Eric Lopes Cardozo
Overheden, de media en een groot deel van de bevolking blijven verkeren in kunstmatige werkelijkheden. Zo nodig wordt nog een tandje bijgezet. Dit is bijzonder goed zichtbaar in de reacties naar aanleiding van de recente openbaringen en geopolitieke verschuivingen ten gevolge van de herbenoeming van Donald Trump. Schandalen, misstanden, financiële malversaties, (netwerk)corruptie, geschiedvervalsing, wetenschappelijke teloorgang, beïnvloeding van verkiezingen, het doet er allemaal niet toe. Sterker nog, men gaat juist door met het versterken van de doorgeslagen bureaucratie, het inperken van vrijheden, het financieel uitkleden van de bevolking en het bewerkstelligen van polarisatie en oorlog.
Het blijkt voor velen simpelweg niet mogelijk te zijn om van hun reeds ingenomen posities af te stappen. Nog steeds worden dezelfde ideële doelen aangehaald ter rechtvaardiging van beleid en handelen: ‘de rechtstaat en democratie moeten worden beschermd’ en ‘de planeet moet worden gered van de mensheid’. Voor de lezers van Gezond Verstand zal dit inmiddels geen verrassing meer zijn. Desondanks leeft bij velen de vraag hoe dit nu toch mogelijk is.
De voorbeelden van volstrekt onlogisch gedrag en het gebrek aan gezond verstand zijn onuitputtelijk, en gaan van klein tot groot. Anti-kraak wonen in een kantoorpand is niet toegestaan, maar in datzelfde pand mogen wel asielzoekers worden gehuisvest. Een gemeente stuurt asielzoekers in het kader van huisvesting naar een camping, om vervolgens de campingeigenaar hiervoor te beboeten.
Een ervaren journalist die tijdens de coronaperiode een fervent voorstander was van een algemene ‘vaccinatie’plicht blijft volhouden dat dit een goed idee was. Dit ondanks de vele onderzoeken en publicaties die het tegendeel bewijzen. Het aandragen hiervan leidt blijkbaar niet altijd tot nieuwe inzichten.
Het is allang duidelijk dat de stikstofcrisis is gebaseerd op een modelmatige werkelijkheid. BBB-minister Wiersma blijft er echter bij dat de maatregelen noodzakelijk zijn.
Burgemeester Bruls van Nijmegen heeft recentelijk gesteld dat de aanpak van de coronacrisis zeer effectief was. Dit ondanks interne rapportages waaruit al vóór het nemen van de maatregelen gebleken was dat die verstrekkende en desastreuze gevolgen zouden hebben voor de volksgezondheid en de economie. Bruls pleit er ook voor dat niet het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) het voortouw moet nemen bij een volgende ‘pandemie’, maar de premier, in samenwerking met het ministerie van Justitie en Veiligheid. Dit, terwijl al is gebleken dat het ministerie van VWS het indertijd helemaal niet voor het zeggen had. De inmiddels bekende coördinerende rol van de NCTV en de NAVO is hem blijkbaar ontgaan.
Het steunen van de Amerikaanse proxyoorlog tegen Rusland heeft desastreuze gevolgen gehad voor de West-Europese economie. Nu er onder Trump zeer kordaat wordt aangestuurd op vrede, is er vanuit de Europese Unie een inmiddels vijftiende sanctiepakket aangekondigd. Dit om naar eigen zeggen de Russische oorlogsindustrie verder af te remmen. Dat Rusland in tegenstelling tot de Eurozone ondanks alle sancties een periode van economische groei doormaakt, schijnt nog steeds niet te zijn doorgedrongen.
Ook treffend was de reactie van Boris Pistorius, de Duitse minister van Defensie, op de speech van de Amerikaanse vice-president, J.D. Vance, tijdens de recente Veiligheidsconferentie in München. Vance gaf forse kritiek op onder meer het steeds verder inperken van de vrijheid van meningsuiting. Hij gaf hier voorbeelden van uit Engeland en Duitsland. De Duitse respons was om deze uitspraken ‘onacceptabel’ te noemen, in feite dus een directe bevestiging van de kritiek van Vance.
Het lijkt bij de huidige Europese leiders inmiddels wel te gaan dagen dat ze niet meer serieus worden genomen door de rest van de wereld, maar helemaal doorgedrongen is het nog niet. Rusland en de Verenigde Staten zien voor Europa geen rol bij het beëindigen van de oorlog in Oekraïne. Deze reactie spreekt boekdelen. Volgens Europa moet er een Europees leger worden gevormd en moet een Europese legermacht worden gestationeerd in Oekraïne, als buffer tegen ‘Poetins agressieve expansiedrang’. Nog los van de noodzaak ervan, zal het alleen al door het ontbreken van financiële middelen nog jaren duren voordat men qua omvang en technologie in de buurt komt van hetgeen Rusland op dit vlak te bieden heeft. Kortom, dit is allemaal volslagen onrealistisch.
Rusland blijft ‘de agressor’ en de ‘bron van al het kwaad’ en ook de persoon Donald Trump werkt bij velen nog steeds als een rode lap op een stier. Hoewel dit allang is ontkracht, blijft het gerucht maar rondzingen dat Trump zou hebben samengespannen met de Russen gedurende zijn verkiezingscampagne in 2016. Dat Nederland hier middels een rapport van de AIVD – overigens onder leiding van onze ongekozen premier Schoof – een kwalijke rol heeft gespeeld met het verspreiden van deze desinformatie, blijft onbesproken. Hetzelfde geldt voor de Capitool-bestorming. Op basis van vrijgegeven videomateriaal en hoorzittingen is duidelijk geworden dat de FBI, en het handelen van de voorzitter van het Congres, Nancy Pelosi, een groot aandeel hebben gehad in die gebeurtenissen. Desondanks blijft men Donald Trump nog steeds zien als de aanstichter.
De reacties op de resultaten van het werk van DOGE (Departement of Government Efficiency), onder leiding van Elon Musk, zijn ronduit hilarisch te noemen en het doorlichten van de financiële handel en wandel van USAID (United States Agency for International Development), heeft inmiddels tot veel verontwaardiging geleid. Maar in plaats van de vele geopenbaarde misstanden te bespreken, zoals het financieren van terreurorganisaties, het bewerkstelligen van kleurenrevoluties en het financieren van volslagen absurditeiten als de woke-propaganda, heeft men het over het ontketenen van chaos op het gebied van mondiale zorg, voedselhulp, de media en mensenrechten. De Trump-regering verwacht inmiddels $ 1 biljoen te kunnen bezuinigen middels het beëindigen van de financiering van zaken die werkelijk niets met het welzijn van Amerikanen te maken hebben.
Voor ieder weldenkend mens is het momenteel chaos alom. De eerste reflex is om dit toe te schrijven aan een mix van positiebehoud, het bewaken van financiële belangen en het beschermen van de eigen groep. Met een knipoog kan ook nog worden gedacht aan een collectieve vorm van hersenschade.
Helaas is er wel degelijk sprake van een wereldwijde afname van onze mentale vermogens. Al vóór corona was er een toename van depressies, met name onder jongeren. Ook was er een toename van Alzheimer geconstateerd, en dat op steeds vroegere leeftijd. Reeds in 2009 beschreef psychiater en neurowetenschapper Iain McGilchrist (The Master and His Emissary) dat een toename van technologie en bureaucratie een negatieve invloed kan hebben op de meer integratieve vormen van aandacht voor mensen en dingen. Hierdoor wordt het voor mensen lastiger om zaken in een breder perspectief te kunnen plaatsen en te kunnen toetsen op ethiek en moraliteit.
Deze vaardigheid is echter juist nodig om de negatieve effecten van technologie en bureaucratie te kunnen weerstaan. Een gebrek hieraan leidt vervolgens tot meer afhankelijkheid van technologie en bureaucratisering, oftewel, het is een zichzelf versterkend systeem. Iets wat we heden ten dage vaak kunnen aanschouwen. Ieder probleem en elke misstand moet door de overheid worden opgelost, en die overheid doet dat door meer wetgeving, meer controle en hogere financiële belasting, met nog meer inperkingen van onze vrijheden tot gevolg.
Arts en moleculair geneticus Michael Nehls gaat nog verder. In zijn boek The Indoctrinated Brain onderbouwt hij een uitleg dat in de coronaperiode met de toen genomen maatregelen letterlijk een wereldwijde aanslag op het denkvermogen is gepleegd. Hij spreekt van mentale herprogrammering op wereldschaal, middels de afbraak en het overschrijven van het autobiografische geheugen.
Hij stelt dat de Covid-19-maatregelen een middel zijn geweest voor het beschadigen van de hippocampus, het deel van de hersenen dat een belangrijke rol speelt bij de opslag en het terughalen van herinneringen, en bij ruimtelijke oriëntatie. Een bepaald type zenuwcellen dat hierbij een belangrijke rol speelt, zijn de zogenaamde indexneuronen. De corona-maatregelen hebben volgens Nehls enerzijds geleid tot het onderdrukken van de aanmaak van nieuwe indexneuronen en tot de reductie van bestaande indexneuronen. Vervolgens worden de resterende indexneuronen, die toegang bieden tot het autobiografische geheugen, bij gebrek aan nieuwe indexneuronen, overschreven met een technocratisch narratief.
Deze nogal sinistere verklaring houdt dus in dat mensen door de corona-maatregelen letterlijk een deel van zichzelf zijn kwijtgeraakt en om dat verloren gegane deel te vervangen, een voorgeschreven werkelijkheid hebben geïnternaliseerd.
– einde artikel –
Je las een Premium artikel uit Gezond Verstand
Volg ons op social media
Kijk en beluister Gezond Verstand via
Gerelateerde berichten
