Tjeu Lemmens
Tanden voor de Leeuw heet het rapport dat de minister en de staatssecretaris van Defensie afgelopen december de Tweede Kamer hebben aangeboden. Het is afkomstig van hooggeplaatste militairen van de Koninklijke Militaire Academie in Breda, die beschrijven hoe het Nederlandse, deplorabele, verwaarloosde militaire apparaat opgevijzeld moet worden tot een gevechtsklaar leger. De trefwoorden die hierbij gebruikt worden zijn ‘militair vermogen’ en ‘gereedheid’. De genoemde defensiebewindvoerders lieten op 6 december de Tweede Kamer weten dat ‘alleen door het verhogen van de maatschappelijke weerbaarheid en militaire paraatheid’ Nederland zich kan wapenen tegen oorlog en crises, een stelling die zij tegelijk met het aanbieden van het genoemde rapport ondersteunden.
De noodzaak om de paraatheid en weerbaarheid te verhogen wordt onderbouwd met een aantal schrikbeelden, waaronder de verslechtering van de internationale veiligheidssituatie die in de afgelopen jaren rap is toegenomen, vooral door de Russische agressie ‘die verder reikt dan Oekraïne’. Hierdoor is het ondenkbare mogelijk geworden, namelijk dat ons land direct betrokken raakt bij een ‘grootschalig gewapend conflict’, waarmee bedoeld wordt een nietsontziende, bloederige oorlog.
Reactivering dienstplicht
“Niet alleen verdediging staat voorop maar ook de afschrikwekkende werking.” De steunbeer van elke onderbouwing is dat op dit moment de dreiging vanuit Rusland de belangrijkste territoriale dreiging vormt. “De Russische inval in Oekraïne en de situatie in het Midden-Oosten en diverse andere brandhaarden hebben opnieuw aangetoond dat veiligheid niet vanzelfsprekend is.” Brekelmans verwoordt de heikele toestand waarin Nederland verkeert als volgt: “We leven in Nederland niet in oorlog, maar ook niet meer in vrede. In deze grijze zone moeten we ons verdedigen tegen hybride aanvallen en onze militaire paraatheid vergroten.”
De verhoogde militaire activiteiten gaan gepaard met nieuwe termen waarvan ‘sneuvelbereidheid’ wel de meest cynische is.
Veel mensen, vooral die met jongere kinderen, maken zich zorgen over de herinvoering van de dienstplicht. In de nota Tanden voor de Leeuw wordt het aspect van de dienstplicht wel aangeroerd, maar nadrukkelijk wordt gesteld dat men niet van plan is om die te reactiveren. Immers, voor het opleiden van rekruten ontbreekt het aan voldoende beroepsmilitairen – thans zijn dat er ruim 40.000 – en door het ontmantelen van kazernes in de afgelopen decennia is een schromelijk tekort aan huisvesting voor militairen ontstaan.
Maar een ander rapport, eveneens begin december gepubliceerd, rept wel over dienstplicht. Dit document Verkenning opkomstplicht geeft een overzicht welke inspanningen nodig zijn om de actieve dienstplicht opnieuw in te voeren. De dienstplicht werd ingevoerd kort na de Eerste Wereldoorlog, in 1922. In 1997 werd niet de dienstplicht afgeschaft, zoals velen denken, maar wel de opkomstplicht. Elke Nederlandse man in de leeftijd van 17 tot 45 jaar, die fit is van lijf, leden en geest, is dienstplichtig. Sinds 2020 zijn ook vrouwen in de leeftijd van 17 tot 23 jaar dienstplichtig. Hoewel de reactivering van de dienstplicht voorlopig niet hoog op de Nederlandse militaire agenda staat, wil dat niet zeggen dat wanneer zich eenmaal een oorlog heeft aangediend, men niet tot reactivering zal overgaan.
Want elke oorlog heeft de neiging om te escaleren waarbij steeds meer manschappen, wapens en munitie ingezet worden onder het mom de vijand de finale klap toe te brengen. Bovendien zal Nederland niet achterblijven als andere Europese landen de dienstplicht invoeren, waarbij moet worden bedacht dat Duitsland, Frankrijk en Polen herinvoering van de dienstplicht al overwegen. Daarnaast hinten de defensiebewindvoerders op de mogelijkheid van herinvoeren van de opkomstplicht. Zij stellen immers: “Defensie kan het niet alleen. In tijden van vrede is de vraag wat Defensie kan doen voor de samenleving, maar nu vragen we ook wat de samenleving kan doen voor Defensie. Een veilig Nederland maken we samen.”
Voorlopig zet Defensie vooral in op het werven van mensen die naast hun baan en studie, in deeltijd werkzaam zijn voor de krijgsmacht. De komende twaalf jaar dient het aantal reservisten, zoals deze parttime militairen genoemd worden, te verdrievoudigen, vooral voor plaatsing bij het Korps Nationale Reserve van de Koninklijke Landmacht. De voorbereidingen en uitbreidingen zullen voorts gepaard gaan met oefeningen, die voor burgers zowel in het luchtruim als in natuurgebieden merkbaar zullen zijn. Daarbij zullen zich vast en zeker enkele ongelukken voordoen. Dat een F-35-gevechtsvliegtuig gestationeerd op vliegbasis Leeuwarden of Volkel, ooit tijdens een oefening tegen een van de vele windturbines aanbotst is lang niet denkbeeldig, want volgens de ‘wet’ van de fictieve militair Murphy zal alles dat verkeerd kan gaan ooit verkeerd gaan.
Wiens belangen worden gediend?
Artikel 97 van de Grondwet stelt het doel vast van de krijgsmacht: “Ten behoeve van de verdediging en ter bescherming van de belangen van het Koninkrijk, alsmede ten behoeve van de handhaving en de bevordering van de internationale rechtsorde, is er een krijgsmacht.” De vraag daarbij is wie bepaalt wat de belangen van het Koninkrijk zijn. En daar begint de schoen behoorlijk te wringen. Want voor velen is het duidelijk dat Nederland in een oorlog gerommeld wordt die geen enkel Nederlands belang dient maar vooral de heersende elite in de VS iets langer in het zadel van de alleenheerschappij van de wereld houdt. Het kan die elite aan de andere kant van de Atlantische Oceaan weinig schelen hoeveel doden en gewonden er zullen vallen en welke vernielingen worden aangericht op het Europese continent zolang zij de hegemonie over de hele wereld maar weten te behouden.
Wat ook bedenkingen oproept is dat onze politici en de media continu Russische bewindvoerders afschilderen als agressors die Europese landen met geweld willen inlijven, met Poetin als ultiem boegbeeld. Geen enkel argument wordt daarbij aangedragen waarom Rusland een oorlog tegen de EU zou willen beginnen, behalve dan dat Rusland het niet bij een inval in Oekraïne zal laten. Rusland is het grootste land ter wereld, met een onnoemelijk grote rijkdom aan grondstoffen en met een inwoneraantal van 150 miljoen, waarvan het overgrote deel, net als Nederlanders, op het Europese continent wonen en werken. Een land van die omvang heeft geen enkel belang om nog meer Europees grondgebied te verwerven.
Dit gebrek aan logische argumentatie vergroot de argwaan die burgers al vele jaren jegens de overheid koesteren en die voor een groot deel aan de overheid zelf te wijten is. Het wantrouwen van burgers jegens de overheid is vooral na het uitroepen van de corona-neppandemie sterk gegroeid en lijkt een langdurig, zo niet permanent, karakter te hebben aangenomen. Voorts heeft ongebreidelde immigratie gezorgd voor een ondermijning van de cohesie onder het volk. Na vijf jaar legaal verblijf in Nederland krijgen buitenlanders de Nederlandse nationaliteit, waardoor er grote culturele verschillen ontstaan met alle wrijvingen van dien. Het ondermijnt de eendracht. Daarbij worstelt men met de vraag wiens belangen verdedigd dienen te worden.
Veel mensen beseffen dat dat in elk geval niet de belangen van de Nederlandse burgers zijn. Want de overheid neemt beslissingen en vaardigt maatregelen uit die burgers ervaren als tegen hen gericht. Burgers voelen dat hun eigen overheid zich tegenover hen opstelt en niet naast hen staat, en hen van hun eigen belastinggeld berooft. Burgers krijgen geen inzicht in hoeverre hun afdrachten aan de staat zinnig, zuinig en zorgvuldig worden besteed. Het lijkt eerder op verspilling en verkwisting. Het democratische principe houdt wederkerigheid in tussen wat burgers afdragen aan de overheid en welke diensten de overheid daarvoor levert. Dit democratische principe wordt met voeten getreden en roept aversie op bij een groot deel van de bevolking. Het hoeft niemand te verbazen dat indien de heersende elite in de VS een oorlog met Rusland weet uit te lokken, waarin Nederland meedogenloos wordt meegesleurd, veel Nederlanders hun biezen zullen pakken en vluchten naar oorden waar men nog in vrede leven kan, zoals ook vier miljoen Oekraïners deden, nadat de VS het land verbood om vrede met Rusland te sluiten.
– einde artikel –
Je las een Premium artikel uit Gezond Verstand
Volg ons op social media
Kijk en beluister Gezond Verstand via
Gerelateerde berichten
