Cornelis de Deugd en Jeroen van den Berg
Het diplomatieke schaakspel tussen de VS en Rusland is in volle gang, terwijl zowel de EU als Oekraïne eigenlijk buitenspel staan. De besprekingen in Jeddah tussen hoge delegaties uit de VS en Oekraïne hebben geleid tot een halfslachtige Oekraïense toezegging om in te stemmen met een staakt-het-vuren van dertig dagen. Marco Rubio meldde enigszins triomfantelijk dat de bal nu bij Rusland ligt. Poetin heeft dit heel vriendelijk en uiterst diplomatiek afgewezen zonder ja of nee te zeggen, maar voor de goede verstaander heeft hij het weggelachen als volstrekt kansloos. Het Jeddah-overleg is – zoals al te voorzien was – mislukt, aangezien het niets heeft opgeleverd dat ook maar enigszins door het Kremlin serieus kan worden genomen.
Het telefoongesprek tussen Poetin en Trump van 18 maart heeft bevestigd dat Oekraïne inderdaad niet aan tafel zit bij de komende onderhandelingen en dat het Jeddah-overleg geen rol speelt. De Russische president heeft zijn toewijding uitgesproken aan een vreedzame oplossing van het conflict en is bereid om nauw samen te werken met Amerikaanse partners. Hij benadrukte evenwel dat een vredesregeling de grondoorzaken van deze crisis weg moet nemen en rekening moet houden met de legitieme veiligheidsbelangen van Rusland. Lees: Rusland wil een integrale veiligheidsregeling voor heel Europa. Logischerwijs benadrukte Poetin dat elke overeenkomst op de lange termijn stand moet kunnen houden.
Wat betreft Poetins reactie op Trumps initiatief tot een staakt-het-vuren van dertig dagen, zijn diplomatieke ‘nee’ kwam tot uitdrukking in zijn “grote zorgen” over hoe effectief toezicht te houden op een staakt-het-vuren langs een frontlinie van ruim 2.000 kilometer. Andere speerpunten zijn het stoppen van gedwongen mobilisatie in Oekraïne en het stoppen van herbewapening van het Oekraïense leger. Rusland ziet ook ernstige risico’s als gevolg van Kievs geschiedenis van het ondermijnen van eerdere overeenkomsten. Poetin vestigde ook de aandacht op de terroristische aanslagen uitgevoerd door Oekraïense militairen op burgers in de Koersk-regio. Dit is een belangrijk punt, ondanks het feit dat Koersk inmiddels is bevrijd. Oekraïne heeft zich op grote schaal schuldig gemaakt aan terroristische aanslagen tegen burgers in Rusland én de eigen burgers in Oekraïne, vanaf de Maidan-coup in 2014 tot en met de aanslag op Belgorod tijdens het telefoongesprek tussen Poetin en Trump.
Er is verder nadrukkelijk gesteld dat een cruciale voorwaarde voor het voorkomen van verdere escalatie en het werken aan een politiek-diplomatieke oplossing, de volledige stopzetting moet inhouden van de buitenlandse militaire hulp en het met Oekraïne delen van inlichtingen. Poetin verwelkomde het voorstel van Trump om gedurende dertig dagen wederzijds geen energie-infrastructuur te vernietigen en hij heeft hier direct gevolg aan gegeven.
De maritieme veiligheid op de Zwarte Zee is tijdens het gesprek ook aan bod gekomen. Het lijkt misschien een onbelangrijk detail, maar het is een cruciaal punt. De Franse en Engelse oorlogszucht heeft alles te maken met toegang tot de Zwarte Zee. Beide landen hebben als doel om Odessa uit Russische handen te houden voor controle over de haven. Europa staat buitenspel, maar dat maakt deze kwestie niet minder ingewikkeld. Het probleem is dat Odessa sinds zijn stichting een Russische stad is en dat de bevolking daar, indien gevraagd, zich onmiddellijk aan zou sluiten bij de Russische Federatie – hetzelfde geldt voor Charkov. Oekraïne zou dan geen eigen toegang meer hebben tot de Zwarte Zee. Gegeven deze complexiteit zijn beide leiders overeengekomen om met onderhandelingen de details van de beoogde maritieme veiligheid verder te verfijnen.
Resumerend, hebben Trump en Poetin hun toewijding bevestigd om alle inspanningen voort te zetten om het conflict in Oekraïne bilateraal op te lossen, waarbij alle besproken voorstellen worden meegenomen. Er zullen Russische en Amerikaanse expertgroepen worden opgericht, een soort van commissies om het proces te vergemakkelijken. Poetin en Trump bespraken ook bredere internationale kwesties, waaronder de situatie in het Midden-Oosten en de Rode Zee-regio. Het persbureau van het Witte Huis heeft gezegd dat beide leiders vinden dat Iran nooit in de positie mag komen om Israël te vernietigen. Dit bericht is uiteraard niet door het Kremlin bevestigd, maar dat wil niet zeggen dat het een gratuit gebaar is. De VS kan, ondanks dreigementen, niets tegen Iran ondernemen – militaire actie is kansloos en het zou direct een einde maken aan de verbeterde relatie met Rusland.
De meeste Europese landen negeren de Trump-revolutie en zijn blind voor de vele tekens aan de wand. Er is veel oorlogsretoriek, die gezien Europa’s militaire zwakte geheel betekenisloos is. Een veelgehoorde bewering, recentelijk herhaald door Roberta Metsola (voorzitter Europees Parlement), is dat Europa zich zou moeten kunnen verdedigen tegen een grootschalige invasie door Rusland; “Oekraïne vecht voor de veiligheid van Europa.” Het is volslagen kolder, maar wel symptomatisch voor hoe de Europese leiding met de rug naar de toekomst staat en kiest voor politieke zelfvernietiging. Europese partijen buitelen over elkaar heen om met de meest absurde plannen te komen voor Oekraïne. Macron en Starmer willen troepen (die ze niet hebben) sturen, ongeacht wat Rusland daarvan vindt. Dit is overduidelijk bedoeld als een valstrik om de VS in de Oekraïne-oorlog te houden. Beiden willen hoe dan ook oorlog, terwijl hun eigen landen onder hun voeten verkruimelen.
- Het artikel gaat hieronder verder -
Het cartoonboek bevat een bonte verzameling van de beste, scherpste, mooiste en meest treffende cartoons uit Gezond Verstand.
Je maakt kennis met de cartoonisten, die je vervolgens meenemen in het creatieproces en stap voor stap laten zien hoe de cartoons tot stand komen. Waar komen de ideeën en inspiratie vandaan? Welke materialen gebruiken ze en wat vinden ze het mooiste en moeilijkste aan hun vak?
Normaal €42,50 voor abonnees €39,50
Het is een gevecht tégen irrelevantie en vóór meer Brusselse macht. Zo wil Von der Leyen een geldpot (ReArm Europe) vullen met € 800 miljard aan schulden, aan te gaan door de EU, waarbij de lidstaten garant moeten staan. Zij heeft zelfs geopperd om spaargelden om te zetten naar schuldbekentenissen (= confiscatie) om zo de “dringende noodzakelijke investeringen” te kunnen financieren. Beschouw het als een machtsgreep om de lidstaten nog inniger aan Brussel vast te klinken. Nederland blijft hierbij niet achter, met Dick Schoof die al een garantie van € 150 miljard heeft afgegeven zonder daarbij iemand te raadplegen. Dit is in strijd met een meerderheid van de Tweede Kamer, die zich uitgesproken heeft tegen gezamenlijke schulduitgifte voor ReArm Europe. De beoogde nieuwe bondskanselier, Friedrich Merz, heeft een plan goed laten keuren door het oude parlement, nog voordat de nieuwe Bondsdag is geïnstalleerd, voor € 900 miljard aan schulden voor defensie en infrastructuur. Dit dictatoriale gedrag wordt door commentatoren al vergeleken met Hitlers plannen midden jaren dertig. Merz wil Duitsland ruïneren met torenhoge schulden voor een illusoire herbewapening. Plannen als deze genieten nauwelijks steun van de bevolking, maar dat kan geen verrassing zijn aangezien er in de meeste EU-landen weinig relatie bestaat tussen wat stemmers kiezen en wat de politiek gaat doen.
Het huidige Europa laat zien dat de invloed van George Soros nog altijd heel groot is. Het Oekraïne-project is al dertig jaar oud en nadert nu zijn definitieve mislukking. Soros sprak zich in 1993 al uit voor een wereldorde onder leiding van de NAVO, gegeven een verzwakt Rusland. Hij besefte dat voorkomen moest worden dat Amerikaanse militairen zouden sneuvelen op buitenlandse bodem. Zo is Oekraïne dertig jaar lang gebruikt als proxy om tegen Rusland te strijden. Het Westen is uiteindelijk vele bruggen te ver gegaan, waardoor Rusland zich genoodzaakt zag om in te grijpen met de Speciale Militaire Operatie. Rusland heeft niet alleen geweigerd te worden verslagen, maar heeft de rollen zelfs omgedraaid. In plaats van hun verlies te nemen, hebben Engeland en Frankrijk zich tegen de Verenigde Staten gekeerd door Amerika dit proxy-conflict te willen laten voortzetten middels allerlei valstrikken – als een bladzijde uit het Soros-draaiboek: het vergieten van Amerikaans bloed op Europese bodem als garantie voor een eeuwige oorlog tegen Rusland.
Tegelijkertijd begint de Trump-revolutie toch door te sijpelen naar Europa, ondanks de zware censuur en alle inspanningen van Europese leiders om dit tegen te houden. Mark Rutte is onlangs door Trump de les gelezen en heeft zijn “onomkeerbare Oekraïense pad richting de NAVO” in een oogwenk verruild voor “NAVO-lidmaatschap is van tafel”. Hij heeft het zelfs over het “stap voor stap normaliseren van de betrekkingen met Rusland”. De gevestigde media kunnen niet meer verhullen dat de door de NAVO geleide Koersk-invasie letterlijk en figuurlijk is uitgedraaid op een voor Oekraïne dodelijk debacle. Er wordt ook niet langer ontkend dat de oorlog verloren is.
Hongarije, Servië, Slowakije en Roemenië zijn zeker aangevuurd door de Trump-revolutie. Met uitzondering van Roemenië liepen zij al langer uit de pas, maar zetten ze nu met hernieuwde ijver in op hun eigen belangen. Eigen soevereiniteit moet in evenwicht komen ten opzichte van de Brusselse dictaten. Orbán eist een EU van Soros-vrije soevereine staten. Servië wordt richting het Westen getrokken met demonstraties, die door globalisten gekaapt worden om een kleurenrevolutie te bewerkstelligen. Servië wordt al tijden met zachte hand gedwongen tot multinationale businessdeals die de soevereiniteit ondermijnen en waar de bevolking op tegen is – vergelijkbaar met hoe BlackRock hoopt Oekraïne te plunderen. Roemenië zit precies in de vuurlinie tussen een door de EU verordonneerde staatsgreep en de breed gedragen eis dat Roemenië weer soeverein wordt. De vergelijkingen met het Roemenië van Nicolae Ceaușescu zijn niet van de lucht. Robert Fico van Slowakije heeft de dood in de ogen gekeken en zegt waar het op staat. Hij is meer vastberaden dan ooit om te strijden voor soevereiniteit.
De NAVO heeft definitief elke vorm van legitimiteit verloren en Trump heeft er meerdere malen op gezinspeeld om uit de NAVO te stappen. Het laatste kan bluf zijn, maar Trump heeft wel gedreigd dat hij geen landen te hulp zal komen die niet minstens 5% van hun bbp aan defensie uitgeven. Dat is het geval in alle NAVO-landen, als gevolg waarvan hij Artikel 5 buiten werking kan zetten – een feitelijke doodsteek voor de NAVO. Het zal duidelijk zijn dat Europa niet op steun van de VS hoeft te rekenen wanneer hun oorlogszucht tot ‘ongelukken’ leidt.
Er is een einde gekomen aan de gedroomde unipolaire wereldmacht van de VS. Trump heeft een eind gemaakt aan deze neoconservatieve droom, met de van hem bekende bravoure en overdreven retoriek. De rook is nog lang niet opgetrokken, maar feit is dat er geen weg terug is. De neoconservatieve ambities hebben de VS gebracht tot aan de rand van de afgrond, met een onafzienbare berg schulden en immense binnenlandse problemen. De meeste Europese landen waren trouwe vazallen van de VS en dit is met de jaren als gevolg van de neoconservatieve ambities alleen maar erger geworden. De Trump-revolutie biedt Europa een gouden kans om zich uit deze situatie te bevrijden, hun vazalstatus beduidend te verkleinen en hun soevereiniteit te herwinnen.
De politieke eenwording van de EU, volgens het Verdrag van Maastricht (1992), is heel slecht gebleken voor veruit de meeste EU-landen, vooral in economisch en sociaal opzicht. Europese leiders kunnen hierin volharden en blijvend de eigen bevolking negeren óf de keuze maken om terug te keren op hun globalistische schreden en de oorsprong van de Europese eenwording af te stoffen – en de Europese samenwerking weer beperken tot alleen het economische domein. De eisen, zoals geformuleerd door Orbán, zouden een uitstekende leidraad voor dit laatste kunnen zijn; er zit in ieder geval geen woord Chinees tussen.
– einde artikel –
Je las een Premium artikel uit Gezond Verstand
Volg ons op social media
Kijk en beluister Gezond Verstand via
Gerelateerde berichten
