Margreet Booij
De drie belangrijkste thema’s waren migratie, economie en Oekraïne. AfD was de enige grote partij die wilde stoppen met het blijven sturen van geld en materieel naar Oekraïne en wilde inzetten op vrede. De anderen wilden koste wat kost doorgaan met de ongelimiteerde steun aan het land, met mogelijk een wereldoorlog tot gevolg. Dat de ultieme strijd om de winst voornamelijk geleverd zou worden door de christendemocraten CDU/CSU en AfD, leek een uitgemaakte zaak.
De opkomst was 83% en met een historisch laag vertrouwen in de overheid heeft het volk met deze opmerkelijk hoge toeloop duidelijk laten zien goed te beseffen dat de belangen enorm zijn. Er volgden grote nederlagen, die hard aankwamen voor de sociaaldemocraten (SPD) – 16,5%, De Groenen – 11,6% en de Vrije Democraten (FDP) – die de 5%-kiesdrempel niet haalden. Alle drie de partijleiders trokken hun conclusies en besloten niet meer in hun huidige functie terug te keren, en deels het politieke toneel helemaal te verlaten.
Hetzelfde lot als de FDP trof Bündnis Sahra Wagenknecht (BSW) die de kiesdrempel ook niet haalde, maar zich er niet bij neerlegt, net als AfD. Twee en een half miljoen briefstemmen zijn niet meegeteld in de uitslag, aangezien de verkiezingsformulieren te laat waren verstuurd naar de in het buitenland wonende Duitsers. Wagenknecht kwam slechts 13.200 stemmen tekort voor de benodigde 5% en het gaat voor haar dus wel ergens om. Met een historisch lage uitslag, maar desondanks de winnaar, was CDU/CSU met 28,5%.
De allergrootste winst was voor de AfD, die met 20,8% verdubbelde ten opzichte van de laatste parlementsverkiezingen in 2021. Niemand van de gevestigde partijen kon het fatsoen opbrengen een felicitatie uit te spreken. Het oosten van Duitsland heeft met monsterzeges voor de AfD in vrijwel alle kiesdistricten (45 van de 48) laten zien het vorige beleid ten zeerste af te keuren. In die districten werd deels tot 40% van de stemmen binnengehaald met in het betrekkelijk grote district Görlitz zelfs 50%, wat nog nooit eerder was voorgekomen. De CDU heeft in heel Duitsland slechts één district kunnen winnen en dat staat in schril contrast met de AfD.
Dat de burgers in het oosten van Duitsland zo massaal op de AfD stemden heeft diverse oorzaken, maar heeft grotendeels te maken met het beleid dat Merkel in 2015 had ingezet, met haar gevleugelde uitspraak: ‘Wir schaffen das’, wat resulteerde in grote aantallen immigranten die vooral in het oosten van het land belandden. Daar plukt men nog dagelijks de zure vruchten van met steeds meer aanslagen en verkrachtingen, en men is dit zat. De aanslagen plegende immigranten zijn altijd bekenden van de politie, altijd verward en altijd hadden ze allang het land uit moeten zijn, maar maatregelen worden niet genomen.
Friedrich Merz verkeerde aanvankelijk in de luxe positie een regering te kunnen vormen over rechts met de AfD, wat het meest logisch zou zijn, of over links met de SPD. De duidelijke wens van het volk is een regering over rechts en het opheffen van het cordon sanitaire dat de AfD tegenhoudt. Je zou verwachten dat het verstandig is dat wanneer je met een partij gaat praten, je onderwijl de andere te vriend houdt, voor het geval de besprekingen mislukken. De eerste fout die Merz maakte, was meteen de dag na de verkiezingen in zijn eerste interview. Hij schoffeerde de AfD zodanig, dat van ‘te vriend houden’ geen sprake meer kon zijn. Zo had hij het in dat gesprek meerdere keren over “die vreselijke AfD”, en zette daarmee twaalf miljoen kiezers weg als tweederangsburgers. In het verleden durfden mensen niet te zeggen op de AfD te hebben gestemd, uit angst om als extreemrechts te worden gestigmatiseerd. Nu is dit het geval met de CDU-kiezers. De schaamte in Merz te hebben geloofd is groot!
Tegen de wil van een deel van zijn eigen electoraat en parlementariërs in, besloot Merz te gaan praten met de SPD, wat hem al onmiddellijk in een heel moeilijke situatie bracht. Merz als voormalig BlackRock-manager deed zijn eerste melding op het platform X met de teksten: “Oekraïne moet de oorlog winnen” en “200 miljard extra budget creëren voor defensie”. Dat deze uitspraken een grote tactische blunder waren, bleek uit nieuwe peilingen waarin CDU/CSU onmiddellijk stevig kelderde. Merz heeft duidelijk laten zien dat Oekraïne voor hem belangrijker is dan zijn kiezers.
Tevens gaf hij met zijn anti AfD-uitspraken de SPD ‘munitie’ om meer eisen te kunnen stellen. Met de genadeloze afstraffing van de SPD voor drie achtereenvolgende jaren van falend beleid, zouden ze normaal gesproken in de oppositie belanden. De partij heeft echter niets te verliezen en onderzoekt nu de eigen kansen. De nieuwe partijleider Lars Klingbeil is een ‘hardliner’ en zou het dientengevolge hard kunnen spelen.
Alles wat Merz in de campagne aan belangrijke thema’s ‘leende’ van de AfD, bleek binnen 24 uur niets meer waard. Alle ‘beloftes’ verdwenen onmiddellijk in de prullenbak en plotseling luidde het: geen einde aan de groene transitie, geen grenzen dicht, geen budgetplafond, geen lagere energieprijzen, een nieuwe hygiëne-dictatuur en werken tot je zeventigste voor de financiering van de oorlog in Oekraïne. Tot de allerlaatste minuut voor de verkiezingen benadrukte Merz dat migratie drastisch naar beneden moest, precies een dag later zei hij voor de camera: “Niemand van ons wil de grenzen sluiten en ik zeg nog eens duidelijk, niemand wil dit.” Dit is verraad in optima forma en hiermee weten zij die op hem gestemd hebben onmiddellijk hoe ze in de maling genomen zijn.
Merz waant zich onaantastbaar en denkt zijn doel om kanselier te worden te hebben bereikt. Maar zover is het nog lang niet en het kan zomaar gebeuren dat het er helemaal niet van komt. Voor Pasen wil Merz met de SPD een nieuwe regering presenteren. Ondanks de grote afstraffing van de SPD, weten hun kopstukken heel goed dat Merz zonder hen niet kan regeren en dat hij met zijn bejegening van de AfD zelf de eigen alternatieve mogelijkheden tenietgedaan heeft. Ook zijn collega Markus Söder van de CSU zou heel graag de rol van Merz overnemen. Söder wil ook kanselier worden, en voor Söder maakt het weinig uit hoe dat te bewerkstelligen. Dat zou achter de schermen nog een flinke strijd kunnen doen ontbranden. Söder zal hoe dan ook in de buurt zijn om het van Merz over te nemen, mocht hij die kans krijgen. Van rust binnen de eigen CDU/CSU-gelederen is geen sprake.
De AfD speelt het slim. De partij heeft herhaaldelijk gezegd de hand uit te steken naar CDU/CSU en coöperatief te willen zijn. Tegelijk heeft men ook gezegd zich niet in een fuik te zullen laten lokken door CDU/CSU, waarmee het alvast een winstwaarschuwing afgeeft.
Alternative für Deutschland kan zeer tevreden zijn met een verdubbeling van de zetels en is daarmee veruit de grootste oppositiepartij – wanneer het geen regeringsverantwoordelijkheid wordt gegund. Met bijna een kwart van de zetels in de Bondsdag kan het rustig afwachten of Merz onder druk vanuit verschillende kanten het cordon sanitaire laat vallen. Mocht Merz niet ‘leveren’ of inzetten op oorlog of een oorlogseconomie, dan zou zijn droom snel uiteen kunnen spatten. In het geval van nieuwe verkiezingen kan de AfD op 40% van de stemmen, of zelfs hoger uitkomen.
Mede door de grote impopulariteit van Merz achten experts – waaronder emeritus hoogleraar Werner J. Patzelt – de kans op nieuwe verkiezingen groter dan die van Merz als kanselier van Duitsland. Hij gaat nog verder door te beweren dat uiterlijk in 2026 Duitsland een AfD-kanselier zal hebben. Drie jaar lang heeft de hele wereld Duitsland uitgelachen om het gevoerde beleid, en dat lijkt nog steeds niet ten einde. Eén ding is met de huidige stand van zaken schrijnend duidelijk: voorlopig gaat men wéér tegen de wil van het volk in en is het volk vooralsnog opnieuw de grote verliezer.
Wat vertel ik mijn medemens?
- De allergrootste winst was voor de AfD, die met 20,8% verdubbelde ten opzichte van de laatste parlementsverkiezingen in 2021.
- Burgers in het oosten van Duitsland stemden massaal op de AfD, en dit heeft grotendeels te maken met het immigratiebeleid van Merkel.
- Tot de allerlaatste minuut voor de verkiezingen benadrukte Merz dat migratie drastisch naar beneden moest, precies een dag later zei hij het tegenovergestelde.
– einde artikel –
Je las een Premium artikel uit Gezond Verstand
Volg ons op social media
Kijk en beluister Gezond Verstand via
Gerelateerde berichten
