Korpschef van de Nationale Politie Janny Knol wil femicide bestrijden voor de VN

Knol richtte zich via een schermverbinding tot de aanwezigen bij de VN in New York. Knol zei: “Geweld tegen vrouwen en meisjes is een van de meest afschuwelijke schendingen van mensenrechten, in oorlogen, maar ook in de huiselijke omgeving waar iedereen zich veilig zou moeten voelen.” Volgens rapporten van de VN is de situatie in Afrika het ergst. In dat werelddeel zijn er elk jaar 20.000 gevallen van femicide (vrouwenmoord). De Nederlandse politiechef Inge Godthelp-Teunissen, aanwezig in New York, deed ook een duit in het zakje. Ze meldde dat in Nederland 20% van alle meisjes onder de 25 jaar ervaring heeft met ongewenste seksuele contacten. Ze zegt ook dat afgelopen jaar in Nederland 26 vrouwen zijn vermoord door hun (ex-)partners. Inge riep uit: “Dit moet stoppen!” Inge gaf de aanwezigen een toelichting op een Nederlands plan van aanpak genaamd Stop Femicide!. In dit plan ligt de nadruk op bestrijding van stalking (hinderlijk volgen), huiselijke terreur en bedreiging. Inge had ook een krantenknipsel uit Het Parool kunnen meenemen waarin stond dat 80% van de jonge vouwen in Amsterdam melding maakt van aanranding.

De Nederlandse overheid spreekt met twee monden. Jazeker, zoals Inge beweert, vrouwen worden aangerand, ook in Nederland. Tegelijk heeft het kabinet-Schoof een campagne bedacht om de toedracht van de moord op Lisa, gepleegd in Amsterdam, te verhullen. Niemand mag weten wie de dader is. Dit werkt het gefluister in de hand dat de dader moet worden gezocht in de kring van de illegalen (van wie er 20.000 zouden rondlopen in Amsterdam). Het kan een opzet zijn om bepaalde politieke partijen het gras voor de voeten weg te maaien, in de aanloop naar de komende Kamerverkiezingen. Terwijl Inge in New York haar cijfertjes uitdeelde, beweerde het kabinet-Schoof glashard dat er in Nederland geen probleem is met femicide. Het lijkt dat politiebaas Knol in een politiek wespennest is beland. Dat is geen aanbeveling voor een politiechef.

Hoe sterk staat Knol, die na de HAVO in Zwolle zich geleidelijk wist op te werken tot de top in de wereld van maatschappelijke ordebewaring. In 2019 belandde ze op de lijst van de vijfhonderd beste kandidaten voor ambtelijke topfuncties, die wordt bijgehouden door de ABD (Algemene Bestuursdienst, naar voorbeeld van de Britse Civil Service). Knol dankt haar loopbaan dus aan Mark Rutte, die de ABD aanstuurde. Niet eerder heeft een vrouw de hoogste positie bereikt bij de Nationale Politie. Ze is ongehuwd, heeft twee dochters. Verder is er weinig over haar bekend. Haar ontwijkende manier van spreken is correct, haar kabbelende toon is slaapverwekkend. Ze beperkt zich tot algemeenheden. Ze erkent dat er allerlei vormen van discriminatie zijn bij de politie. Gezag straalt ze weinig uit.

Ineens zoekt ze de politieke confrontatie op. Deze kwam toen de Tweede Kamer het besluit nam tot strafbaarstelling van illegaal verblijf van vreemdelingen in Nederland. Wie als vreemdeling langer dan negentig dagen in Nederland wil verblijven, moet een visum of verblijfsvergunning hebben. De politietop voelde zich gepasseerd en betreurt het dat er maatregelen zijn opgesteld zonder overleg met de politie. Ze wil een “gedegen consultatie” en ook een uitvoeringstoets van de nieuwe wetswijziging. De kritiek van Knol viel bepaald niet in goede aarde. Haar critici zeiden dat Knol voor haar beurt sprak. Ten eerste omdat de nieuwe wet zal worden onderzocht door de Raad van State (met de koning als voorzitter). Dat is uitgelegd door minister Van Weel (VVD), die de politieke baas van Knol is. Ten tweede moet de wet ook nog worden voorgelegd aan de Eerste Kamer. Kennelijk ontging het Knol dat de illegaliteit het grootste politieke taboe is in Nederland.

Al eerder had Knol via de NRC kenbaar gemaakt dat de politie zich met meer nadruk moet bemoeien met het publieke debat. Knol gelooft dat de politie zich voortaan moet belasten met beleidsmatige afwegingen. Dit duidt op pijnlijke zelfoverschatting van haar rol. De wonden zijn nog lang niet genezen. Er zijn in steden als Amsterdam, Den Haag en Rotterdam nog steeds veel mensen die aan den lijve hebben ondervonden wat het is om bij een onschuldige demonstratie in elkaar te worden gemept. Op het Malieveld en het Museumplein heeft de Nederlandse politie zich ten tijde van de coronacrisis misdragen.

Misschien zijn veel onprettige feiten voorbijgegaan aan Knol en haar collega’s in de vreedzame, ingeslapen oosthoek van ons land. Wat de politietop zou passen is het alsnog maken van excuses. Wat niet past is de melding in de NRC dat de politie meer politieke macht wil. Dat zou ook niet in het belang zijn van een goede taakvervulling, die gericht hoort te zijn op het voorkomen en bestrijden van misdaad. De politie in Nederland pakt 80% van de gedane aangiftes gewoon niet op. Daders lopen vrij rond.