Eric Lopes Cardozo
De door de VS ingestelde importtarieven hadden een groot aandeel in zowel het aftreden van Trudeau als de verkiezingsoverwinning van Mark Carney. Men nam ten onrechte aan dat Carney tegenspel zou kunnen bieden aan Trump. De tarieven zijn echter niet het grote probleem. Het land gaat al jaren gebukt onder de gevolgen van het nastreven van de doelstellingen van Agenda 2030, zoals massa-immigratie, drugsproblematiek, lage lonen, hoge belastingen, hoge kosten voor levensonderhoud, dure klimaatmaatregelen, woningnood en jeugdwerkeloosheid. Provincies die de economie draaiende houden zijn het inmiddels zat om te fungeren als pinautomaat. In deze provincies, onder aanvoering van Alberta, wordt de roep om afscheiding of aansluiting bij de VS dan ook steeds groter.
Het Canadese truckersprotest van begin 2022 illustreerde treffend de dwingende ‘heilstaat’ die onder Justin Trudeau tot stand kwam. Dit protest was een reactie op de invoering van een Covid-19-vaccinatieplicht voor vrachtwagenchauffeurs, die eerder tijdens alle lockdowns het land draaiende hadden gehouden. Ongevaccineerde chauffeurs riskeerden quarantaine, boetes of het verlies van hun rijbewijs bij het oversteken van de grens met de VS, wat leidde tot een splitsing. Het merendeel van de Canadese truckers was gevaccineerd, maar een resterende 10-15% van de ongeveer 16.000 chauffeurs voelde zich gediscrimineerd en economisch benadeeld. Dit leidde tot de oprichting van het Canada Unity Convoy, dat begon als een konvooi van vrachtwagens die vanuit het westen richting Ottawa reden. Eind januari 2022 arriveerden de honderden voertuigen in de hoofdstad, waar ze wekenlang de straten en de toegang tot het parlementsgebouw blokkeerden.
Om dit protest te beëindigen, gebruikte Trudeau de Emergencies Act, een soort noodwet, die de federale overheid enorme – normaal gesproken onrechtmatige – bevoegdheden verleent. Dit leidde tot het bevriezen van bankrekeningen, de inbeslagname van voertuigen en arrestatie van demonstranten. Trudeau’s critici zagen dit als schending van de Charter of Rights and Freedoms, een in de grondwet verankerd handvest dat fundamentele vrijheden, mobiliteitsrechten, gelijkheidsrechten en officiële taalrechten beschermt. Het protest eindigde met ingrijpen van de politie middels arrestaties en heeft een nog steeds voortdurende juridische nasleep. Onder leiding van Mark Carney, Trudeau’s economisch adviseur ten tijde van de coronaperiode, zal Canada eenzelfde koers gaan varen.
Canada’s levensstandaard beleeft momenteel de ergste daling in 40 jaar, zo meldde het Canadese Fraser Institute, en aanvullend werd geconstateerd dat, in tegenstelling tot eerdere recessies, een herstel zal uitblijven. De voor inflatie gecorrigeerde Canadese lonen zijn sinds 2016 gelijk gebleven.
Carney is dan ook niet de aangewezen persoon om de Canadese economie uit het slop te trekken. Zijn reputatie berust op de rol als baas van de Centrale Bank van Canada tijdens de financiële crisis van 2008. Met dit visitekaartje verdiende hij in 2013 zijn aanstelling als gouverneur van de Britse Centrale Bank, een positie die hij tot de beginfase van de Covid-19-‘pandemie’ in 2020 bekleedde. Hij was in deze functie tevens voorzitter van de Financial Stability Board (FSB), een internationaal orgaan dat toezicht houdt op het mondiale financiële stelsel.
Liz Truss, kortstondig premier van het VK, beschuldigt Carney van het veroorzaken van veel van de problemen die ontstonden in de tijd dat zij premier was. Zo daalde het Britse pond tot het laagste niveau ooit ten opzichte van de dollar en werd er tot op een ongekend hoog niveau geld bijgedrukt, hetgeen leidde tot hoge inflatie. Qua persoon kwalificeert Truss Carney als een typische WEF-er, met een voorkeur voor woke ideologie, klimaatextremisme, globalisme en hoge belastingen.
Als voormalig WEF-bestuurslid, lid van de Trilaterale Commissie en Bilderberg-deelnemer, behoorde hij geheel tot het voormalige transnationale establishment van het Westen, voordat president Trump daar een eind aan maakte.
Liz Truss positioneert hem in een groep mensen met draaideurfuncties in de financiële sector, die niet geloven in democratie en wars zijn van het daadwerkelijk behartigen van de belangen van de burger. Tot slot stelt zij de legitimiteit van zijn positie als leider van de Liberale Partij – die hij zonder verkiezing bemachtigde – ter discussie.
Carney drijft momenteel Canada verder in de schulden, zonder iets te willen doen aan de door de overheid zelf veroorzaakte problemen. Weliswaar is per 1 april jl. de federale CO₂-belasting voor consumenten afgeschaft, de federale heffing voor industriële CO₂-uitstoot blijft echter nog steeds van kracht. Hetzelfde geldt voor het minimaliseren van CO₂-uitstoot en een verbod op olietankers die meer dan 12.500 ton olie vervoeren, in een gebied dat zich uitstrekt van de noordpunt van Vancouver Island tot aan de grens met Alaska.
Deze heffing raakt vooral Canada’s grootste economische sector, de olie- en gasindustrie. Dit is dan ook een van de redenen voor de afscheidingsbeweging binnen provincies als Alberta. Via een compensatieregeling dragen Alberta en andere westelijke provincies jaarlijks ruim $ 20 miljard aan de federale overheid af, die deze gelden vervolgens herverdeelt over andere provincies en gebieden. De federale overheid draait dus middels een net-zero CO₂-beleid de olie- en gasindustrie feitelijk de nek om. Ottawa heeft in de afgelopen jaren dan ook een flink aantal grote projecten op het gebied van natuurlijke hulpbronnen stopgezet.
Volgens een schatting heeft Canada met het aantreden van Justin Trudeau in 2015 alleen al voor $ 670 miljard aan olie-, gas-, LNG- en pijpleidingprojecten geannuleerd. Van Carney valt niets anders te verwachten. Zo vergeleek hij als speciale VN-gezant voor klimaatactie en klimaatfinanciering de klimaatcrisis met een financiële crisis, en riep hij de financiële sector op het probleem te helpen aanpakken.
Alberta’s afscheidingsbeweging stamt uit de jaren zeventig, mede naar aanleiding van het streven naar soevereiniteit van de Franstalige provincie Quebec. De kracht van deze beweging werd de laatste jaren aangewakkerd door de vermeend overmatige bemoeienis van de federale overheid, een gebrek aan politieke vertegenwoordiging van westelijk Canada, en woede over het Covid-19-beleid. Een grondwetswijziging en onderhandelingen met de federale overheid en de andere provincies zijn noodzakelijk voor afscheiding, maar voorwaarde voor dergelijke onderhandelingen is een positieve uitkomst van een referendum.
Kort na de verkiezingsoverwinning van Carney verlaagde Alberta het aantal benodigde handtekeningen voor een referendum van 600.000 naar 177.000. De vraag die dan gesteld kan worden is of Alberta een soeverein land moet worden en moet ophouden een provincie van Canada te zijn. Een kleine meerderheid van 58% is inmiddels voor afscheiding.
Behalve de weg naar het worden van een soeverein land, liggen er ook opties open om onderdeel te worden van de VS, in de vorm van een staat of territorium, zoals bijvoorbeeld het geval is met Puerto Rico. In navolging van Alberta zwelt ook in andere provincies de roep om onafhankelijkheid aan en wordt er al gesproken van een WEXIT (Western-Exit). Dit betreft met name Saskatchewan, maar ook British Columbia, Manitoba en het Yukon-gebied. De verwachting is dat als Alberta zich losmaakt, de anderen zullen volgen. De provincies lijken een uitkomst van een referendum niet af te wachten en de federale regering steeds meer te negeren. Alberta is los van Ottawa met onderhandelingen gestart met Japanse olieraffinaderijen om een joint venture op te zetten voor raffinage van Alberta’s aardolie in Japan. Hiermee zou een energiecorridor in de Stille Oceaan kunnen worden gecreëerd, waarmee Alberta een nieuwe afzetmarkt krijgt, en Japan een betrouwbare aanvoer van ruwe olie.
Het blijven steken in de illusionaire klimaatproblematiek, onnodige CO₂-reductie, woke-propaganda, enz. die gepaard gingen met de Covid-machtsgreep, kan dus de meest directe aanleiding vormen voor afscheiding. Datzelfde geldt voor Europa. Hongarije heeft al voor lidmaatschap van de EU bedankt en Robert Fico, premier van Slowakije, lijkt zich ook in die richting te begeven.
– einde artikel –
Je las een Premium artikel uit Gezond Verstand
Volg ons op social media
Kijk en beluister Gezond Verstand via
Gerelateerde berichten
