Rob Bauer, de lievelingssoldaat van Rutte

Tot januari 2025 was Bauer ruim drie jaar lang de voorzitter van het Militair Comité van de NAVO in Brussel. Dat maakte hem binnen de NAVO tot de hoogste militair. Al die tijd groeide zijn vriendschap met Mark Rutte, die graag de chef van de NAVO wilde zijn. In Nederland bracht Bauer het tot Commandant der Strijdkrachten. Zijn loopbaan, na een studie aan het Koninklijk Instituut voor de marine, omvatte acties en strategische plannen voor de Marine. Hij stamt van zowel vaders- als moederszijde af van ingenieurs. Dat verklaart zijn koele trant van spreken. Met zijn vrouw Maaike, anesthesioloog in Den Haag, heeft hij drie kinderen. In zijn woonplaats Leidschendam besteedt hij zijn vrije uren aan wandelen met de twee honden, lezen en klussen in huis. Af en toe ook wat joggen. Hij lijkt een bescheiden figuur, die door het uitbreken van de oorlog in Oekraïne, als commandant van de strijdmacht onverwacht in de schijnwerpers van de publiciteit is geraakt. Ineens wordt duidelijk hoe dominant de politieke rol van Nederland in de NAVO is. Hierover hoort men hem nooit in het openbaar.

Kapot bezuinigd
Vanzelfsprekend wenst Bauer veel meer geld voor Defensie. Dertig jaar lang is Defensie kapot bezuinigd door labbekakkerigheid van de partijen die sinds kort om het hardst schreeuwen om meer wapens. Vooral de eerste tien jaren van de Rutte-periode waren deprimerend voor de krijgsmacht. Het mes ging diep in de hele organisatie. In 2017 kwamen twee Nederlandse militairen om het leven tijdens een missie in Mali. Het ongeval was veroorzaakt door ondeugdelijkheid van het gebruikte materieel. De toenmalige minister moest aftreden. Niemand vindt het nog leuk te werken als beroepsmilitair. Er was veel kritiek op de houding van Bauer, die aan alle bezuinigingen van Rutte kritiekloos heeft meegewerkt. Defensie werd met zijn medewerking uitgekleed. Intussen was de aandacht van Rutte gericht op andere prioriteiten, vooral inclusie, klimaat en immigratie. Rutte had geen oog voor de dreiging die afkomstig was uit het binnenland, met name de groeiende spanning die voortkwam uit chaotische massa-immigratie. Het ontging Rutte dat hiermee schade werd toegebracht aan het vestigingsklimaat voor bedrijven. De economische schade was onmetelijk.

Vooral voor Defensie waren de gevolgen rampzalig. De NAVO stelde onlangs vast dat Nederland niet in staat is zich aan gemaakte afspraken te houden. Tot voor kort waren er slechts kogels voor vijf dagen in voorraad. Tanks, pantservoertuigen, munitie en manschappen, het ontbrak aan alles. Ruim duizend tanks zijn door Rutte weggegeven aan Finland. Alle vijftien Orion-langeafstand-patrouillevliegtuigen gingen naar Portugal. Van de huidige vijftig F35-jachtvliegtuigen zijn er niet meer dan tien volledig operationeel. De logistieke ruggengraat van de luchtvloot is zwak. De Marine beschikt over slechts vier linieschepen met volledige capaciteit, daarnaast nog een enkele onderzeeër. De dienst wordt gerund door ‘leunstoelgeneraals’. Adviseur Dick Zandee van BuZa-onderdeel Clingendael berekende dat Nederland zou worden verslagen in geval van een harde oorlog, zoals in Oekraïne. Aan Defensie wordt € 11 miljard per jaar besteed. Sommige politici willen dat de defensie-uitgaven omhooggaan tot € 25 miljard. In 2020 bogen Bauer en de ‘leunstoelgeneraals’ zich over de vraag of Zwarte Piet nog welkom kon zijn. Nee, Zwarte Piet moest weg, zo werd besloten door de legerleiding, “met uitzondering van Pieten die diversiteit uitstralen”.

De NAVO-bazen lijden aan een ongeneeslijke blikvernauwing. Vaak heeft Rutte, geheel onbevoegd, beweerd dat Oekraïne moet toetreden tot de NAVO. Bedrieglijk sprak Rutte over ‘onze oorlog’ in Oekraïne. Vanwaar die stelligheid? Hoe eerlijk is Bauer, als hij blijft zeggen: “We hebben afgesproken dat je een soeverein land niet mag binnenvallen?” Vanwaar het geloof in het eigen gelijk? Waarom heeft de vroegere NAVO-baas Jaap de Hoop Scheffer nooit durven toegeven dat de NAVO-actie tegen Afghanistan onterecht was? Waarom zwijgt Bauer over NAVO-oorlogen tegen soevereine landen als Joegoslavië, Libië en Irak? Waarom verstrikken militairen zich zo makkelijk in domheid?