Vaccinaties als veroorzakers van autisme

Een enquête van pediatrisch neuropsycholoog dr. Alexandra Kirsch onder 12.000 ouders bevestigde ook dat indien sprake was van meer vaccins het risico op autisme steeg. Zij stelde vast dat 71% en mogelijk zelfs meer van de gemelde gevallen hoogstwaarschijnlijk door vaccins wordt veroorzaakt.

Anthony R. Mawson en Binu Jacob van het in Mississippi gevestigde Chalfont Research Institute  zagen eveneens het verband tussen vaccinaties en autisme. Voor hun onderzoek formuleerden ze de volgende hypothesen: het risico op autisme hangt af van het aantal vaccinaties dat het kind heeft toegediend gekregen. Gevaccineerde, premature baby’s lopen een groter risico op neurologische ontwikkelingsstoornissen dan niet-gevaccineerde baby’s. Het relatieve risico op het ontwikkelen van een neurologische ontwikkelingsstoornis nam toe naarmate het aantal vaccinaties toenam. Kinderen met slechts één vaccinatie hadden 1,7 keer meer kans om de diagnose autisme te krijgen dan kinderen die niet gevaccineerd waren. Kinderen met elf of meer vaccinaties hadden 340% meer kans om de diagnose autisme te krijgen in vergelijking met niet-gevaccineerde kinderen en 89% meer kans in vergelijking met kinderen met één vaccinatie.

“De geografisch, wijdverspreide toename van autisme lijkt te wijzen op de invloed van omgevingsfactoren waaraan vrijwel alle kinderen worden blootgesteld. Eén zo’n factor is routinematige vaccinatie bij kinderen”, aldus onderzoek van het het Chalfont Research Institute. De auteurs komen met cijfers die aantonen dat het aantal toe te dienen vaccins in het meest recente jeugdvaccinatieschema van de CDC in de VS bijna is verdrievoudigd ten opzichte van het vaccinatieschema van 1983. “Een verband tussen vaccinatie en ASS zou te wijten kunnen zijn aan de ophopende invloed van alle voorgaande vaccinaties in plaats van aan een specifiek vaccin alleen”, aldus de studie, “ASS kan worden uitgelokt door de laatst toegediende vaccinatie of door één of meer van een reeks vaccinaties.”

De onderzoekers merken verder op: “Hoewel gezegd wordt dat vaccinatie veilig en effectief is voor de overgrote meerderheid van de kinderen, blijft het een gerechtvaardigde vraag of het uitgebreide vaccinatieschema op de een of andere manier bijdraagt aan de toename van het aantal neurologische ontwikkelingsstoornissen.”

De starre ontkenning van oorzaak en gevolg bij dit onderwerp zou voldoende bewijs moeten zijn dat de pleitbezorgers voor vaccineren zich niet bezighouden met wetenschapsbeoefening, maar zich voor een commercieel doel lenen. En, zoals overduidelijk is gebleken in verband met de mRNA-Covid-19-injecties, de farmaceutische industrie heeft zich tot de meest recente ontwikkelingen in de Verenigde Staten aan toe tot een vrijwel ongecontroleerde grote macht kunnen ontwikkelen.

Epidemioloog Nicolas Hulscher van de McCullough Foundation stelt dat het huidige “hypervaccinatieschema van de CDC volledig moet worden herzien”. Bijna alle vaccins zijn goedgekeurd zonder goede, placebogecontroleerde langetermijntests, aldus Hulscher. Dit draagt bij aan de epidemieën van autisme en chronische ziekten. Net als andere hierboven genoemde onderzoekers beklemtoont Hulscher het fenomeen dat middels hun propagandacampagnes “onze regelgevende instanties, farmaceutische bedrijven en oude media beweren dat het verband tussen vaccins en autisme ‘ontkracht’ is”, terwijl de bevindingen van bovenstaand en ander onderzoek juist “dit narratief volledig ontkrachten”.

Een vergelijkbare situatie zien we bij het RIVM: uit WOO-verzoeken is gebleken dat ondersteunend wetenschappelijk bewijs voor werkzaamheid en veiligheid van het vaccinatieprogramma ontbreekt. Volksgezondheidsautoriteiten in Nederland blijven ook volhouden dat er geen sprake is van enig verband tussen het rijksvaccinatieprogramma en het optreden van autisme.

De voor de hand liggende vraag is hoelang het rijksvaccinatieprogramma in Nederland onveranderd door blijft gaan tot ook hier de inzichten die ons vanuit de VS bereiken tot een breder publiek zullen doordringen. Belangrijk is het hierboven genoemde feit dat de farmaceutische industrie zowel in de VS als hier gigantische financiële belangen heeft bij voortzetting en, inderdaad, uitbreiding van vaccinatieprogramma’s en een sterke greep heeft op overheden en zorgorganisaties.

Gelukkig zijn ouders zowel hier als in de VS veel kritischer geworden op de beweringen dat de vaccins ‘veilig en effectief’ zijn. De perikelen rond de Covid-19-injecties hebben daar in ruime mate aan bijgedragen. Het vertrouwen in de gezondheidsautoriteiten en de geneeskunde kwam in al die jaren van jeugdvaccinaties te voet maar verdwijnt nu te paard.