Giftige prikken ruïneren lichaam en verstand (Bert Egberts)

Vernietigende bijwerkingen treden op bij mensen die zich hebben laten inspuiten met één of meerdere Covid-19 injecties – op dwingend advies en met valse informatie van de overheid. En dit blijft nog steeds doorgaan. Vanaf 19 september hebben gegadigden zich opnieuw kunnen laten inspuiten met een nieuw, wederom niet getest boostershot en lopen daardoor een steeds grotere kans op een bijwerking die hun leven drastisch verandert of zelfs hun leven beëindigt.

Een veel voorkomende bijwerking van de injectie is een ontsteking van de hartspier; myocarditis. Normaal gesproken wordt deze aandoening veroorzaakt door een virus, een bacterie of een parasiet, maar die zitten niet in hetgeen wordt ingespoten. De reden dat een ‘gevaccineerde’ myocarditis kan krijgen is het spike eiwit, en vooral in combinatie met de lipide nano-deeltjes ontstaat een forse ontstekingsreactie waardoor weefselschade ontstaat, en dat betekent een beschadiging van de hartspier.

De Amerikaanse cardioloog Peter McCullough is van mening dat een ‘milde myocarditis’ niet kan bestaan, omdat na genezing een beschadiging van de hartspier altijd een verminderde pompfunctie en/of kans op een ritmestoornis overblijft, met overlijden als mogelijk gevolg.

Vooral bij jonge mannen van tussen 16-24 jaar komt myocarditis na de Covid-19 injectie voor. Het risico neemt toe na de tweede prik. Vanwege de scheve verdeling tussen mannen en vrouwen (het komt vaker voor bij mannen) vermoedt men dat ook hormoon-afhankelijke aspecten meespelen. Immuun- en auto-immuun processen spelen eveneens een rol. Omdat myocarditis een acute hartritmestoornis kan veroorzaken, zou dit ziektebeeld een oorzaak kunnen zijn van de plotselinge dood van jonge sporters, waarvan men de afgelopen maanden honderden hebben zien instorten. Hoogstwaarschijnlijk hebben deze personen de ritmestoornis ‘ventrikel fibrilleren’ gekregen, waarbij de pompfunctie van het hart totaal is verdwenen. Een hart dat niet langer pompt, veroorzaakt de dood van het lichaam. Alleen een zeer snel ingrijpen m.b.v. een defibrillator kan redding geven door een normaal ritme terug te laten keren, waarbij direct aangetekend dient te worden dat dan alsnog een blijvende hersenbeschadiging door zuurstoftekort op de loer ligt.

In dit kader moet SADS (Sudden Adult Death Syndrome) genoemd worden, een zogenaamd nieuwe diagnose, die is bedacht om de injectieschade mee te verdoezelen. Overigens is de lettercombinatie SADS geen toeval, het is een afgeleide van SIDS (Sudden Infant Death Syndrome) oftewel wiegendood. Er is sprake van SIDS wanneer een kind onder de leeftijd van één jaar onverwacht komt te overlijden, zonder dat het kind duidelijk ziek was of leed aan een afwijking die het overlijden zou kunnen verklaren. Hiervoor is nog steeds geen duidelijke oorzaak gevonden, wel factoren die ermee samen kunnen hangen. De gecorrumpeerde medische wereld noemt de aangeboden gevaarlijke injecties frauduleus ‘vaccinaties’. Om alle door de prikken veroorzaakte plotselinge overlijdens onder één noemer te brengen werd SADS verzonnen. Iedereen die heden ten dage plotseling en onverwacht komt te overlijden, krijgt het label SADS als doodsoorzaak opgeplakt. Dit zijn vooral ook jonge en gezonde mensen. Maar liefst 90% van de SADS gevallen doen zich buiten het ziekenhuis voor. Het injectiegevolg als oorzaak van SADS kan verschillend zijn, van hartinfarct, myocarditis, longembolie, herseninfarct, tot bloedingen en trombose aan toe.

Voor familie en vrienden van de slachtoffers is SADS erg moeilijk te begrijpen, omdat het natuurlijk geen diagnose inhoudt. Alleen obductie (autopsie) kan de juiste doodsoorzaak onthullen, maar dit wordt zelden door overheid en artsen aangeboden, omdat dan de injectieschade te duidelijk aan het licht kan komen. Ook is obductie helaas nog vaak een beladen onderwerp bij nabestaanden.
Wanneer een bloedvat van hart, long of hersenen verstopt raakt, kan een plotselinge dood het gevolg zijn. Een verstopping kan door een stolsel (trombose) veroorzaakt worden. Er kan ook een stukje van een stolsel afbreken en in een ander orgaan een bloedvat afsluiten. Dit treedt nogal eens op bij een trombose in het been. Wanneer een stukje van de trombose losraakt, dan kan het in de long vastlopen en is er sprake van een longembolie. Bij de hartritmestoornis boezemfibrilleren kan een stolsel in de boezem van het hart ontstaan en als daar dan een stukje van afbreekt, kan het een embolie of een herseninfarct veroorzaken.

Na de Covid-19 injectie ziet men een geheel ander mechanisme van stolselvorming ontstaan. De binnenzijde van een bloedvat wordt bekleed door endotheelcellen, een laag van zeer platte, dicht aaneengesloten cellen. Het endotheel raakt beschadigd door het spike-eiwit en iedere beschadiging in het menselijk lichaam, dus ook in de bloedvaten, heeft een ontstekingsreactie tot gevolg. Tevens verstoort het spike-eiwit het stollingssysteem, waardoor bloedplaatjes – naast andere factoren die bij de bloedstolling een rol spelen – een stolsel vormen in het beschadigde bloedvat. Dat veroorzaakt de ramp van òf longembolie òf hartinfarct òf herseninfarct òf schade aan een ander willekeurig orgaan, afhankelijk van waar het stolsel zich bevindt.