Het slagveld van de bijwerkingen (Bert Egberts)

Het is volslagen onacceptabel dat de Nederlandse Vereniging voor Obstetrie en Gynaecologie (NVOG) en de beroepsvereniging van verloskundigen (KNOV) zonder het geringste bewijs, en met overstelpend bewijs van het tegendeel, de injecties veilig achten voor moeder en kind. Pfizer en de regelgevende instanties verborgen de gevaren van de Covid19 injecties tijdens zwangerschap. Bij dierproeven bleek een verhoogd risico op geboortedefecten en onvruchtbaarheid.
Het officiële bijwerkingencentrum Lareb ziet geen verband tussen de injecties en menstruatiestoornissen. Tot maart 2022 zijn 24.090 meldingen binnengekomen van menstruatieproblemen. Ter zake kundigen gaan er vanuit dat slechts 0,3-13% van alle bijwerkingen wordt gemeld, dus het aantal meldingen moet met een factor tussen 10 en 100 vermenigvuldigd worden om het werkelijke aantal bijwerkingen te kunnen inschatten. Er bestaan zorgen omtrent de toekomstige vruchtbaarheid van ingespoten meisjes die nu nog niet menstrueren, en wat te denken van de zaadcellen bij ingespoten jonge jongens, terwijl we weten dat de kwaliteit van het sperma van ge-injecteerde mannen vermindert. Omdat het mRNA wel degelijk het DNA kan veranderen, bestaat de vrees dat dit probleem overgaat op volgende generaties.

Medische gegevens over het verband tussen het spike-eiwit en de invloed op kankercellen zijn bekend. De injecties verhogen het aantal tumoren en tumoren die in remissie zijn worden weer actief. Hoe ontstaan tumoren? Ze ontstaan door DNA-schade en ons aangeboren immuunsysteem bezit de eigenschap om deze schade te kunnen herstellen. Juist dit schade-herstel-systeem wordt door het spike-eiwit geremd, met als gevolg het ontstaan van meer tumorcellen.
De ervaren Zweedse patholoog Ute Kruger heeft zich gespecialiseerd in o.a. borstkanker. Zij luidt de noodklok over de Covid-19 injecties en het ontstaan van ‘turbo kanker’. Zij merkt dat steeds meer patiënten tussen de 30 en 50 jaar kanker (kwaadaardige tumoren) krijgen en dat deze tumoren ook groter zijn dan voorheen.
Om een idee te geven van de groeisnelheid van een tumor, kan gesteld worden dat een tumor gemiddeld 6-8 jaar nodig heeft om zo groot te worden als een dobbelsteentje van 1x1x1 cm, maar heeft het eenmaal deze omvang, dan groeit het sneller. Borsttumoren groter dan 4cm waren voorheen zeldzaam, maar nu ziet Kruger er steeds meer. Er bestaat een snellere en meer agressieve groei, doordat bijna 50% van de tumorcellen zich vermenigvuldigen, terwijl dit voorheen slechts bij 10% voorkwam. Opvallend is dat tegenwoordig meer dan één tumor in dezelfde borst vaker voorkomt, en ook dat tumoren in beide borsten worden gezien. Een andere ontwikkeling bij patiënten met borstkanker die in het verleden genezen waren verklaard, is dat relatief kort na de corona injectie de tumor weer explosief begon te groeien met uitzaaiingen in het lichaam. Deze vrouwen overleden binnen enkele maanden.

Bij een lijkschouwing vallen Kruger drie problemen op. Ten eerste, de injectiestatus van de patiënt klopt vaak niet, d.w.z. in het patiëntendossier staat ‘niet gevaccineerd’, terwijl de patiënt de prik wel heeft ontvangen. Ten tweede vindt weefselonderzoek niet altijd plaats, en ten derde blijkt men bij de obductie vaak onvoldoende ervaring te hebben in het beoordelen van microscopische uitkomsten.