Een verbijsterende terugblik

Geweld in en buiten de school:

Gaan de kinderen naar school, dan dreigt nieuw gevaar. Het betreft het toenemende geweld. Ze raken daar te midden van een ‘wapenwedloop’, waarbij het gebruik van messen kinderspel lijkt te zijn geworden en vuurwapens hun intrede hebben gemaakt. Zo kan ieder conflict ontaarden in gevaarlijke levensbedreigende situaties.

Propaganda vervangt leermethoden:

Lesprogramma’s op school worden toenemend gekoppeld aan de door de machthebbers voorgeschreven werkelijkheid. Thema’s als klimaat, de agressie van Vladimir Poetin, de woke-ideologie, het seksualiseren van de vroegkinderlijke ontwikkeling en het ontzeggen van eigen meningen voor zover die afwijken van het narratief behoren tot het ‘normale’ lesprogramma. Het wordt extra gevaarlijk als kinderen in dit stadium van hun leven geslachtsveranderende operaties opgedrongen krijgen, waardoor ze voor het leven beschadigd kunnen raken.

Het Covid-verhaal was een regelrechte aanval op onze kinderen. De maatregelen hebben een dramatische impact op ze gehad en velen kampen hun verdere leven met de gevolgen.

Met aperte leugens zaaiden onze machthebbers angst en paniek. Onze kinderen leden aan depressies en eenzaamheid vanwege het gemis aan sociale interactie met leeftijdsgenoten. Gedwongen thuisonderwijs leidde tot leerachterstanden, vooral bij kinderen uit kwetsbare gezinnen. De rol die de ouders kregen ‘toebedeeld’ was een brug te ver. De druk op de gezinnen en de onmacht bij de ouders leverden situaties op van psychische en lichamelijke kindermishandeling en huiselijk geweld.

Met schoolsluitingen, het verbod op sportactiviteiten en het wegvallen van vrijetijdsbesteding ontzegden de machthebbers onze kinderen cruciale momenten voor hun sociale ontwikkeling. Belangrijke rituelen zoals schoolreisjes, feestjes, diploma-uitreikingen en andere mijlpalen vielen weg.

Minder beweging en sport leidde bij veel kinderen tot gewichtstoename en verminderde fysieke fitheid. Het toegenomen schermgebruik had ook negatieve effecten op slaap en algemene gezondheid.

Drogeren van lastpakken:

De schoolleeftijd is ook onveilig, met name voor kinderen die ‘onwenselijk gedrag’ vertonen. Ze worden gedrogeerd, niet door drugscriminelen, maar ‘gewoon’ door artsen, leerkrachten, medicijnfabrikanten, ja zelfs belangenorganisaties. Het wordt immers al gauw een probleem als je als kind het etiket ‘etterbakje’ opgeplakt krijgt en niet functioneert in de klas. Maar dan is er gelukkig de autoriteit van de witte jas en de belofte van een snelle oplossing voor dit lastige probleem. Na een consult van tien minuten lopen veel ouders met hun kind en een recept voor Ritalin de spreekkamer uit, zonder te weten dat dit een stof is die staat op lijst I van de Opiumwet, net als cocaïne.

Kleine crimineeltjes, grote zaken:

Een zorgwekkend gevaar voor onze kinderen is voorts het door criminele organisaties bewust ronselen van minderjarigen. Dat doen ze omdat bij kinderen sprake is van een minder strenge jeugdrechtspraak en lagere straffen.

Jongeren zijn in de adolescentenleeftijd een gemakkelijke prooi voor beroepscriminelen. Ze worden structureel ingezet voor geweldsdelicten en liquidaties, drugstransporten en -handel, brandbommen en beschietingen, inbraken en overvallen alsmede witwassen van crimineel geld.

Ze raken betrokken in ‘vergisaanslagen’ omdat ze een verkeerd adres of incomplete informatie hebben gekregen met alle gevolgen van dien voor onschuldige burgers. Uiteraard lopen de betrokken jongeren daarbij zelf enorme risico’s op verwondingen en overlijden.

Kanonnenvoer:

En als ze na dit alles dan toch de eindstreep hebben weten te halen, kunnen ze door het regime als kanonnenvoer naar welk front dan ook worden gestuurd. Want de dienstplicht in Nederland is nooit afgeschaft, de opkomstplicht is sinds 1 mei 1997 wel opgeschort. Echter, defensie heeft eind 2024 voor het eerst in 27 jaar onderzocht wat er nodig is om de actieve dienstplicht weer in te voeren. Men bereidt zich kortom voor op een groot militair conflict binnen vijf tot tien jaar. Onze kinderen worden dan naar het front gestuurd ter verdediging van Nederlands of ‘bondgenootschappelijk’ grondgebied.

Tot slot:

Ik vind dat wij ons als volwassenen niet moeten laten afleiden door alle gekkigheid en reuring om ons heen, maar oog moeten houden voor de gevaren die ‘het nieuwe normaal’ allemaal in petto heeft voor onze kinderen en kleinkinderen. Kom waar je kunt op voor de veiligheid en het welzijn van je kind of kleinkind en neem niet zomaar aan dat het allemaal wel mee zal vallen, immers: “In een wereld vol wolven, zijn wij de schaapherder van onze kinderen.”