Ralf Dekker
Dit levert een merkwaardig beeld op. De wereld staat op diverse fronten in brand, ons land is daar via o.a. EU, NAVO en VN direct bij betrokken. Maar als hoogste vertegenwoordiger van de Nederlandse regering bezoekt de heer Schoof – een blanco ongekozen functionaris – in het kader van die dagelijkse beslommering voortdurend internationale bijeenkomsten die in het huidige, ongemeen spannende, geopolitieke spanningsveld worden gehouden. Hij schudt de hand van oud-terroristenleider – en onthoofder – Al-Jolani (tegenwoordig Ahmed al-Sharaa, president van de Syrische overgangsregering), zit aan bij de ‘coalition of the willing’ tegen de ‘Russische agressie’, en ter voorbereiding op de klimaattop in VN-verband spreekt hij over klimaatdoelen met regeringsleiders. Bij dit alles vertegenwoordigt hij niets meer dan holle regeringscontinuïteit.
Het jaarlijkse hoogtepunt in de Nederlandse politiek is Prinsjesdag, de dag waarop de koning de troonrede voorleest in de Staten-Generaal, met aansluitend de Algemene Politieke Beschouwingen in de Tweede Kamer. De plannen – in hoofdlijnen – van de regering voor het komende jaar worden in de vorm van de troonrede door de koning plechtig voorgelezen, gezeten op een troon, met de koningin naast zich.
Die troonrede is gewoonlijk eerst onderwerp van uitgebreide tekstexegese (verklaring, uitleg): wat wordt al of niet genoemd? Welke nuance is aangebracht in de formuleringen? De volgende dag beginnen dan in de Tweede Kamer de Algemene Politieke Beschouwingen (APB). Elke politieke partij krijgt daarbij de gelegenheid om hun visie op het landsbestuur uiteen te zetten. Dit debat duurt tot laat in de avond en wordt meestal de volgende dag voortgezet. De oppositiepartijen kunnen zich in het debat toeleggen op het bekritiseren van het kabinetsbeleid, het wijzen op (nog) niet gerealiseerde kabinetsplannen, mislukkingen en eventuele schandalen. De coalitiepartijen verdedigen in hun bijdragen gewoonlijk het gevoerde beleid, maar plaatsen accenten, om zich van hun coalitiegenoten te kunnen onderscheiden. Vervolgens komt dan de minister-president namens de regering aan het woord, om de vragen en opmerkingen te pareren en hier en daar beterschap te beloven.
De bijdragen van de coalitiepartijen zijn gewoonlijk politiek interessant, omdat hier eventuele onderlinge spanningen tussen coalitiegenoten zichtbaar kunnen worden. Dit kan betekenen dat de steun vanuit de coalitiepartijen in de Tweede Kamer aan het kabinet in gevaar komt. De oppositiepartijen berijden bij de APB gewoonlijk hun stokpaardjes, proberen een wig te drijven tussen coalitiegenoten en maken daarbij vaak veel lawaai en theater, waarbij van tevoren ingestudeerde frasen en grappen worden gelanceerd.
Dit jaar viel het politieke hoogtepunt tegen. De troonrede bevatte voornamelijk algemeenheden en was ‘beleidsarm’, zoals dat heet. Dit, omdat het kabinet demissionair is en er binnenkort nieuwe verkiezingen zijn. Het kabinet is al twee keer gevallen. Eerst in juni, toen de PVV uit de coalitie stapte in verband met het asielbeleid, en vervolgens in augustus, toen NSC vertrok naar aanleiding van het Gaza-standpunt. In het demissionaire kabinet, dat oorspronkelijk door vier politieke partijen (PVV, VVD, NSC en BBB) werd gevormd, zijn nog maar twee politieke partijen over (VVD en BBB). Het jaarlijkse spektakel van de Algemene Politieke Beschouwingen was hierdoor relatief oninteressant.
De politieke agenda wordt in deze tijd in hoge mate gevoed door de lokale actualiteit. Allereerst was daar de moord op Lisa, in Amsterdam-Zuidoost, kennelijk gepleegd door een bewoner van het nabijgelegen asielzoekerscentrum (AZC). Dit gaf aanleiding tot discussies over asiel, immigratie en AZC’s en een debat in de Kamercommissie over ‘femicide’. Er wordt kamerbreed aangedrongen op meer politie en betere beveiliging. Zelfs wordt aandacht gevraagd voor de vrouwenhaat die gepropageerd zou worden door socialemedia-persoonlijkheden als Andrew Tate en die de voedingsbodem zou zijn voor femicide. Alleen Gideon van Meijeren wees er in een commissiedebat op dat het fenomeen ‘femicide’, het doden van vrouwen omdat zij vrouw zijn, in ons land helemaal niet lijkt te bestaan. Geweld tegen vrouwen is bovendien geen algemeen mannenprobleem, zoals wel wordt gesuggereerd.
- Het artikel gaat hieronder verder -
Het cartoonboek bevat een bonte verzameling van de beste, scherpste, mooiste en meest treffende cartoons uit Gezond Verstand.
Je maakt kennis met de cartoonisten, die je vervolgens meenemen in het creatieproces en stap voor stap laten zien hoe de cartoons tot stand komen. Waar komen de ideeën en inspiratie vandaan? Welke materialen gebruiken ze en wat vinden ze het mooiste en moeilijkste aan hun vak?
Normaal €42,50 voor abonnees €39,50
Vervolgens werd de wereld opgeschrikt door de moordaanslag op de Amerikaanse Charlie Kirk, leider van de Republikeinse jongerenbeweging Turning Point USA. Dit was mede aanleiding tot een debat in de Tweede Kamer over antisemitisme, waarbij geen nieuwe standpunten ten gehore werden gebracht. Israël-kritiek en antisemitisme zijn verschillende dingen, is dan het standpunt van GL/PvdA. De PVV vindt deze lijn heel dun.
Nog een aanleiding voor politiek debat was gelegen in de gewelddadig verlopen demonstratie ‘Wij eisen ons land terug’ op het Malieveld in Den Haag. Deze demonstratie, die een breed ‘rechts’ protestgeluid moest laten horen, was al weken eerder aangekondigd en werd georganiseerd door een 26-jarige vrouw uit Zoetermeer, die zich ‘Els Rechts’ noemt en fan is van de PVV. Geen van de grote politieke partijen verbond zich aan deze demonstratie. Zij waren dan ook alle afwezig. Niettemin kwamen er een paar duizend mensen opdagen en waren er enkele sprekers. De demonstratie liep uit op een gewelddadige veldslag tussen hooligans en de politie. De precieze aanleiding en toedracht van de gewelddadigheden was even in mist gehuld, maar de opkomst van in zwart gehulde hooligans en de uitvoering van het geweld maakten een georganiseerde indruk, en politievoertuigen speelden er, volgens ooggetuigen, een rol bij.
De rellen vormden aanleiding voor een groot politiek spoeddebat, waarbij ‘rechts-extremistisch’ geweld Kamerbreed onaanvaardbaar werd genoemd. De steun aan de gezamenlijke verklaring werd echter op het laatste moment ingetrokken door de politieke partijen ter linkerzijde (GL/PvdA, PvdD, Volt, D66), omdat zij niet samen met PVV en FVD op een verklaring wilden staan. Die ‘rechtse’ partijen zouden volgens de ‘linkse’ partijen juist de voedingsbodem voor dit soort geweld creëren.
Eenieder in de Nederlandse politiek is gefocust op ‘de peilingen’. Die peilingen (Maurice de Hond, 19/9) geven een grote groei te zien voor CDA en JA21 en een groot verlies voor NSC, VVD en PVV. Ook BBB zou in belangrijke mate verliezen gaan lijden. De algemene links-rechts-verhoudingen – voor zover die nog iets betekenen – veranderen daardoor niet veel. De laatste twee weken van de verkiezingscampagne zijn gewoonlijk bepalend. Er is dus nog van alles mogelijk.
– einde artikel –
Je las een Premium artikel uit Gezond Verstand
Volg ons op social media
Kijk en beluister Gezond Verstand via
Gerelateerde berichten
