et is voor ons van groot belang om te beseffen dat het tijdperk der gekken niet heeft opgehouden te bestaan. Er zijn er nog aardig wat. En we moeten ze inderdaad leren identificeren, met als subcategorie de echt gevaarlijken.
Hun gevaar hangt af van de macht die ze kunnen ontwikkelen. In het geval van Klaus Schwab, die moet worden gerekend tot een van de gevaarlijkste gekken ter wereld, is die macht het resultaat van een inspanning van vele decennia om beroemdheden of bekendheden en avontuurlijke ondernemers met elkaar in contact te brengen, en hen met een lidmaatschap te belonen van zijn World Economic Forum, met een gegarandeerde vaste plek in een jaarlijks samenzijn voor wederzijdse beïnvloeding. Daaruit is ongeveer een kwart eeuw geleden ‘Davos Man’ ontstaan, zoals deze kwam te heten: een mensensoort die een en ander in de melk had te brokkelen, en waarmee de groten der aarde dachten rekening te moeten gaan houden. Schwab verzamelde daarbij ook telgen uit koningshuizen, en begreep dat gastvrijheid voor een verzameling academici, sportlieden en andersoortige bekendheden het geheel het juiste cachet zou geven om zijn operatie boven het puur materialistische uit te doen stijgen.
Via een soort kweekschool waar jonge leiders elkaar konden leren kennen en blijvende politieke banden en vaste doelstellingen konden smeden, begon Schwab pas goed aan een instrument dat gegarandeerd politieke loyalisten opleverde. Zoals in nummer 24 van Gezond Verstand werd uitgelegd, behoren onder meer zowel Angela Merkel als Emmanuel Macron tot dat klasje. Samenwerking onder Schwabs getrouwen leidt vanzelfsprekend tot de beste baantjes en, waar mogelijk, tot benoemingen op de hoogste posities.
Nemen we een stap terug voor een blik op het misdaadsyndicaat dat met gebruik van de gefabriceerde covidcrisis samenwerkt om eigen doelstellingen en langere termijnomwentelingen in de samenleving te bewerkstelligen, dan kunnen we Schwab niet als een sturend leider van het geheel identificeren. Voor zover is na te gaan speelt hij vooral een coördinerende rol, en is hij ondergeschikt aan de financiële opperheren binnen de machtsgelederen. Dat maakt hem echter niet minder gevaarlijk als een gek, en hij lijkt vooral invloed uit te oefenen op wat per abuis wordt gezien als intellectueel gedachtegoed dat samenkomt met de zgn. duurzame ontwikkelingsdoelen waarmee een netwerk van aan de VN bengelende instituties bezig zijn een opwaartse overdracht van rijkdom te bewerkstelligen.
Schwab heeft in dat verband een mate van bekendheid verworven met een idee dat hij zegt te hebben ontwikkeld over een ‘Vierde Industriële Revolutie’ die de ganse mensheid op de meeste ultieme en dramatische wijze zal beïnvloeden, waardoor we een wereld zullen overhouden waarin nauwelijks nog iets lijkt op hoe we gewend zijn geweest te leven. We moeten in dat verband nog allemaal even wachten op The Great Reset die Schwab midden vorig jaar aankondigde.
Schwab schrijft zelf geen boeken. Dat laat hij over aan ghostwriters, en die schrijven eigenlijk ook geen boeken, tenzij men bereid is om de rapporten met ‘bulletpoints’ van denkcategoriën, waarmee de ene Davos Man de andere om de oren slaat, als zodanig te beschouwen.
De vierde industriële revolutie is het vervolg op de technische ontwikkeling van de mensheid die volgde na revolutie nummer één van de stoommachine, en nummer twee van elektriciteit, en nummer drie van het digitale gebeuren met computers. Wat Schwab uitlegt laat zien dat we eigenlijk nog niet verder zijn gekomen dan nummer drie. Alleen bij die vierde stap in onze industriële ontwikkeling is het wachten op het bevestigen van al dat eerdere computer/digitale gebeuren op onze gezichten en om onze polsen, zodat wij als mensen onderdeel kunnen gaan uitmaken van wat het ‘internet der dingen’ is gaan heten. Daarmee zijn wij tegelijkertijd ook vastgemaakt aan bijvoorbeeld onze ijskasten – zodat deze op eigen houtje eieren kunnen gaan bestellen, wanneer algoritmen en de slinkende eierenvoorraad daartoe instructies doorgeven. Op dat moment van de Great Reset barst de fantasie pas echt goed los, want wat van buitenaf met elkaar kan worden vastgemaakt, kan ook van binnenuit aan elkaar worden gekoppeld. Over de brug tussen de hersens en onze digitale apparaten is al veel geschreven, want er wordt hard aan gewerkt. En de hersenen zijn niet het enige lichaamsorgaan dat met het internet der dingen kan worden verbonden. Alles zal bij elkaar worden gehouden met een kunstmatige intelligentie van heb ik jou daar, die voortaan natuurlijk alle bestaande menselijke intelligentie zal gaan overtreffen.
Waar zijn we zulke flauwekul eerder tegengekomen? Ik denk aan Zbigniew Brzezinski en zijn ‘Technetronische Revolutie’. Computers en elektronica hadden in de jaren tachtig van de vorige eeuw natuurlijk nog geen ontwikkeling doorgemaakt waarbij fantasieën over een technocratische wereldregering en dergelijke genoeg halvegaren konden inspireren. Maar Brzezinski, de nationale veiligheidsadviseur van Jimmy Carter, was samen met David Rockefeller de oprichter van de Trilateral Commission (waarbij ook Japan mocht meedoen), die in de vroege jaren zeventig van de vorige eeuw in een pril stadium een geopolitiek samengaan voor een technocratische aanpak van ons leven bepleitte.
Op Nederlandse bodem ontwikkelen zich vergelijkbare sciencefiction vergezichten, zoals die van professor Bob de Wit, die ook een boek in elkaar heeft gezet met vierde industriële revolutie-voorspellingen. Deze lijken bijna als twee druppels water op die van Schwab, maar we worden gewaarschuwd om er anders mee om te gaan dan met wat Schwab met zijn Great Reset op het oog heeft. Onze vrijheid moeten we bijvoorbeeld niet prijsgeven. We zitten er wel aan vast, aan de fantasieën.
Het uitzonderlijke van het totalitarisme van Klaus Schwab is dat hij ons een tirannie aansmeert. Bij de grondige revisie van de wereld die hij aankondigt komt geen moment een utopische belofte in zicht. Dit is wel wat anders dan wat we gewend zijn geweest van de gevaarlijke gekken uit het verleden. Het liep in de twintigste eeuw met de SovjetUnie en de Duitse Führer natuurlijk heel anders dan de utopische voorstellingen die zij hadden afgeschilderd als beloften voor de toekomst, maar er bestonden voldoende utopische verwachtingen om voor lange periodes mensen bij de neus te nemen.
Op de honderden video’s met herhaalde beelden van een Klaus Schwab die spreekt over de bijzondere ‘window of opportunity’ die ons met de vermeende gezondheidscrisis ten deel is gevallen, vertelt hij ons iets heel bijzonders. Dat lijkt meer uitleg te behoeven dan de conclusie dat we hier te maken hebben met een persoon, die als volslagen krankjorum moet worden ingeschat. Schwab spreekt onomwonden over het dystopische van onze toekomst. Hij zegt erbij dat wij onder die omstandigheden niets meer zullen bezitten. Weliswaar voegt hij daaraan toe dat wij daar juist gelukkig mee zullen worden, maar ik heb nog niemand gehoord of gelezen die daar is ingetrapt.
Wat Schwab benadrukt is dat wij na de Great Reset niet, zoals eerdere totalitaire leiders voor ogen hadden, anders zullen gaan leven maar dat wij zelf zullen veranderen. De Great Reset verandert niet wat we doen, maar wie we zijn. Dat alles als gevolg van de nanotechnologie die via het transhumanisme van Schwab in het menselijk lichaam terecht zal komen, zodat mensen als het ware op afstand kunnen worden bestuurd door degenen die daarvoor zijn getraind.
Jonge volijverig uitziende onderzoekers die via het WEF training hebben ontvangen plegen daar nog een schepje bovenop te doen, zoals u uitvoerig op de daarvoor bedoelde website kunt volgen. Als onderdeel van het internet der dingen zullen we allemaal continu het voorrecht hebben om onophoudelijk in de gaten te worden gehouden – maar dan ook met alles wat we denken en doen, inclusief wat we bij Amazon en IKEA bestellen.
Tegen het jaar 2030 moet een en ander op z’n plaats zijn gevallen. Een gevestigde transnationale technocratische welvaarts- en controlestaat zal dan tot stand zijn gekomen.
Laat het nog wel even uw aandacht hebben dat prominente functionarissen van het Nederlandse regeringbestel rondhangen met de gevaarlijke gek die dit heeft uitgedacht, en die niet lijkt te kunnen wachten om dit het laatste zetje te geven.
Gezond Verstand nummer 26