it heeft Nederland eerder gekend onder de SS tijdens de Duitse Bezetting. De documenten gaan ervan uit dat het land verdedigd moet worden tegen een spionagedreiging. Ze ademen een sfeer uit van het daarbij misbruiken van de burger, gelijk de NSB-er van destijds, met het motto ‘omzien naar elkaar’. Ze staan bol van taalgebruik hamerend op moreel besef vanuit de patriarchale overheid die voor je denkt, het beter voor je weet en voor je zorgt. Een belangrijk onderdeel is dat ‘ontvangers van desinformatie’ weerbaarder moeten worden. Aansluitend worden via aanduidingen als ‘proactief’ en ‘preventieve voorbereidingen’ nieuwe zwaardere maatregelen aangekondigd. Geloof in de overheid moet de belangrijkste bescherming van die overheid gaan vormen. De bestaande strafbaarheid van spionage vanuit de schending van staats- en bedrijfsgeheimen wordt uitgebreid met mogelijkheden om op te treden tegen spionageactiviteiten waarbij geheel geen sprake is van een schending van (staats- of bedrijfs-) geheimen. Met andere woorden: de overheid krijgt een vrijbrief om alles wat het niet aanstaat als ‘strafbare spionage’ te kwalificeren, terroristisch te verklaren en vervolgens naar eigen willekeur de kritische burger daarmee het leven zuur te maken of uit te schakelen.
Wat dit machtsblok voor de politie betekent is inmiddels zichtbaar op het terrein van de persoonsbeveiliging, zoals benoemd in de tweede voortgangsbrief van 1 november jl. over de versterking van het stelsel bewaken en beveiligen. Onder het mom van “de toenemende druk vanuit met name de georganiseerde misdaad”, kondigt deze brief aan dat de schaarste in capaciteit steeds nijpender wordt. Enerzijds moet de politie de komende tijd vele miljoenen gaan bezuinigen op het reguliere traditionele politiewerk, waarbij anderzijds miljoenen euro’s extra aan de politie wordt toegekend om massale versterking van de beveiliging van bedreigde personen (de ‘angstige’ leden van overheid) te realiseren. Omgeven door een taaldiarree van woorden als proactief, robuuster, versterken en verstevigen, wordt de NCTV als hét gezag nog eens flink benadrukt.
Waarvan ik onder andere uit mijn netwerk van nog in het korps werkende oud-collega’s volop verslag kan doen, is de onmiskenbaar grimmiger wordende werkelijkheid van alledag. Ik ben het Nederlandse politiekorps gaan zien als een grote mammoettanker met een inmiddels toenemend aantal zieke bemanningsleden, welk aantal nog eens cumulatief slinkt door hen die het schip ontevreden of met (vervroegd) pensioen verlaten. Het is een mammoettanker die moeizaam en log varende is over golven van crisis, koersend naar een technocratische New World Order. Bij het politiewerk stijgt de waarneming van schrijnende ellende, zoals toenemende confrontaties met fatale ongelukken, overduidelijk veroorzaakt door de mRNA spuiten. Dat laatste komt steeds dichterbij door plotselinge ernstige ziekte of overlijden van collega’s.
Velen die in de 20e eeuw nog bezield kozen voor het vak als diender ‘waakzaam en dienstbaar voor de burger’, ervaren nu dat hun motivatie knaagt en het moreel kompas op hol slaat. Het in mijn artikel ‘Gerede Twijfel’ omschreven voorbeeld van ‘tegenspraak’ mag er dan bij opsporingszaken nog wel zijn, maar op het reguliere managementniveau is deze ver te zoeken. Sterker nog, er heerst overduidelijk angst om je gewetensbezwaren aan de leidinggevenden (of volgzame collega’s) te uiten. Op de werkvloer wordt men zich overigens met deze confronterende feiten wel meer bewust van het ‘niet kloppen’ van wat men van hogerhand te horen krijgt.
Als bij deze reflectie het eerder dit jaar beschreven onderwerp over de rechtshandhaving door BOA’s de revue passeert, constateer ik dat het allemaal schijnmacht is, in handen van de (soms machtsbeluste) regio-burgemeester. Inmiddels is de angstige individuele BOA blij gemaakt met wat toegezegde lichte bewapening. Maar let wel, de invoering van feitelijke bewapening kan pas na verplichte strakke en strenge opleiding bij de politie, die al zwaar overbelast is. Alsdan zal de BOA beseffen dat dit alleen dient voor zelfbescherming bij diens werk op het palet van lichte overtredingen, en niet mag worden ingezet voor openbare ordehandhaving. Kortom, BOA’s krijgen géén politiebevoegdheid op het gebied van ordehandhaving, zoals bij opstootjes en rellen.
Wanneer u dit hebt gelezen, dan zal u waarschijnlijk de schrik om het hart slaan, zoals ook bij mijzelf gebeurde. Begrijp dan dat dit als opzet moet worden gezien. De overheid handelt in angst en houdt ons daarmee onder controle. In werkelijkheid is het nog niet zover dat ze het allemaal voor elkaar hebben gekregen. Ken ze niet meer macht toe dan ze in werkelijkheid bezitten.
Volg Gezond Verstand via:
Telegram: https://t.me/gezond_verstand
Facebook: https://www.facebook.com/StichtingGezondVerstand/
Twitter: https://twitter.com/_GezondVerstand
LinkedIn: https://www.linkedin.com/company/stichting-gezond-verstand/
Instagram: https://www.instagram.com/gezondverstand.eu/
Kijk/beluister Gezond Verstand via:
YouTube: https://www.youtube.com/c/stichtinggezondverstand
Spotify: https://open.spotify.com/show/7J42HUFoHpr7vCCy63jDjz?si=193440649f3e4d96
Soundcloud: https://soundcloud.com/gezond-verstand