De aanval op vruchtbaarheid en implosie van de bevolking

Het gevolg hiervan is dat veel vrouwen die eerst een maatschappelijke carrière en een relatie opgebouwd hebben en als logische vervolgstap aan gezinsuitbreiding gaan denken, geconfronteerd worden met de ontdekking dat zij mogelijk inmiddels in de allerlaatste fase van de vruchtbare periode aanbeland zijn. Alsof er een kunstmatig verouderingsproces heeft plaatsgevonden op het gebied van voortplanting en vrouwen van begin dertig op dat vlak beschouwd dienen te worden als vijftigers. De kinderwens van gezinnen kan daarbij uitdraaien op een aaneenschakeling van teleurstellingen tot aan de ontluisterende conclusie dat kinderen krijgen onmogelijk is geworden.

Het is al langer bekend dat hormoonverstorende chemicaliën zoals PFAS de overgang met 2,5 jaar kunnen vervroegen. Maar een voorwaartse sprong van 20 jaar bij een groot aantal vrouwen kan daarmee niet worden verklaard. Hier is iets anders gaande en er bestaat een gegrond vermoeden dat de helft van de Covid-mRNA-geïnjecteerden met deze vervroegde overgangsverschijnselen worstelt. De feiten wijzen op een direct verband tussen de injecties en een verstoring van de voortplanting.

De Pfizer Papers van Naomi Wolf
Het effect van de Covid-mRNA-injecties op de voortplanting is inmiddels al uitgebreid onderzocht en beschreven. De bekende schrijfster Naomi Wolf heeft zich 35 jaar lang als journaliste beziggehouden met de enorme complexiteit van het vrouwenlichaam dat nauwgezet als een goed geoliede machine dient te werken om kinderen te kunnen baren. Zij behoorde tot de maatschappelijke elite, en werd op handen gedragen door progressieve kringen. Totdat zij bij aanvang van de corona-‘pandemie’ doorkreeg dat veel wat daarover werd beweerd niet overeenkwam met waarneembare feiten. Het gevolg was dat zij buitengesloten werd van de gemeenschap die haar eerder had bewonderd, en dat zij met al haar kennis en ervaring op het gebied van vrouwelijke voortplanting volledig werd gecensureerd.

Naomi Wolfs baanbrekende boek The Pfizer Papers is een verslag van de bevindingen van een wereldwijd team van 3.500 artsen, wetenschappers en statistici die de duizenden onderzoeken hebben bestudeerd die Pfizer zelf heeft uitgevoerd met de mRNA-injecties. Wat zij daar aan aangerichte schade aantroffen tart ons voorstellingsvermogen, en de recent ontdekte vervroegde overgangsproblematiek past daar perfect tussen. Naomi Wolf, die joods is, spreekt resoluut over de Pfizer-onderzoeken als ‘Mengele-type documentatie’, en constateert dat Pfizer tijdens de Covid-mRNA-onderzoeken een ziekelijke focus op voortplanting had. SARS-CoV-2 veroorzaakt een aandoening van de luchtwegen, maar het overgrote deel van de mRNA-onderzoeken richtte zich op de gevolgen voor voortplanting. De fabrikant bleek volledig op de hoogte te zijn van de talloze mechanismes waarmee de Covid-mRNA-injecties de voortplanting kunnen verstoren en voortplantingsorganen ernstig kunnen aantasten. Een tachtig jaar oude vrouw begon na de injectie ineens weer te ‘menstrueren’, wat waarschijnlijk wijst op bloedingen vanwege een door de mRNA-injecties zeer ernstige beschadiging van de baarmoeder. Vrouwen die zich aanmeldden om aan de Covid-mRNA-onderzoeken mee te doen kregen het opmerkelijke verzoek om erop te letten niet zwanger te worden. Gedurende het onderzoek werden 270 vrouwen toch zwanger. Van 234 van hen blijken alle gegevens te zijn verdwenen. Uit de gegevens van de resterende 36 vrouwen bleek dat meer dan 80% van hun baby’s na de injecties zijn overleden. Pfizer was volledig op de hoogte van deze desastreuze gevolgen maar toonde er in het geheel geen bezorgdheid over, aldus Naomi Wolf. Zij trekt vervolgens de conclusie dat het op vele manieren aantasten van de menselijke voortplanting met de mRNA-injecties een centraal doel van Pfizer geweest moet zijn.