Sander Boon
owel de buitenlandse als de binnenlandse (geo)politieke positie is door eigen toedoen verzwakt. Op een groot aantal terreinen laten de westerse bestuurlijke, intellectuele en maatschappelijke elites zien dat ze hun grip op de situatie aan het verliezen zijn. Geopolitiek, financieel, ideologisch, ethisch, op al deze vlakken valt het Westen dit jaar versneld van haar voetstuk. Een terugblik op de ontwikkelingen in het afgelopen jaar maakt dit duidelijk.
op het vlak van geopolitiek is de ontluistering misschien wel het grootst. Belangrijke geopolitieke beslissingen blijken blunders, die compleet verkeerd zijn uitgepakt. Ooggetuigen van vredesonderhandelingen in maart 2022 tussen Rusland en Oekraïne hebben dit jaar onthuld dat die zijn getorpedeerd door de VS en het Verenigd Koninkrijk. Er werd geanticipeerd op een snelle val van het Russische leger. Hiervan bleek echter geen sprake; integendeel. De westerse elite heeft zichzelf in de voet geschoten, omdat de productiecapaciteit van munitie en materieel in de afgelopen decennia compleet is uitgehold. De voorraden zijn opgegaan aan Oekraïne-wapenleveranties, De hoofdstroom wordt gevormd door onderwerpen als massa-immigratie, klimaat- en energiewaanzin, soevereiniteit en welvaartsoverdracht, betrokkenheid bij oorlogen, WHO-dictaten, LGBTQ-gekte. Dit soort échte onderwerpen komt alleen aan de orde waar het de detail-uitvoering betreft. Die wordt soms geagendeerd. De hoofdstroom zelf niet. Die loopt nu eenmaal zoals die loopt. Deze bureaucratische werkelijkheid, deze onderwerping aan de allesomvattende dagelijkse proceduremachinerie, kwam mij bekend voor. Bij grote organisaties, zoals de Rabobank waar ik lang gewerkt heb, was dit precies eender. Ook daar werd domweg geen gelegenheid gevonden om de échte onderwerpen aan de orde te stellen, en werd men geleefd door dagelijkse procedures en formele rapportages ‘die nu eenmaal moeten’. terwijl er geen capaciteit is om die op korte termijn weer aan te vullen. Van de afgesproken uitbreiding van capaciteit in 2023 is tot nu toe niets terechtgekomen. Bovendien is de westerse defensie-industrie te lang gericht geweest op dure hightech wapensystemen, terwijl low-cost en low-tech drones op het slagveld enorme schade aan deze systemen blijken te kunnen aanrichten. Nu, eind 2023, komt bovenop de militaire zwakte ook de financiering van de oorlog in gevaar en lijkt het een kwestie van tijd voordat serieuze onderhandelingen met Rusland zullen moeten gaan plaatsvinden om een totale vernedering van het Westen en de NAVO te voorkomen.
De financiële structuur van de wereld heeft sterk bijgedragen aan de gemaakte geopolitieke blunders. De VS is de dollar steeds vaker gaan gebruiken als wapen. Dit heeft bij veel landen in de wereld kwaad bloed gezet. Het bevriezen van dollartegoeden van de Russische centrale bank in februari 2022 was een stap te ver. Landen buiten het Westen zagen deze strategie als een neokoloniale manier van geopolitiek bedrijven en wilden hier van af. De topadviseur voor het buitenlandbeleid van de Braziliaanse president Luiz Inácio Lula da Silva, Celso Amorim, zei er in de Financial Times dit over: “Tegenwoordig is er veel ongemak met het internationale financiële systeem dat gebaseerd is op de dollar. (…) De belangrijkste factor daarachter zijn sancties.” De uitbreiding dit jaar van de BRICS-groep met zes landen (waaronder Argentinië, wat door de verkiezingswinst van Javier Milei nu echter op losse schroeven staat) laat zien dat landen buiten de westerse invloedsfeer een andere geopolitieke en monetaire koers willen varen. Op de volgende BRICS+ top in 2024 in Rusland zal waarschijnlijk meer duidelijk worden over goud als alternatief voor de dollar, iets waar actief naar wordt gestreefd. De voorheen unipolaire ordening onder leiding van de VS is fataal gehavend geraakt en de opdeling van de wereld in meerdere machtsblokken is nu een feit. In 2023 heeft de westerse geopolitieke hoogmoed de rest van de wereld verder van zich vervreemd.
– Het artikel gaat verder onder de afbeelding –
Ook centrale banken hebben door hoogmoed desastreuze inschattingen gemaakt. Dat werd duidelijk door hun uitlatingen en beleid in reactie op de snel omhooggeschoten kapitaalmarktrente als gevolg van de sterk opgelopen prijsinflatie. Dit laatste was overigens een direct gevolg van de geopolitieke blunders en energiesancties tegen Rusland. Centrale banken hebben de rentestijging niet zien aankomen. Integendeel, terwijl de rente al sterk steeg, bleven ze nog lang volhouden dat die tijdelijk zou zijn. Toen de rente echter steeds verder bleef stijgen, moesten de centrale banken – om niet in hun hemd te staan – deze stijging volgen en hun beleidsrentes verhogen. Centrale banken hebben wederom laten zien dat ze niet centraal staan in het systeem en helemaal niet de machtige positie bekleden die hen door de mainstream media en het grote publiek wordt toebedacht. De gevolgen zijn verstrekkend. Het financieren en doorrollen van publieke en private schulden kost nu fors meer geld dan een jaar geleden.
De hogere jaarlijkse financieringslasten hebben al flink wat partijen in de problemen gebracht, waaronder vier regiobanken in de VS in maart dit jaar. Ook de vastgoedsector verkeert inmiddels in zeer zwaar weer. Zowel in de VS als in de EU staat een economische recessie voor de deur. Omdat de Amerikaanse overheid bovendien elke begrotingsdiscipline heeft laten varen, komt de schuldenspiraal in zicht, waarbij steeds meer moet worden geleend om alleen al de steeds hogere schulden door te kunnen rollen. De financiële gezondheid van de Amerikaanse overheid wordt door de rest van de wereld dan ook in toenemende mate gewantrouwd. Wanneer dit ontaardt in een acute schuldencrisis, valt de financiële bodem onder de geopolitieke en militaire macht van de VS en de NAVO subiet weg. Hier was niet op gerekend door de hoge heren en dames van de Fed en het ministerie van Financiën. De Russische economie heeft verder geen grote last gehad van de gestegen rente en de westerse sancties. De olie- en gasinkomsten zijn inmiddels hoger dan voordat het conflict begon. Het is opnieuw een signaal dat de westerse elites elke grip op de geopolitieke en economische ontwikkelingen kwijt zijn.
Wat dit jaar in veel westerse landen ook duidelijk is geworden, is dat de politieke basis van de zittende macht sterk aan erosie onderhevig is. Een steeds groter deel van de westerse burgers begrijpt – misschien door de vele psy-ops rondom de schijnpandemie, de oorlog in Oekraïne en het conflict tussen Israël en Hamas – niet goed meer wat de waarheid is, en overheden, instituties en politiek worden steeds meer gewantrouwd. Om hun macht vast te kunnen houden is door technocratische elites een uitgebreid netwerk opgetuigd van censuur en propaganda, verstrekkender en fijnmaziger dan ooit mogelijk was onder het communisme ten tijde van de Sovjet-Unie.
– Het artikel gaat verder onder de afbeelding –
In dit nummer onder meer:
Vernietiging van onze vaderlandse visserij
Eindejaarsoverdenkingen
De kraamzorg en het grote taboe
Eugenetische maatregelen gehandicapten
Voortdurende genocide in Gaza
De bewijzen hiervoor stapelen zich sinds begin dit jaar razendsnel op. De journalisten Matt Taibbi en Michael Schellenberger spelen een belangrijke rol bij het in kaart brengen van deze massale interventies. Er is een netwerk opgebouwd van meer dan honderd overheidsinstanties en niet-gouvernementele organisaties, die samenwerken om censuur door sociale mediaplatforms aan te moedigen en propaganda te verspreiden. Amerikaanse overheidsdiensten als de FBI, NSA, CIA en zelfs het Witte Huis hebben in nauwe samenwerking met de leidinggevenden van Twitter en andere sociale mediaplatformen ongrondwettelijk, heimelijk en op massale schaal ingegrepen in de informatievoorziening en communicatie van westerse burgers. Dit vond niet alleen plaats in de VS en de ‘Five Eyes’ landen (VS samen met Canada, Australië, Nieuw-Zeeland en het Verenigd Koninkrijk), maar ook in Europa. Schellenberger stelt dat dit ‘Censorship-Industrial-Complex’ de media-tegenhanger is van het gecorrumpeerde ‘Military-Industrial-Complex’.
Het is allemaal een teken van zwakte. Het is een tot mislukken gedoemde poging om de publieke opinie/meningsvorming nog te kunnen bijsturen. De elites zijn losgezongen van een steeds groter deel van de bevolking, die dit proces lange cratie als enige echte oppositiepartij er met kop en schouders bovenuit door de regering te confronteren met het verspreiden van het foute medische narratief. In deze laatste maand van 2023 is het goed om een moment stil te staan bij hetgeen ons dit jaar medisch-maatschappelijk is overkomen. Ik wil dit doen aan de hand van drie items: de oorzaken, gevolgen en onthullingen van de medische gebeurtenissen. De oorzaken De grootste investeringsmaatschappijen staan bovenin de topdownpyramide, zoals Vanguard, BlackRock en de Rockefeller, Rothschild en Bill & Melinda Gates Foundations. Ze financieren de volgende instituten: de VN, het WEF, de WHO, Big Pharma, Big Tech en GAVI (the Vaccine Alliance). Ze zijn geïnfiltreerd in en corrumperen overheden, bedrijven, universiteiten en de publieke media. Hierdoor heeft de baantjescarrousel van politiek Den Haag ervoor kunnen zorgen dat veel oud-politici een functie hebben gekregen bij de omroepverenigingen. Door hun plaats aldaar en de enorme overheidssubsidies aan de NPO hebben de omroepverenigingen plaatsgenomen op de tandems van de ministeries. Zo kon in ons land een staatsgreep plaatsvinden. In diezelfde media wordt de term ‘wetenschap’ al jaren misbruikt. Wanneer iets ‘wetenschappelijk bewezen’ wordt getijd niet op waarde heeft kunnen schatten omdat het nog te veel vertrouwen had in de goede intenties van hogerhand. Nietwesterse dissidenten, die de censuur en propagandapraktijken onder het Sovjet-regime hebben meegemaakt, zien de ontwikkelingen in het Westen met lede ogen aan. Zij waarschuwen al heel lang voor de gevaarlijke combinatie van centralisering van macht en ideologievorming. Het leidt tot totalitair denken en handelen. De westerse hoogmoed van de bestuurlijke, intellectuele en maatschappelijke elites en de symbiotische relatie tussen publieke en private belangen lopen nu echter op hun laatste benen. Een groeiend aantal mensen prikt er doorheen.
De gedragingen van de westerse technocratische elites doen sterk denken aan de hooghartige houding van de communistische elite in de laatste jaren van de Sovjet-Unie en het Oostblok. Het communisme ging uiteindelijk in 1991 bloedeloos ten onder. Gaat het jaar 2024 het jaar van de onttroning van het hoogmoedige en ideologische Westen worden, vergelijkbaar met het ineenstorten van het communisme onder de Sovjet-Unie? Het klinkt gek, maar het zou voor de toekomst van de wereldvrede en de stabiliteit van de mondiale economische structuur op de langere termijn de beste uitkomst kunnen zijn. Voor zowel het Westen als voor de rest van de wereld.
– einde artikel –
Je las een artikel uit Gezond Verstand nummer 80
Volg ons op social media
Kijk en beluister Gezond Verstand via