Albert van de Ven
Aanvankelijk was er in het Westen verwarring over wat Rusland hier had laten zien, maar Poetin gaf nog diezelfde dag uitleg en zei dat het een volledig nieuw ontwikkeld raketsysteem is, dat in principe nog in de testfase verkeert maar inmiddels wel in productie is genomen, en op gepaste wijze zal worden ingezet als antwoord op aanvallen op Russisch grondgebied. Daarbij vermeldde hij ook dat hij vóór het afvuren het doel bekend zal maken, zodat men het gebied op tijd kan verlaten, om slachtoffers te voorkomen. Dit laatste kenmerkt overigens de gehele ‘Speciale Militaire Operatie’ die Rusland in Oekraïne uitvoert, die zich richt op de door het Westen gesteunde Oekraïense oorlogsmachine en niet op de burgers.
Al eerder, in 2018, gaf Rusland te kennen dat zij een hypersonische langeafstandsraket (intercontinental ballistic missile, ICBM) hadden ontwikkeld, de Sarmat, die zijn gelijke in het Westen niet kent. Rusland is zich weer gaan toeleggen op het ontwikkelen van dit type raketsystemen vanwege de dreiging die uitging van de oprukkende NAVO richting de Russische grenzen en de Westerse onverschilligheid wanneer de Russische leiders hun bezorgdheid ter sprake brachten. De noodzaak om een sterke verdediging te ontwikkelen werd nog eens versterkt nadat Donald Trump in 2019 had besloten de VS terug te trekken uit het in 1987 door president Reagan en de Russische partijleider Gorbatsjov geratificeerde verdrag dat de ontwikkeling en het gebruik van middellangeafstandraketten aan banden had gelegd.
Westerse provocatie
Aanleiding voor het voor de eerste keer toepassen van deze Oresjnik-raket was het afvuren van ATACMS- en Storm Shadow-raketten op Russisch grondgebied, die respectievelijk door de VS en het VK aan Oekraïne geleverd waren, en die door de entourage van de niet-functionerende president Biden voor gebruik waren vrijgegeven. Het lijdt geen twijfel dat dit een sabotageactie was om het Oekraïne-conflict te doen escaleren voordat Trump in het Witte Huis kan plaatsnemen. In het Westen steeg hier en daar gejuich op, omdat de wens van Zelenski eindelijk in vervulling was gegaan, en men dacht dat deze aanval op Russisch grondgebied de voortgang in de oorlog ten gunste van Oekraïne zou veranderen. Maar volgens onafhankelijke militaire deskundigen was dit niet anders dan een door het Westen gesteunde roekeloze actie die het conflict een trede hoger op de escalatieladder brengt en poogt de Russische terughoudendheid onderuit te halen.
Het afvuren van de ATACMS- en Storm Shadow-raketten levert het onomstotelijke bewijs dat de NAVO actief deelneemt aan deze oorlog tegen Rusland, omdat deze raketsystemen uitsluitend bediend kunnen worden door getraind personeel afkomstig uit de landen die deze wapens aan Oekraïne hebben geleverd. President Poetin en minister van Buitenlandse Zaken Lavrov hebben aan de internationale gemeenschap laten weten dat zij zich hier terdege van bewust zijn.
Poetin heeft verschillende malen duidelijk gemaakt dat hij géén grootschalige oorlog wil, maar veilige Russische grenzen en een normaal leven in Oekraïne voor de Russische Oekraïners. Dit komt tot uiting in zijn bedachtzaamheid en voorzichtigheid bij het reageren op westerse provocaties en aanvallen. Maar hij heeft ook meerdere malen kenbaar gemaakt dat hij weet wat de werkelijke reden is achter de proxy-oorlog in Oekraïne. Hij heeft aangegeven dat Rusland bij elke volgende aanval direct en ‘passend’ zal reageren, daarbij duidelijk makend dat landen die betrokken zijn bij het afvuren van raketten op Rusland, een legitiem doel zullen zijn. Hij zei nadrukkelijk dat deze raket een precisiewapen is en geen middel tot massavernietiging, zodat – na aankondiging vooraf – nauwkeurig strategische doelen geraakt en vernietigd zullen kunnen worden.
Een niet-nucleair afschrikwapen
Met de Oresjnik heeft Rusland een angstwekkend wapen in handen, waarmee zij westerse, vooral Europese, leiders dwingt grondig na te denken over de gevolgen van het nóg verder in het harnas jagen van Rusland. Dit raketsysteem kan bijvoorbeeld vanuit de Russische exclave Kaliningrad binnen enkele minuten met uitzonderlijk grote precisie doelen raken in grote westerse steden als London, Parijs, Berlijn, enz., en zonder gebruik van kernkoppen enorme schade aanrichten. Overigens hebben Poetin, Lavrov en Medvedev al eerder verklaard dat de Verenigde Staten niet de illusie moeten koesteren dat zij zich vanwege de ligging tussen de oceanen veilig kunnen wanen; ook Amerikaanse steden moeten rekenen op de klappen die een eventuele aanstaande wereldoorlog met zich meebrengt.
Westerse landen lijken zich niet gerealiseerd te hebben dat de toenemende vijandigheid jegens Rusland, sinds Poetin daar aan het roer staat, ertoe heeft geleid dat het land met dreiging van een gewapend conflict uit noodzaak aan het werk is gegaan om de eigen wapentechnologie naar een hoog niveau te brengen. Verschillende zeer hoogwaardige wapensystemen hebben inmiddels bewezen dat Rusland daartoe in staat is geweest. De Oresjnik is slechts het meest recente bewijs daarvan. De ontwikkelingen van nog andere zeer geavanceerde wapens gaan volgens ingewijden nog verder. Het zelfingenomen Westen, dat zich op dit gebied altijd superieur heeft gewaand, is inmiddels met onoverbrugbare afstand achterop geraakt.
Westerse cognitieve black-out
Of het bovenstaande in het bewustzijn van westerse politici heeft postgevat, wordt sterk betwijfeld. Dat Rusland met dit wapen in staat is de westerse oorlogsmachine tandeloos te maken, heeft vooralsnog nog niet tot westerse pogingen geleid om middels diplomatie te voorkomen dat dit conflict uitdraait op een wereldoorlog. Nog steeds overheerst de gedachte dat de schuld voor deze oorlog volledig bij Rusland ligt en dat deze gewonnen moet en kan worden als er maar genoeg geld en wapentuig naar Oekraïne wordt gestuurd. Dat deze gedachte nog steeds kan voortbestaan, is voor een groot deel te wijten aan het falen van de gevestigde media. De Nederlandse minister van Defensie, Ruben Brekelmans, sprak onlangs in het tv-programma Buitenhof van een door Rusland veroorzaakte escalatie van de oorlog in Oekraïne en wijdde geen enkel woord aan de raketten die daarvóór vanuit Oekraïne op Rusland waren afgevuurd. Ook de presentator van het programma verzuimde hier verder op in te gaan. Daarmee werd bij de kijker-luisteraar wederom de valse indruk gewekt dat Rusland, net als bij de inval in Oekraïne in 2022, vanuit het niets tot deze raketaanval was overgegaan. Hierdoor blijft bij het argeloze publiek het beeld bestaan dat Rusland, geleid door een brute dictator, de agressor is die koste wat kost gestopt moet worden om te voorkomen dat hij spoedig heel Europa zal gaan veroveren. Dit laatste is nog steeds het frauduleuze, maar meest gangbare, verhaal dat door de gevestigde media wordt verspreid.
De geschiedenis van deze oorlog leert echter dat de agressie en escalaties niet aan Rusland toegeschreven kunnen worden. Veel onafhankelijke analisten bevestigen dat. De reacties vanuit Rusland zijn altijd voorzichtig en weloverwogen geweest. En ook de nieuwe niet te onderscheppen raket zal naar verwachting niet roekeloos worden ingezet.
Uit recente uitspraken van de Russische president valt wél op te maken dat er inmiddels geen terughoudendheid meer is om NAVO-doelen aan te vallen als dat nodig mocht worden gevonden. Het gevaar dat dit een uitwisseling van kernraketten tot gevolg heeft, met de enorme gevolgschade door wijdverspreide radioactieve straling, is met deze Russische rakettechnologie echter een stuk minder waarschijnlijk geworden.
Wat vertel ik mijn medemens?
- Er is momenteel geen enkel luchtverdedigingssysteem dat de Oresjnik-raket kan onderscheppen.
- Rusland richt zich op de door het Westen gesteunde Oekraïense oorlogsmachine, niet op de burgers.
– einde artikel –
Je las een gratis artikel uit Gezond Verstand
Volg ons op social media
Kijk en beluister Gezond Verstand via
Gerelateerde berichten
