Bert Timmermans
De eerste slachtoffers waren homoseksuele mannen die vochten tegen homofobie in de Amerikaanse samenleving en dat deden via een geforceerde homoseksuele levensstijl. Ze hadden meerdere sekspartners en gebruikten veel en zware drugs (fast track). Het gevolg was een flink risico op allerhande infecties.
Aanvankelijk was er sprake van een maatschappelijke eigen-schuld-dikke-bulthouding, maar dat veranderde al snel in een zoektocht naar iets anders, een virus. De Amerikaanse overheidsonderzoeker Robert Gallo was erop gebrand om dit als eerste te ontdekken. Naar eigen zeggen lukte hem dat in 1984 met de identificatie van een nieuw dodelijk virus als oorzaak van aids, het humaan immunodeficiëntie virus, of hiv. De bevindingen van Gallo werden direct breed omarmd.
Zijn ontdekking werd gevolgd door een niet-gevalideerde bloedtest. Dat wil zeggen dat de test niet is onderzocht op het correct duiden van de aanwezigheid van het hiv. De testpromotie werd de basis van een wereldwijde paniek, hetzelfde als bij de PCR-test voor Covid-19. De test was bedoeld om antilichamen tegen een reeks eiwitten (antigenen) aan te tonen, waarvan werd aangenomen dat ze tot hiv behoren.
De farmaceutische industrie volgde de nieuwe inzichten uiteraard met ‘anti-hiv’-medicijnen, niet alleen bedoeld als behandeling maar ook als preventie. Het betrof het extreem giftige azidothymidine (AZT), een mislukt chemotherapeuticum, dat als ‘veilig en effectief’ werd gepromoot, overigens tegen extreem hoge kosten.
Het werd in hoge doses toegediend, niet alleen aan mensen met aids, maar ook aan homoseksuele mannen, hemofiliepatiënten en anderen die na een positieve hiv-test hiv-geïnfecteerd verondersteld werden te zijn. Amerikaanse en Britse overheidsinstellingen bevorderden het krachtig als de ‘gouden standaard’ in de aidsbehandeling. De toediening ging gepaard met ernstige verwondingen (bloedarmoede, vernietiging van het beenmerg, nier- en botschade) en sterfte van duizenden mensen.
Ondanks de brede acceptatie in de wetenschappelijke, medische, politieke en maatschappelijke sectoren, waren er tegengeluiden te horen met de vraag of het hele ‘hiv-narratief’ eigenlijk wel klopte. Een groep wetenschappers gevestigd in Perth, West-Australië, onder leiding van wijlen Eleni Papadopulos-Eleopulos, een biofysicus verbonden aan het Royal Perth Hospital, hadden fundamentele kritiek. Zij stelden dat er geen ‘hiv’-epidemie was en dat er daarom nooit een vaccin of geneesmiddel tegen zal bestaan. De signalen afkomstig van ontregelde cellen waren onjuist geduid als bewijs voor een nieuw virus.
De niet-valide test leidde vervolgens tot de onterechte veronderstelling dat miljoenen mensen besmet waren. En ook dat daar nog vele miljoenen bij zouden komen. Deze ‘aids-pandemie’ bracht de wereld ten onrechte in rep en roer, eenzelfde scenario als later was te zien tijdens de Covid-19-hoax.
De werkelijke oorzaak van aids betreft volgens de Perthgroep een langdurige verstoring van het chemische proces dat onze lichaamscellen in staat stelt om hun energiehuishouding in evenwicht te houden. Dat leidt tot ‘oxidatieve stress’ waardoor cellen, niet alleen immuuncellen, beschadigd raken. De zogenaamde over-oxidatie maakt dat ons lichaam vatbaar wordt voor de infecties en kankers die zich bij aids manifesteren. Papadopulos beschreef hoe deze processen verkeerd waren geduid als de aanwezigheid van een nieuw virus.
- Het artikel gaat hieronder verder -
De Gift Card is een leuke manier om Gezond Verstand een kwartaal of een jaar lang cadeau doen. De Gift Card is digitaal verkrijgbaar én als pasje met daarop een unieke code + een feestelijke cadeau-enveloppe.
Abonnees krijgen 15% korting!
Gezond Verstand 6x cadeau doen
Op papier én digitaal
Normaal €24,- voor abonnees €20,-
Gezond Verstand 24x cadeau doen
Op papier én digitaal
Normaal €80,- voor abonnees €70,-
Over-oxidatie wordt veroorzaakt door bepaalde giftige stoffen, zoals harddrugs en nitriet-inhalatiemiddelen (de zogenaamde poppers) die gebruikt worden voor seksuele stimulatie, of door herhaald optredende infecties en bloedstollingsmiddelen uit gepoold donorbloed. Dat is bloed afkomstig van honderdduizenden donoren dat in de vorm van een concentraat aan hemofiliepatiënten werd gegeven. Tenslotte is ook sperma een oxidant dat problemen kan geven bij onbeschermde anale seks. Sperma wordt in het rectum gescheiden van de bloedbaan en het lymfestelsel door slechts een enkele, gemakkelijk te doordringen laag cellen; de vagina heeft daarentegen een dikke beschermende laag.
De werkelijke isolatie van virussen vereist de toepassing van elektronenmicroscopie om aan te tonen dat er in het patiëntenmateriaal deeltjes met de kenmerken van een virus te vinden zijn. De wetenschappers uit Perth stellen dat dit niemand gelukt is. Daarom is het ook niet mogelijk om ‘hiv’-eiwitten en het hiv-genoom te identificeren. Kortom, de erfelijke eigenschappen van het veronderstelde hiv-virus konden niet worden bepaald.
Die eigenschappen zouden normaal gesproken als essentieel worden beschouwd voor de ontwikkeling van een diagnostische test. Bij de hiv-test was daar geen sprake van. Desondanks zijn op basis van deze test miljoenen mensen ten onrechte als ‘hiv-positief’ gediagnosticeerd, en als ze ziek werden, als slachtoffer van ‘hiv/aids’. Zo voert de ‘aids-industrie’ over de hele wereld tests uit op een virus waarvan nooit is bewezen dat het bestaat. Mensen met een positieve test hadden nooit te horen mogen krijgen dat ze een doodvonnis hadden gekregen.
Als blootstelling aan de werkelijke oorzaken van ‘hiv’-positiviteit wordt verminderd of weggenomen, zal het verhoogde risico op ziekte verdwijnen, tenzij de schade aan het immuunsysteem al onomkeerbaar is. Dit was vooral duidelijk te zien bij hemofiliepatiënten. Vroege methoden om een bloedstollingsstoornis te behandelen, bestonden uit blootstelling van de patiënt aan concentraten van bloeddonaties van honderdduizenden mensen. Velen testten positief als gevolg van deze voortdurende blootstelling aan vreemde eiwitten en kregen vervolgens dodelijke doses AZT toegediend. Toen genetische manipulatie het mogelijk maakte om de stollingsfactor die ze nodig hadden in zuivere vorm te produceren, vertoonden degenen die eerder ‘hiv-positief’ waren getest, onmiddellijk tekenen van herstel van hun immuunsysteem. Soortgelijke resultaten zijn waargenomen bij drugsverslaafden, een andere risicogroep voor aids. Zij kunnen zowel hun ‘hiv’-antilichamen als het risico op ziekte verliezen wanneer ze stoppen met hun verslaving.
Dus aids kan voorkomen en behandeld worden door zowel de blootstelling aan oxidanten te verminderen als door een grotere blootstelling aan antioxidanten. Antioxidanten zijn onder andere vitamine A, C en E en komen van nature voor in veel soorten groenten, fruit en granen.
Ondanks de fundamentele kritiek op een verondersteld dodelijk hiv-virus blijft de ‘hiv-industrie’ floreren. Het nooit aangetoonde hiv is een eindeloze bron van inkomsten gebleken voor farmaceutische bedrijven, belangengroepen, aidsfondsen en de medische-onderzoekgemeenschap. Er zijn veel tijdschriften gewijd aan hiv/aids-medicijnen, waaronder Lancet HIV, en er worden jaarlijks tientallen grote conferenties gehouden. The show must go on.
Wat vertel ik mijn medemens?
- Op basis van de niet-valide hiv-test zijn miljoenen mensen ten onrechte als ‘hiv-positief’ gediagnosticeerd.
- Het nooit aangetoonde hiv is een eindeloze bron van inkomsten gebleken voor farmaceutische bedrijven, belangengroepen, aidsfondsen en de medische-onderzoekgemeenschap.
– einde artikel –
Je las een Premium artikel uit Gezond Verstand
Volg ons op social media
Kijk en beluister Gezond Verstand via
Gerelateerde berichten
