De relatief geringe bereidheid binnen religieuze groepen om vaccins te aanvaarden, is al langer een doorn in het oog van overheden. Het werd om deze reden in het SPARS pandemic plan uit 2017 van de Amerikaanse denktank Center for Health Security expliciet benoemd. Hier werd gesteld dat beïnvloeding door religieuze leiders cruciaal is om de vaccinatiebereidheid te verhogen. In de Covid-crisis werd de paus ingezet om iedere gelovige te overtuigen zich te laten prikken. In Nederland hield het RIVM in 2013 een grootschalig onderzoek naar de vaccinatie-acceptatie in reformatorisch gezinde gemeenten. Hieruit bleek dat het sociaal-maatschappelijke leven zich vooral afspeelt in eigen kring, met eigen scholen, eigen media en een eigen politieke partij. De directe invloed van dominees en andere religieuze ambtsdragers op de besluitvorming van de ouders was beperkt. Verschillende ambtsdragers van gereformeerde kerken werden geïnterviewd over hun standpunten ten aanzien van vaccinatie en hun rol in de besluitvorming van de ouders. Omdat het in het protestantisme de kerkenraad is die de dominees, ouderlingen en diakenen kiest, kwamen de standpunten van deze ambtsdragers veelal overeen met de standpunten van de gemeente waar zij waren aangesteld. Nederland heeft om die reden in de Covid-periode niet echt voor religieuze influencers gekozen, maar meer voor intimidatie en demonisering van de groep als zijnde anti-vaxxers, en daarmee een verondersteld gevaar voor de samenleving.

Er zijn vanzelfsprekende redenen waarom religieuze groepen vaak minder ontvankelijk zijn voor psychologische beïnvloeding door de overheid. Religie biedt mensen een kader van spirituele zingeving. Het helpt met antwoorden op diepgaande levensvragen, zoals het doel van het leven, de oorsprong van het bestaan en de aard van het menselijk lijden. Deze spirituele verbinding kan mensen een gevoel van richting geven, een doel, en een duidelijk omlijnde plaats in het grotere verband van het leven op aarde. Voor leden van religieuze gemeenschappen creëert dit vaak sociale ondersteuning en een gevoel van maatschappelijke verbinding. Het geeft betekenis aan vriendschap, liefde, zorg en steun in tijden van vreugde en verdriet. Door deel uit te maken van een religieuze gemeenschap voelen mensen zich verbonden met anderen die dezelfde waarden en overtuigingen delen. Religie omvat vaak morele richtlijnen en ethische waarden die mensen kunnen helpen bij het nemen van beslissingen en het bepalen van hun bedrag. Deze richtlijnen bieden een kader voor een geordend en deugdzaam leven, wat kan bijdragen tot een gevoel van stabiliteit. Religies bevatten meestal ook rituelen, ceremonies en tradities die van generatie op generatie werden doorgegeven. Rituelen en tradities scheppen een besef van continuïteit en identiteit. Zij helpen mensen zich verbonden te voelen met voorouders en gemeenschappen. Ze bieden ook structuur en oorspelbaarheid, wat opnieuw weer het gevoel creëert van een geworteld bestaan in het bredere verband van de eigen geschiedenis en cultuur.

Volgens de auteur Cynthia Chung – mede-oprichter van de stichting Rising Tide Foundation – die een zeer uitgebreide studie heeft gemaakt van de waanideeën van Harari, heeft de trans-humanistische en antireligieuze agenda van Harari en het WEF tot doel ons murw te beuken en ons te doen accepteren dat de bestaande religies reeds een verloren zaak zijn. We moeten nu al geloven dat wij geestelijk verslagen zijn. Als we niet verwachten dat er een betere toekomst mogelijk is, zullen wij volgens Chung ook niet voor een betere toekomst gaan vechten.

Dit alles is verbonden met de nu al veelbesproken initiatieven tot ontmenselijking van het WEF en de VN, en de valse voorstelling van zaken die met de hypes over het adopteren van kunstmatige intelligentie bezig is het stagnerende intellectuele leven om ons heen nog verder vast te laten lopen.

– einde artikel –