Sander Boon
Het patroon is steeds hetzelfde: een narratief wordt gepusht en de eropvolgende kritiek volgt het script van het narratief. Werkelijk onderzoek vindt niet plaats, omdat er onzorgvuldig wordt omgegaan met de details van de ontwikkelingen die plaatsvinden. De fundamenten van de door het narratief gevormde ‘waarheid’ zijn wankel geworden. Voor een deel van de ‘andersdenkende’ gemeente blijkt het lastig om de daaruit voortkomende veranderingen duidelijk te zien, laat staan te omarmen.
De geopolitieke werkelijkheid van een unipolaire, door de VS geleide wereldorde, gebaseerd op een ‘rules-based order’ en neoliberale ‘democratieën’, brokkelt af. Hoewel Trump en zijn regering deze werkelijkheid steeds meer ontmaskeren, blijft het aantal mensen dat dit opmerkt beperkt. In Nederland laat de politiek zich nog gijzelen door instanties als het CBS, RIVM, CPB en SCP, die gevoed worden door gekleurde aannames die de uitrol van Agenda 2030 – en andere doelen van de in 2020 begonnen mondiale machtsgreep – dienen.
Ondanks dat de ‘voorgeschreven waarheid’ in delen van de VS en het merendeel van Europa nog leidend is, ontkent de gevestigde elite dat Trumps herverkiezing fundamentele veranderingen op economisch, militair en maatschappelijk vlak in gang heeft gezet. Trump ziet de dollar als een zwakte in plaats van een kracht – want het heeft gezorgd voor afhankelijkheid van China en de-industrialisatie in eigen land – en ziet federale agentschappen als een fors maatschappelijk probleem.
Hij wil af van de eeuwenoude Britse geopolitieke verdeel-en-heerspolitiek en van de neokoloniale bancaire macht van London City. Dit is nog niet gelukt met betrekking tot de aflopende oorlog in Oekraïne, vanwege Britse en Amerikaanse Deep State-invloed, die Europese regeringsleiders aanstuurt middels een verouderde visie. Toch is het alleen nog een kwestie van tijd, voordat de echte werkelijkheid doorbreekt. Zelfs The Economist, vaandeldrager van de unipolaire orde, schrijft nu over de veranderingen onder Trump 2.0; meer dan de helft van de oplage wordt in de VS gelezen en de realiteit aldaar valt niet meer te ontkennen.
Trump gebruikt een andere geopolitieke strategie dan tot nu toe voor Amerika gebruikelijk was. Niet alleen militaire intimidatie, maar ook economische druk door middel van tarieven – zoals in het grensconflict tussen Pakistan en India – om strijdende partijen te beïnvloeden. Trump ziet – in tegenstelling tot de Britse neokoloniale reflex – meer voordeel in handel dan in conflict.
Op monetair vlak waait ook een andere wind. Het economisch team van Trump, waaronder minister van Financiën Scott Bessent en nieuw Fed-bestuurslid Stephen Miran, ziet het beleid van de centrale banken na 2008 als de volstrekt verkeerde weg. Opkoop van hypotheekleningen, maar met name die van staatsleningen, om de waarde ervan te stabiliseren, heeft averechts gewerkt. De maatregel werd nodig geacht om het banksysteem te redden. Het perverse gevolg van dit beleid was echter dat aandelen de pan uitrezen omdat elke huidige en toekomstige recessie hiermee werd vermeden. Huizenprijzen en vastgoed zetten de stijgende lijn weer in, rijken met bezittingen werden rijker en mensen zonder aandelen of vastgoed werden armer, aldus Bessent in een artikel in de Financial Times.
Overheden zagen dat hun staatsleningen altijd aftrek zouden vinden en veranderden in arrogante bestuurders die geld konden uitgeven aan megalomane plannen, zoals klimaatmaatregelen, massamigratie en uitdijende bureaucratie. In de optiek van Bessent en Miran moeten de centrale banken weer terug naar hun kerntaak: het nastreven van prijsstabiliteit en lage inflatie. De overheid mag nooit profiteren van het centalebankbeleid, aldus Bessent. Dit is een fundamentele verschuiving, die ook grotendeels onder de radar van economen en het grote publiek is gebleven.
Onder de nieuwe werkelijkheid gaat een diepere filosofische verandering schuil. Trump heeft bij de invulling van zijn kabinet en bij de formulering van zijn plannen en doelen een leidraad, die lange tijd in het Westen ondergesneeuwd is geweest: ‘meritocratie’, een systeem waarin beloningen, posities of kansen worden verdeeld op basis van verdiensten. Om dit in het maatschappelijke proces ongehinderd te kunnen laten plaatsvinden, is vrijheid cruciaal. Bij de familie Trump is het begrip vrijheid ze met de paplepel ingegoten, zowel zakelijk als privé. Melania Trump komt oorspronkelijk uit Slovenië en zoon Eric Trump heeft nog onder het communistische juk in dat land vakanties gevierd. Opvoeding, ervaring met onderdrukking en de wijze waarop de familie Trump sinds de eerste verkiezing van Donald Trump tot president is tegengewerkt door de gevestigde politieke, juridische en bancaire macht in de VS, hebben geleid tot een besef dat vrijheid in de VS en het Westen verregaand onder druk is komen te staan.
De keuze voor stablecoins, als parallel betaalsysteem naast het traditionele banksysteem, is hierop gebaseerd. De digitale munt (USD1), die de familie Trump zelf op de markt heeft gebracht, wordt uitgegeven door het bedrijf World Liberty Financial. Volgens Eric Trump verwijst deze naam naar de vrijheid die deze munt niet alleen in de VS moet gaan brengen, maar ook in de rest van de wereld, zo zei hij onlangs bij een stablecoin-congres in Singapore.
Toch worden deze geopolitieke, monetaire en maatschappelijke veranderingen niet breed gezien door de ‘wakkeren’, of omarmd door de gevestigde orde. De gevestigde orde houdt krampachtig vast aan zijn macht. Mensen in deze groep zijn helemaal niet gebaat bij binnenlandse en buitenlandse veiligheid en economische groei. Die profiteren juist van een permanente staat van onveiligheid en misère, omdat het hen in staat stelt met ‘beloften en verkiezingen’ een status quo in stand te houden die zeer lucratief is en hun machtsposities consolideert. De voormalige voorzitter van de NAVO, Jens Stoltenberg, hoort bij deze groep. In een recent interview met het Financieele Dagblad naar aanleiding van zijn kortgeleden verschenen biografie, zegt hij: “Trump is een losgeslagen gek.”
Er is ook een grote groep mensen met een progressieve zienswijze die zich gewoon niet kan voorstellen dat de wereld beter zou kunnen werken dan nu het geval is. Ze zijn paternalistisch ingesteld, en als er weerstand is, vertellen ze domweg nog een keer dat zij wel degelijk gelijk hebben. Deze groep heeft meestal carrière kunnen maken in de maatschappelijke leemlagen, gefinancierd door de eurodollarmarkt, geholpen door federale agentschappen, ngo’s en geheime diensten. Incompetente bestuurders worden in machtsposities geplaatst, zodat die kunnen worden aangestuurd en gesouffleerd door dure externe partijen. Het is een onheilige status quo van censuur en propaganda.
De gevestigde orde heeft baat bij deze status quo en de zogenaamde wakkeren gaan er tegenin. Maar ze haken dus vreemd genoeg niet aan bij de onderliggende veranderingen die Trump en zijn team hebben ingezet. De voorhoede van de wakkeren bestaat uit critici van de macht. Hun gelijk wordt inmiddels regelmatig geschraagd door een verdienmodel, met donateurs die van hen verwachten dat ze op het bekende kritische spoor blijven, hetgeen soms leidt tot het verschijnsel ‘controlled opposition’. Ook zien veel wakkeren de veranderingen niet omdat ze, beïnvloed door linkse gelederen, stellen dat de macht altijd wint en dat alles zal blijven zoals het altijd al was. Historisch gezien komt een brede verandering in dat denken dan ook meestal pas na een schokkende gebeurtenis, zoals een oorlog, revolutie, financiële depressie of ramp. Omdat Trumps veranderingen onomkeerbaar zijn, zal de EU uiteindelijk moeten volgen. Goedschiks of kwaadschiks, de opgelegde ‘waarheid’ van het hardnekkige narratief nadert hoe dan ook zijn einde.
– einde artikel –
Je las een Premium artikel uit Gezond Verstand
Volg ons op social media
Kijk en beluister Gezond Verstand via