Simon van Gelder
De werkkracht van Levi is fenomenaal. Elke dag rond zes uur begint zijn werkdag. Elke week schrijft hij een column voor Het Parool, een krant die vooral in Amsterdam gelezen wordt. De columns gaan over allerlei onderwerpen, soms ook medische wetenswaardigheden. Deze columns zijn nooit aanstootgevend. De schrijfstijl is vriendelijk. Levi schrijft graag over kwesties als nutteloos vergaderen of overtrokken egoïsme. Sommigen weigeren te geloven in Levi’s vriendelijkheid. Ze noemen hem arrogant en vooringenomen. Levi lijkt slachtoffer van zijn ijdelheid, als hij beweert: “Na elk media-optreden krijg ik tien huwelijksaanzoeken.” Evengoed, hij weet wat er speelt in het land.
In zijn loopbaan heeft Levi veel gepresteerd. Zo was hij directeur van het AMC in Amsterdam. Daarna was hij enkele jaren de hoogste baas van zes samenwerkende ziekenhuizen in Londen. Driemaal werd Levi uitgeroepen tot beste internist van het land. Vier jaar geleden dook Levi’s naam op, toen Hugo de Jonge als gezondheidsminister er een potje van maakte. Maar de PvdA verloor de verkiezingen en kon Levi niet van stal halen als minister. Momenteel is Levi hoogleraar geneeskunde.
In de peilingen doet de VVD het beter dan verwacht. Er wordt binnen de VVD nu al gesproken over nieuwe verkiezingen. Die zouden neerkomen op het voortijdig einde voor Dick Schoof, de ijskoude premier zonder gezicht. De VVD is op zoek naar nieuwe vrienden bij de PvdA en GroenLinks. De oude garde van de PvdA hoopt op een comeback van hun partij als baken van rust, na jaren van ontreddering in de landspolitiek. Intussen hebben de ‘oudjes’ van de PvdA een flinke hekel aan de ‘avonturiers’ van GroenLinks. De ‘oudjes’ voelen zich mijlenver verheven boven brokkenmakers van GroenLinks zoals Paul Rosenmöller, die in zijn eentje als pensioenbeheerder alle Nederlandse ambtenarenpensioenen heeft verprutst. Van zulke roekeloosheid gruwen de klassieke socialisten. Ze zitten al jaren niet meer in de regering, maar ze werken hard aan hun bekendheid. Ze willen door de kiezers worden gewaardeerd als bekwame bestuurders, die zuinig omgaan met de centjes van de burgers. De PvdA-partijtop wil kandidaten met mensvriendelijke opvattingen. Ook moeten kandidaten beschikken over een aansprekend smoel. Zulke personen mogen straks, samen met de VVD-politici, de macht uitoefenen in Nederland. Het lijkt op de terugkeer van het ‘paarse’ kabinet (PvdA + VVD) van Wim Kok. Tot degenen waarvan de naam vaak wordt genoemd, is Marcel Levi. Bij het grote publiek is zijn naam niet bekend. Maar zijn macht achter de schermen is aanzienlijk. Bij de VVD zal hij ongetwijfeld goed vallen.
Marcel Levi is meeloper met de koersverlegging van de PvdA. Nog maar twintig jaar geleden was een bescheiden opstandigheid het kenmerk van de sociaaldemocratie. Er leefde sympathie voor de strijd tegen onrecht. Partijgenoten voelden zich geroepen op te komen voor de verdrukten. Aan het einde van de strijd gloorde het sociale paradijs, zo werd geloofd. De kapitalisten zouden hun macht kwijtraken. Aan iedere arbeider werd door PvdA-leider Joop den Uyl een eigen auto in het vooruitzicht gesteld.
Zulke strijdvaardigheid bestaat niet meer bij de huidige PvdA-leiders. Ze willen macht, meedoen met het Covid-bedrog en ook met het klimaatbedrog is geen bezwaar. Levi gaat met de stroom mee. Hij waagt het niet een andere visie uit te dragen. Van een PvdA-minister (Levi dus) zouden sommigen misschien meer verwachten. Meer lef, meer tegenspraak. Helaas geven de columns van Levi telkens blijk van een hang naar conformisme.
Hij erkent dat er zeer veel angst is geweest voor Covid-19, maar, zegt Levi erbij, die angst is veroorzaakt door artsen. Niet door Rutte, diens naam wordt niet eens door Levi genoemd als veroorzaker. De hoofdschuldige van de bangmakerij wordt door Levi buiten schot gehouden. Levi heeft zijn nek niet uitgestoken. Hij schreef drie jaar geleden dat er in Engeland liefst 30 miljoen mensen met ‘vaccins’ waren behandeld tegen Covid-19. Het verontrustte Levi dat er op dat moment in Nederland ‘slechts’ 2,5 miljoen personen waren geprikt. Wie zoiets durft te schrijven, kan als minister van Volksgezondheid niet deugen.
– einde artikel –
Je las een Premium artikel uit Gezond Verstand
Volg ons op social media
Kijk en beluister Gezond Verstand via