenovergestelde.”
Israël was al voor 7 oktober in oorlog met zichzelf. Delen van de bevolking, waaronder veel militairen, protesteerden tegen de door premier Benjamin Netanyahu beoogde afschaffing van de rechterlijke onafhankelijkheid. De religieuze puristen en zionistische extremisten die momenteel aan de macht zijn, hebben een vastberaden aanval op het Israëlische secularisme ingezet. De eenheid van Israël is sinds de aanslagen een precaire negatieve eenheid. Het wordt bijeengehouden door haat. Bij zo’n stagnatie kan niet veel overblijven van het culturele, intellectuele en artistieke leven van de natie.
Verslaggever Chris Hedges, eens Midden-Oosten bureauchef voor de New York Times, die Israël en zijn Arabische omgeving door en door kent, verwacht dat Israël met deze recente genocide het eigen doodvonnis heeft getekend. “De façade van beleefdheid, het zogenaamd geroemde respect voor de rechtsstaat en de democratie, het mythische verhaal van het moedige Israëlische leger en de wonderbaarlijke geboorte van de Joodse natie zullen volledig in rook opgaan.”
Er gebeurt nog veel meer in het gebied, waarbij Hezbollah een rol speelt, Iran door Tel Aviv wordt geprovoceerd en Saoedi-Arabië initiatieven neemt waardoor een internationale situatie kan ontstaan die Tel Aviv niet kan weigeren te aanvaarden door middel van geweld. Gezamenlijke Arabische politieke, diplomatieke en misschien militaire initiatieven kunnen een toestand scheppen waarin het Israël zoals we het tot dusver hebben gekend, op termijn niet langer kan voortbestaan.
– einde artikel –
Je las een Premium artikel uit Gezond Verstand
Volg ons op social media
Kijk en beluister Gezond Verstand via