Bernard Zevenhuizen
De rechter die Le Pen veroordeelde, Bénédicte de Perthuis, is een bewonderaar van Eva Joly, een voormalige presidentskandidate voor Les Verts, het Franse GroenLinks. Ze staat politiek gezien in het anti-Le Pen-kamp.
Het Conseil constitutionnel, de Franse ‘Grondwettelijke Raad’, die onder meer wetgeving mag toetsen aan de Grondwet, had daarvoor op 28 maart 2024 bepaald dat politici onmiddellijk uitgesloten kunnen worden van een publiek ambt als ze voor een misdaad veroordeeld zijn. De timing is veelzeggend, drie dagen voor de veroordeling van Le Pen. De voorzitter van het Conseil is overigens de voormalige partijleider van de partij van Macron. Bovendien is dit in strijd met het nulla poena-beginsel dat bepaalt dat geen feit strafbaar is dan uit kracht van een daaraan voorafgegane wettelijke strafbepaling. Curieus is ook dat er kennelijk geen beletsel voor Le Pen is om lid van de Assemblée nationale te blijven.
Het is een vorm van ‘lawfare’ waarbij de voorzet en inspiratie duidelijk zijn geleverd door de EU-Commissie van Ursula von der Leyen met de in december 2023 gelanceerde ‘Defence of Democracy package’. Dit betreft een set van maatregelen waarmee men de democratie tegen dreigingen wenst te ‘beschermen’. Wat die dreigingen zijn valt op de website van de Commissie te lezen: “De Democratie in de EU staat voor uitdagingen van stijgend extremisme, verkiezingsinmenging, de verspreiding van manipulatieve informatie en bedreigingen tegen journalisten.” In dit kader wil men allerhande EU-regelgeving introduceren voor onder meer financiering van partijen, desinformatie en manipulatie en beïnvloeding door derde partijen (lees: Rusland). Men wil online platforms ook meer verantwoordelijk maken voor desinformatie (lees: censuur of tegenwerking en uiteindelijk verbod van alternatieve media). Met stijgend extremisme doelt men natuurlijk op werkelijke oppositiepartijen die men framet als populistisch of extreemrechts, waaronder het Rassemblement National van Le Pen. Die wenst men niet te bestrijden via de stembus maar met andere methoden.
De uitsluiting van Le Pen moet gezien worden in dit al vóór de door de Europese Commissie onder Von der Leyen ingezette kader, dat zij nog krachtiger op de agenda heeft gezet. De aanval op Le Pen werd reeds in januari 2014 aangezwengeld toen het European Anti-fraud Office, beter bekend als OLAF, na een tip twee onderzoeken instelde. De ‘tip’ was een beschuldiging door de socialistische voorzitter van het Europees Parlement Martin Schulz, slechts enkele dagen voor de toenmalige departementale verkiezingen in Frankrijk. Het verhaal gaat dat Schulz dit deed op verzoek van de toenmalige Franse premier Manuel Valls, een fel tegenstander van het Rassemblement National.
Le Pen diende een klacht tegen Schulz in omdat zijn eigen assistent, Herbert Hansen, die volgens haar werkte voor een reisagent verbonden met de SPD en in Aachen woonde en niet in Brussel, Straatsburg of Luxemburg. Hansen werd volledig vrijgepleit door OLAF, omdat men aangaf dat hij zijn activiteiten in zijn ‘vrije tijd’ zou hebben ontplooid.
Belangrijk is dat de zaak van Le Pen geen klassiek geval van corruptie betreft: niet één cent is gebruikt voor persoonlijke bevoordeling. Het gaat alleen over de vraag waarvoor deze medewerkers zijn ingezet: ondersteuning van de parlementariër in het Europees Parlement of andere werkzaamheden. Le Pen heeft in haar verdediging aangegeven dat ze het geld wel op een toelaatbare wijze heeft besteed en dat de beschuldigingen gebaseerd zijn op een te enge definitie van wat een parlementair assistent doet. Bovendien hebben talloze politieke fracties in het Europees Parlement hetzelfde gedaan.
Maar dit is alles klein bier vergeleken met wat Von der Leyen en in haar kielzog de Commissie allemaal bekokstooft. Met de Rearm Europe plannen wil Von der Leyen € 800 miljard buiten de begrotingen van de lidstaten van de EU uitgeven in verband met de zogenaamde Russische dreiging. € 150 miljard van het voornoemde bedrag zal worden geleend, waarbij het Europese parlement via artikel 122 van het Verdrag Betreffende de Werking van de Europese Unie uitgesloten wordt van enige inbreng. Datzelfde artikel is al gebruikt voor de zogenaamde nooduitgaven door de EU in coronatijd. Deze Herstel- en veerkrachtfaciliteit bedraagt ook ongeveer € 800 miljard. Deze uitsluiting van het Europees Parlement staat haaks op de zogenaamde verdediging van democratie die men zegt voor te staan.
De echte corruptie zit dan ook in de inmiddels duizenden miljarden die door de Commissie Von der Leyen zonder noemenswaardige democratische controle zogenaamd aan klimaatwaanzin, coronafraude en oorlogshysterie worden uitgegeven, maar die in werkelijkheid worden besteed aan het overeind houden van de Eurozone.
Daarbij is Von der Leyen persoonlijk corrupt. Tijdens haar ambtstermijn als minister van Defensie in Duitsland was zij verantwoordelijk voor de ‘Berater-affaire’, waarbij zij contracten regelde met derde partijen per sms, waaronder een consultancy-opdracht van € 390 miljoen die werd toegekend aan McKinsey zonder daarvoor toestemming te vragen aan haar beheerraad. Bewijs op haar telefoon bleek na onderzoek te zijn gewist, waardoor ze aan vervolging wist te ontsnappen.
Von der Leyen bleek hardnekkig. Als voorzitter van de Commissie heeft ze in februari 2021 wekenlang telefoon- en sms-contact gehad met Albert Bourla, de CEO van Pfizer, over een EU-groepsaankoop van Covid-19-‘vaccins’ ter waarde van € 35 miljard, nog voordat de eigenlijke onderhandelingen over de voorwaarden van deze aankoop waren begonnen. Wederom kwamen sms’jes en documenten niet boven water, ook niet na bemoeienis van de Europese Ombudsman. Een openbaar debat in het Europees Parlement waarbij zij ter verantwoording zou worden geroepen kwam er niet omdat deze door de Conferentie van delegatievoorzitters van het Europees Parlement geblokkeerd werd. Een strafklacht tegen Von der Leyen bij de rechtbank in Luik is op 22 januari 2025 niet ontvankelijk verklaard. De European Public Prosecutor’s Office, beter bekend als EPPO, had zich met het standpunt dat de strafrechter niet bevoegd was, in de zaak gemengd. EPPO werkt weer samen met de voornoemde OLAF.
In februari 2025 kwam tevens naar boven dat Von der Leyen voor de verkiezingen voor het Europese parlement ongeveer €132 miljoen via het reclamebureau Havas media France had doorgesluisd naar pro EU media om pro EU-narratieven en -kandidaten te promoten.
Dit alles staat in schril contrast met wat Le Pen overkomt. Men wil haar in de gevangenis, ritueel vernederen met een enkelband en, juist nu zij bij de volgende verkiezingen in 2027 grote kans maakt om president van de Franse Republiek te worden, definitief uitschakelen. Dit past naadloos in de door de Europese Commissie ingezette ‘verdediging van de democratie’, die juist het tegenovergestelde tot doelstelling heeft.
Het Hof waar Le Pen beroep heeft aangetekend heeft overigens aangegeven te zullen bezien of men een uitspraak kan doen in de zomer van 2026, wat bij een positieve uitspraak de deur nog op een kleine kier laat. Ondanks deze kleine hoop blijft het een feit dat de veroordeling een bewuste poging van de EU-elite is tot uitschakeling van Le Pen.
De inspiratie komt van de EU in de vorm van de Commissie Von der Leyen. Deze wil de democratie ‘redden’ door haar om zeep te helpen. Een kolfje naar de hand van Von der Leyen die met de EU-groepsaankoop van Covid-19-‘vaccins’ een sleutelrol heeft gespeeld in de grootste misdaad ooit.
– einde artikel –
Je las een Premium artikel uit Gezond Verstand
Volg ons op social media
Kijk en beluister Gezond Verstand via
Gerelateerde berichten
