Georganiseerde ondermijning van alternatieve media (Patrick Neeteson)

Op tweede kerstdag werd een gekozen volksvertegenwoordiger, Wybren van Haga, van LinkedIn verwijderd omdat hij de corona-maatregelen niet proportioneel vindt, de Infection Fatality Rate vermeldt en herhaalt dat mondkapjes niet werken (het standpunt dat het RIVM tien maanden lang heeft volgehouden). Op 19 januari 2021 verwijdert hetzelfde sociale medium de post van Prof. dr. Maurice van den Bosch, CEO bij het OLVG ziekenhuis. Het statement dat de Britse variant in de UK een dalende trend vertoont werd hem fataal. Het wordt afgedaan als een algoritmische blunder. Eerder zagen we dat dr. Peter Borger, de moleculair bioloog die louter en alleen omdat hij wetenschappelijk onderbouwde kanttekningen heeft bij de PCR-test, de toorn van het consortium over zich af heeft geroepen en op LinkedIn en Twitter gecensureerd wordt. Stuk voor stuk symptomatische voorbeelden van ingrepen die enkel en alleen in een dictatuur thuishoren.

De propaganda verspreidende instanties zwaaien wereldwijd met de scepter, een hoorzitting eind 2020 voor de Senaat is exemplarisch voor de omvang van het probleem. Mark Zuckerberg, oprichter van Facebook (2,6 miljard actieve gebruikers) mocht met lotgenoten Jack Dorsey van Twitter en de Alphabet-mannen (Google, Youtube, Waze, Maps) krokodillentranen komen huilen. De rechterlijke macht beschuldigde de sociale netwerken van het beïnvloeden van de verkiezingsuitslagen en partijdigheid.

De boodschap van Mark Zuckerberg op de hoorzitting was duidelijk: “Let goed op, als we de bescherming verliezen die we nu hebben omtrent aansprakelijkheid inzake wat onze gebruikers posten, gaan we nóg meer censureren.” Het voorsorteren op nóg schaamtelozer het voorgeschreven verhaal te bevorderen en elk ander geluid direct te wissen, is nog nooit zo makkelijk geweest voor Mark.

Dat veel noodzakelijke berichtgeving het grote publiek niet bereikt is pijnlijk zichtbaar. Andere zaken beweren dan dat de regering uitdraagt maakt je, in de ogen van ambtelijke kringen die het op zich hebben genomen om veiligheid te garanderen, een gevaar voor de samenleving. Uiting in de publieke ruimte wordt gesaboteerd met vergelijkbare strategieën waarmee men terrorisme placht te neutraliseren. Wat overblijft is een geradicaliseerde samenleving, één die instemt met de radicale hervormingen die overheden uitermate welgevallig zijn, een samenleving opgedrongen door het voorgeschreven verhaal.