Diana Saaman
De Deense voedselautoriteit stelt dat Bovaer veilig is, maar in dezelfde adem kondigde de overheid in december 2024 een nieuw vierjarig onderzoek aan naar de invloed op voeropname en gedrag, een stilzwijgende erkenning dat er nog veel onbekend is. Interne notities van maart 2024, opgesteld door experts en gedeeld met de Deense parlementscommissie voor Milieu en Voeding, waarschuwden al voor risico’s. Daarin stond letterlijk dat lagere voeropname leidt tot slechter dierenwelzijn en lagere melkproductie, en dat een daling van de voeropname vaak een teken is dat de koe zich niet goed voelt. De onderzoekers voegden er eerlijk aan toe: we weten het niet, het is nog niet onderzocht.
90.000 Nederlandse koeien krijgen hetzelfde goedje. In Nederland gebruiken inmiddels zo’n zeshonderd melkveehouders Bovaer, vooral via zuivelcoöperatie FrieslandCampina (met Agrifirm als voederleverancier). Ook Vreugdenhil Dairy Foods wordt genoemd als partij die Bovaer in haar klimaatprogramma wil inzetten. Met gemiddeld 150 koeien per bedrijf betekent dit dat ruim 90.000 koeien het middel dagelijks via hun voer krijgen, zij produceren met elkaar 800 miljoen liter melk. Melk dat gewoon in de schappen staat, zonder dat de consument dit weet.
Formeel is het in ons land nog vrijwillig om Bovaer te voeren, maar de druk groeit. Zuivelbedrijven willen hun ‘klimaatvriendelijke melk’ bewijzen, en wie niet meedoet, dreigt buitenspel te raken. Daarmee ontstaat een stille verplichting, niet vanuit Den Haag, maar uit de keten zelf.
FrieslandCampina was in 2023 nog uitgesproken enthousiast over Bovaer, zo staat letterlijk op hun website te lezen: “De succesvolle implementatie van Bovaer bij leden-melkveehouders opent de deur naar toepassing in de gehele melkveestapel.”
Momenteel houdt de zuivelreus zich stil. Geen updates, geen resultaten, geen toelichting over de inmiddels circa zeshonderd bedrijven die het middel voeren. Die stilte voelt niet als bescheidenheid, maar als strategie. Hoe minder ruchtbaarheid, hoe minder de consument weet, hoe soepeler de verdere uitrol verloopt. Zeker nu Denemarken te maken heeft met meldingen van zieke en gestorven koeien, roept het uitblijven van openheid vragen op over transparantie en verantwoordelijkheid.
Op sociale media groeit intussen de onrust. Zowel in Denemarken als in Nederland delen boeren foto’s, filmpjes en ervaringsverhalen over zieke koeien en plotselinge dalingen in melkproductie sinds de inzet van Bovaer. In online boerenfora en Facebookgroepen circuleren waarschuwingen om te stoppen met voeren zolang de oorzaak niet zeker is. De toon varieert van bezorgd tot ronduit verontwaardigd: waarom worden dieren ingezet in een experiment waar niemand buiten de stal van weet?
Het is opvallend dat de reguliere agrarische media er ook over schrijven. Meestal houden zij zich stil wanneer grote spelers uit de agribusiness negatief in beeld komen – een stilzwijgen dat de belangenverstrengeling tussen journalistiek en adverteerders pijnlijk blootlegt. Dat het vakblad Boerderij dit keer een uitvoerig interview publiceert met een getroffen veehouder, laat zien hoe uitzonderlijk de situatie is. De beelden uit Denemarken waren te concreet en te verontrustend om te negeren. Het boerenblad Nieuwe Oogst kopt boven een artikel: “Deens bericht over Bovaer is bangmakerij.” Jan Dijkstra, onderzoeker bij Wageningen University & Research (WUR), benadrukt in het artikel: “Bovaer is uitgebreid getest, onder meer door de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid. Ook elders zijn volop testen gedaan, nooit kwamen gezondheidsproblemen of dode dieren aan het licht.” Ook opvallend is dat dezelfde partijen die het middel onderzochten en promoten – WUR, FrieslandCampina en DSM-Firmenich – degenen zijn die de Deense meldingen wegwuiven en niet transparant zijn over de situatie en data in Nederland.
In de praktijk is er geld mee gemoeid. FrieslandCampina beloont deelnemers aan haar duurzaamheidsprogramma Foqus planet met extra melkgeld wanneer ze Bovaer voeren. Het levert boeren gemiddeld 0,5 tot 1 eurocent per kilo melk op en dat is goed voor € 5.000 tot € 10.000 per jaar bij een doorsneebedrijf. Dat lijkt niet veel, maar in een sector waar marges smal zijn telt elke euro. Voerleveranciers als Agrifirm ondersteunen de invoering van het middel actief met kortingen, proefprojecten en gratis testperioden, deels bekostigd door producent DSM-Firmenich. Daarmee is de drempel om te beginnen laag, en de prikkel om te stoppen hoog. Daarnaast bouwen zuivelcoöperaties een systeem van ‘klimaatpunten’ op: scores waarmee boeren hun leveringspositie en toekomstzekerheid kunnen behouden. Wie niet meedoet, loopt het risico uit de boot te vallen. Zo ontstaat economische dwang in een systeem dat officieel nog vrijwillig heet. Vooralsnog lijkt het erop dat de Nederlandse overheid Bovaer niet verplicht stelt, maar dat hoeft ook niet, nu de zuivelindustrie geld als drukmiddel heeft ingezet.
Het methaanremmende middel Bovaer (werkzame stof: 3-nitrooxypropanol) is sinds 2022 toegelaten binnen de Europese Feed Additives Regulation. Dat betekent dat het mag worden toegevoegd aan diervoeder voor herkauwers, zolang het volgens de goedgekeurde dosering en veiligheidsvoorschriften gebeurt. Ten behoeve van de consument is er geen directe informatieplicht. De EU-verordening Voedselinformatie schrijft voor wat op etiketten van levensmiddelen moet staan, maar gaat over ingrediënten in het product zelf, niet over stoffen die via het voer aan dieren zijn toegediend. Kort gezegd: boeren en zuivelbedrijven mogen Bovaer voeren zonder dat dit op het pak melk vermeld hoeft te worden. Daarin schuilt het morele addertje onder het gras. De consument weet niet wat hij drinkt, keuzevrijheid wordt uitgehold.
Denemarken is een waarschuwing. Wat daar in stilte in een officiële wet werd vastgelegd, wat Bovaer verplicht maakt, kan hier morgen via ketenafspraken realiteit worden. Eerst vrijwillig, dan “onmisbaar om het klimaat te redden” en dan verplichting door de zuivelketen. Bij twijfel: niet voeren, en keuzevrijheid is morele hygiëne. Het eerste beschermt de koe. Het tweede beschermt het vertrouwen van de consument.
Wat vertel ik mijn medemens?
- Boeren die weigeren Bovaer te voeren riskeren boetes of een gevangenisstraf tot twee jaar.
- Interne notities van maart 2024 waarschuwden al voor risico’s.
– einde artikel –
Je las een Premium artikel uit Gezond Verstand
Volg ons op social media
Kijk en beluister Gezond Verstand via