Eric Lopes Cardozo
Het NSF zelf vreest voor een nog grotere klap vanwege het eerdere besluit om het ‘diversiteitsbeleid’ te schrappen. Die vrees zegt al veel over waar het hier voornamelijk om gaat, want dat beleid maakte de merites en kwaliteit van onderzoek ondergeschikt aan wie eraan mochten deelnemen. Vermeende achtergestelde categorieën, zoals vrouwen of politiek activisten, konden rekenen op een voorkeursbehandeling.
Hierbij valt het licht op de corruptie van wetenschapsbeoefening wanneer het propagandistische doeleinden dient. De Trump-regering wil steun afschaffen voor de schijnwetenschap die gezag verleende aan het overheidsbeleid van de voorgaande president.
Verder komt de vraag onder de aandacht wat het fenomeen ‘wetenschap’ al of niet inhoudt, en hoe het tegengaan van de corruptie ervan ook de stagnatie van waardevolle ontdekkingen tegengaat.
Wetenschap als propagandamiddel
Het feit dat hetgeen ‘wetenschap’ wordt genoemd in werkelijkheid kan bestaan uit een propagandamiddel voor de uitvoering van overheidsbeleid is bij uitstek te zien bij het bedrog rond klimaatverandering. De Nederlandse minister van Klimaat en Groene Groei, Sophie Hermans, verschuilt zich bij het goedpraten van de beleidskeuzes van haar ministerie graag achter de wetenschappelijke consensus. Hierbij wordt dan vaak verwezen naar rapportages van het IPCC (Intergovernmental Panel for Climate Change).
Hierbij vergist deze minister zich op twee punten. Zodra de uitdrukking ‘wetenschappelijke consensus’ wordt gebezigd, wordt er onzin verkocht. Theoretisch natuurkundige en wiskundige Freeman Dyson wist hierover op te merken dat de meeste mensen een vertekend beeld hebben van wetenschap. Dit, omdat naar zijn zeggen kinderen op school leren dat wetenschap een verzameling van vaststaande waarheden is. In feite is onafhankelijke en integere wetenschap een voortdurende verkenning van mysteries. Wetenschappelijke bevindingen zijn nooit voltooid. Het idee van de NCTV en AIVD dat het zaaien van twijfel over zaken waar binnen de wetenschap weinig onenigheid over bestaat een rechtsstaat-ondermijnende activiteit is, kan hiermee ook direct naar de prullenbak worden verwezen.
De tweede kolossale vergissing van de minister is dat het IPCC geen wetenschappelijk instituut is, maar een propaganda-apparaat. Het is onder de vlag van de Verenigde Naties opgezet door oliebaron Maurice Strong, een protegé van de Rockefeller-clan, met het specifieke doel om bewijzen te verzamelen voor iets dat de Rockefellers al hadden ‘vastgesteld’, namelijk dat de mens schuldig is aan verandering van het klimaat op aarde vanwege de uitstoot van CO₂. Iets als klimaatkunde bestond niet en meteorologen en andere financieel misdeelde faculteiten waren bereid om hieraan mee te werken. Tussen de door Maurice Strong georganiseerde Stockholm Conference van 1972 en de Rio Earth Summit van 1992 was dit Rockefeller-programma in staat om het merendeel van de milieubewegingen financieel te kapen, met als resultaat iets dat niets met wetenschap te maken heeft, maar wel al twee generaties aanzet tot krankzinnige acties en pleidooien.
Wetenschappelijke stagnatie
Met de zuivere definitie van wetenschapsbeoefening in gedachte, is er volgens sommige wetenschappers sinds het begin van de jaren zeventig niets noemenswaardigs meer veranderd. Hiermee wordt niet bedoeld dat er werkelijk niets nieuws is ontdekt, maar wel dat met man en macht wordt vastgehouden aan heiligverklaarde modellen en theorieën, die ofwel al zijn weerlegd, ofwel geen voorspellende waarde hebben. Alternatieven worden daarbij onderdrukt en discussies op het scherp van de snede zijn niet meer mogelijk.
De oerknaltheorie of big-bangtheorie is daar een uitgesproken voorbeeld van. Haar grondlegger, de Belgische hoogleraar en priester dr. Georges Lemaître, was zeer gecharmeerd van het idee dat iets kon ontstaan uit niets.
Dit is echter volledig in tegenspraak is met de hoofdwet van de thermodynamica, die stelt dat energie niet verloren kan gaan of uit het niets kan ontstaan. De term ‘big bang’ werd voor het eerst gebruikt in de jaren vijftig door de astronoom Fred Hoyle teneinde zijn afkeer van deze theorie duidelijk te maken. Het heelal heeft geen begin, en er zijn inmiddels vele bewijzen aangedragen waarom de big-bangtheorie niet kan kloppen. Een wetenschapper als Eric Lerner (The Big Bang Never Happened) heeft veel van zijn voorspellingen bevestigd gekregen middels met de James Webb-telescoop verkregen onderzoeksresultaten. Vanuit het kamp van dit heilige huisje worden steeds trucs aangedragen, zoals donkere materie en donkere energie, om het zogenaamde standaardmodel in stand te kunnen houden. Alternatieve theorieën vanuit bijvoorbeeld de plasmafysica die wel voorspellende waarde hebben, worden stelselmatig genegeerd, zelfs wanneer er een Nobelprijs voor wordt uitgereikt (1970, Hannes Alfvén).
Bevooroordeling en censuur
Een manier om vast te kunnen blijven houden aan heiligverklaarde theorieën is het gericht toewijzen van onderzoeksgelden. Dit is dan ook een veel gehoorde klacht over organisaties als het NSF. De klacht luidt dat bij het toewijzen van onderzoeksgelden het peerreview-systeem van dergelijke organisaties functioneert als een oldboys-netwerk. Bepaalde onderzoekers bij een handvol universiteiten – in de regel aanhangers van de heiligverklaarde theorieën – worden dan stelselmatig bevooroordeeld. Dit heeft er ook voor gezorgd dat er een schare onderzoekers is ontstaan die niets bijdragen aan wetenschappelijke vooruitgang, maar worden beloond voor het veilig binnen de lijntjes kleuren. Alternatief onderzoek wordt thans veelal privé of middels crowdfunding gefinancierd.
Behalve het beperken van financiën kan het ook gaan om het beperken van toegang tot andersoortige onderzoeksmiddelen, zoals bijvoorbeeld schoteltijd bij een telescoop. Dit overkwam de onderzoeker Halton Arp, die het vermoeden van zijn mentor, Edwin Hubble, had bevestigd dat de zogenaamde ‘roodverschuiving’ geen maat was voor de afstand van zonnestelsels. Het bleek een maat voor de leeftijd van die zonnestelsels. Deze ontdekking werd niet op prijs gesteld, omdat het de oerknaltheorie weerlegde.
Een andere manier om alternatieve of ontkrachtende geluiden buiten de deur te houden is censuur. Dit gebeurt door het op oneigenlijke gronden onderuithalen van onderzoeken en te voorkomen dat bepaalde onderzoeksresultaten worden gepubliceerd. Ook hier speelt het peerreview-proces een rol, maar dan die van het beoordelen van de wetenschappelijke publicaties zelf. Het eerste gebeurde onder andere met koude kernfusie van Fleischmann en Pons. Van het tweede zijn legio voorbeelden te vinden, van archeologie tot allerhande bevindingen rond de coronapandemie, waarover veel in Gezond Verstand is geschreven.
Van die censuur maken wij nog elke dag de gevolgen mee, onder andere in de vorm van grote verwarring onder de bevolking om de waarneembare werkelijkheid te onderscheiden van de voorgeschreven werkelijkheid. Het verzinsel van een ‘pandemie’ was gebaseerd op de leugen van een door de natuur geproduceerd levensgevaarlijk virus, waarvan met de leugen van een afdoende test de infectie kon worden vastgesteld, die met de leugen van ‘veilig en werkend vaccin’ kon worden bestreden. De wetenschappelijke schoonmaak die in de VS onder de Trump-regering gaande is, belooft ook op dit gebied een kentering te bewerkstelligen. Er zijn nu al deelstaten waar toediening van mRNA-injecties is verboden.
De Nederlandse regering schiet te hulp
Amerikaanse critici en gedupeerden spreken van het einde van het wetenschappelijk onderzoek in hun land. De Nederlandse regering lijkt hier net zo over te denken. Als reactie op het Amerikaanse intrekken van subsidies wil de Nederlandse regering topwetenschappers die zich daardoor in hun werk beperkt voelen, naar Nederland halen. Minister Eppo Bruins van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap heeft daartoe de Nederlandse tegenhanger van het NSF, de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO), gevraagd om een fonds op te zetten voor het werven van ‘excellent wetenschappelijk talent’. Ook heeft NWO-voorzitter Marcel Levi opgeroepen om Nederlandse wetenschappers uit de VS terug te halen.
Paradoxaal genoeg had het kabinet eerder zelf soortgelijke wetenschapsbezuinigingen aangekondigd van € 1 miljard op onderwijsonderzoek. Dit omdat er geld nodig is voor andere maatschappelijke doelstellingen, zoals het voeren van oorlog. Na onderhandelingen tussen de coalitiepartijen en vier oppositiepartijen zijn de geplande bezuinigingen afgezwakt tot € 748 miljoen. Van de voorgenomen bezuinigingen op wetenschappelijk onderzoek blijft 90% echter gehandhaafd.
– einde artikel –
Je las een Premium artikel uit Gezond Verstand
Volg ons op social media
Kijk en beluister Gezond Verstand via
Gerelateerde berichten
