Pieter Stuurman
Het is zover gekomen dat de georganiseerde misdaad de wetten voorschrijft aan regeringen. Dat betekent dat we voor de term misdaad een nieuwe definitie moeten gaan gebruiken. De oude definitie, (misdaad is een daad die in strijd is met een wet) is immers niet langer bruikbaar als misdadigers de wetten voorschijven. Dat betekent dat we een ander criterium nodig hebben. Bijvoorbeeld de vaststelling dat stelen en doden misdaden zijn, onafhankelijk van wetten. Zeker als die wetten stelselmatige diefstal legaliseren en massamoord onbestraft laten, zoals in toenemende mate het geval is.
Denk aan de op leugens gebaseerde aanval op Irak waarbij meer dan een miljoen Irakezen het leven verloren. Een kolossale misdaad die mogelijk gemaakt werd door een eerdere misdaad waarbij 3.000 Amerikanen het leven lieten. De gebeurtenissen van 9-11 gaven de aftrap voor de zogenaamde War on Terror. Het zou leiden tot decennia van bloedvergieten in het Midden-Oosten en de introductie van de Patriot Act, een wet die vrijheden, burgerrechten en privacy deed verdampen, en die als gevolg van de aangejaagde angst voor terrorisme zonder morren geaccepteerd werd door het publiek. We weten inmiddels dat zowel 9-11 als de oorlog op leugens gebaseerd waren, maar de grootste misdadigers zijn uiteraard nooit berecht.
Misdaadconglomeraat
Het bleef echter geenszins bij valse-vlagoperaties en de daaruit volgende militaire misdaden. De financiële crisis van 2008 heeft bijvoorbeeld een aantal criminelen schathemelrijk gemaakt, ten koste van vrijwel iedereen. Dominante organisaties als Goldman Sachs, die bewust en via ondoorzichtige constructies aanstuurden op een voor hun uiterst lucratieve instorting van de markt zonder ook maar een moment stil te staan bij de consequenties voor miljarden wereldburgers, kwamen ermee weg zonder werkelijke straffen, en dat betekent dat ze aan geen enkele autoriteit rekenschap hoefden af te leggen. De opbrengsten van hun structurele diefstal zijn dusdanig dat ze zich daarmee een machtspositie verschaft hebben die de macht van een controlerende overheid overstijgt. Maar ook dat het voor andere organisaties onmogelijk werd om nog netjes zaken te doen. Misdaad is immers een stuk lucratiever, en organisaties die niet bereid zijn zich daaraan te bezondigen, verliezen vliegensvlug hun concurrentiepositie en worden door de grootcriminelen ingelijfd of gaan failliet. Dat betekent dat de criminalisering van de wereld een zichzelf aandrijvend proces is, dat uiteindelijk alle spelers voor de keuze stelt eraan deel te nemen, of ten onder te gaan. In beide gevallen vergroot het de macht van de misdaad.
Precies zoals het misdadige, op schuld en rente gebaseerde fiatgeldsysteem oneindige economische groei nodig heeft om zichzelf in stand te houden, hebben misdadigers geen andere keuze dan hun criminele activiteiten steeds verder uit te breiden. We zien dan ook dat de misdaden steeds groteskere vormen aannemen. Het belangrijkste voorbeeld daarvan is zonder enige twijfel de kolossale coronamisdaad, die al miljoenen mensen het leven gekost heeft terwijl we nog niet precies kunnen overzien hoeveel er nog zullen volgen. Als gecorrumpeerde supranationale branches als de farma-industrie met hun belangenvereniging (de WHO), de financiële maffia, het militair-industriële complex en de collaborerende multinationals pas op de plaats zouden maken, bijvoorbeeld omdat er een grens zou bestaan aan hun bereidheid de meest verschrikkelijke misdaden tegen de mensheid te plegen, dan zouden ze vrijwel onmiddellijk gepasseerd worden door lieden met (nog) minder scrupules.
Omdat inmiddels geen enkele westerse grootmacht (politiek of commercieel) het zich nog kan veroorloven om af te zien van misdaad, en omdat grootmachten bepalend zijn voor de inrichting van de westerse wereld (en de schade die ze elders toebrengen), lijkt het of er een enorme samenzwering bestaat. Tot op zekere hoogte klopt dat, om de doodsimpele reden dat er tussen die machten een gemeenschappelijk belang ontstaan is, namelijk het profiteren van misdaden tegen de mensheid. Net zoals de maffia, die geen centraal geleide organisatie is, maar eerder een verzameling van verschillende criminele specialisaties, zoals illegaal gokken, drugshandel en wapenhandel, bestaat de samenzwering van grootmachten uit een conglomeraat van verschillende metiers, zoals de farma-industrie, wapenproducenten, multinationals en tenslotte politiek, waartussen ook sprake is van onderlinge concurrentie en vijandigheden (met name over de verdeling van de buit), maar die, om hun posities te kunnen behouden moeten samenwerken, waardoor het al snel een monolithische en centraal georganiseerde structuur lijkt.
Misdaad en onderdrukking
Het is daarnaast begrijpelijk dat veel mensen denken dat het onderwerpen en onderdrukken van de bevolking het hoofddoel is van de samenzweerders. Daarop wordt zeker aangestuurd maar niet zozeer als primair doel. Het is simpelweg een noodzaak om zichzelf te beschermen tegen onbeheersbare volkswoede als de misdaden uitkomen (misdadigers willen immers twee dingen: zoveel mogelijk profiteren van hun slachtoffers, en ermee wegkomen). Daarvoor moeten de traditionele autoriteiten (regeringen en overheden die door het grote publiek nog beschouwd worden als legitieme autoriteit) onder controle gebracht worden. Voor de criminelen is het daarom wel erg handig dat staten zo’n beetje de armste machtsorganisaties ter wereld zijn. Ze staan voortdurend in het rood en hebben daarom net zo voortdurend geld nodig. Het gaat om enorme bedragen en dat betekent dat ze moeten aankloppen bij degenen die op enorme overschotten zitten. U mag raden wie dat zijn. Vervolgens kunnen degenen die met hun crimineel verworven vermogens de staten financieren, hun voorwaarden stellen. Bijvoorbeeld dat een dergelijke staat er alleen voor in aanmerking komt als de wetten in hun voordeel, en daarmee in het nadeel van het volk geschreven worden. Burgerlijke vrijheden, zoals vrije expressie en persvrijheid, en zelfs vrije verplaatsing, vormen immers een gevaar voor de criminele organisaties, want daarmee zou de misdadigheid van hun misdaden kunnen doordringen tot het besef van het volk, waardoor de gevreesde volkswoede kan ontstaan. Regeerders wordt daarom opgedragen het volk dusdanig te onderwerpen dat het geen gevaar meer kan vormen voor het misdaadconglomeraat.
Daarnaast worden beslissingen binnen het politieke bedrijf niet genomen door de staat zelf (de staat is een non-humane entiteit, en kan dus ook geen beslissing nemen, dat kunnen alleen mensen), maar door individuen die op beslissingsbevoegde posities zitten. Individuen die het belang van de staat en haar burgers zouden moeten behartigen, maar die zelf ook eigen belangen hebben. Bijvoorbeeld het behouden van hun positie en hun loopbaan. Om de staten te controleren, moeten de beslissingsbevoegden dus gecontroleerd worden.
Concentratie op het land dat andere staten domineert, zoals de VS via de EU de Europese landen domineert, is dan de meest effectieve route. In de VS worden de belangrijkste posities verdeeld via verkiezingen, waarbij kandidaten alleen een kans maken door uitgebreid campagne te voeren. Zoiets loopt nogal in de papieren. Een zetel in de Senaat kost bijvoorbeeld gemiddeld $ 19,4 miljoen aan promotie, en dat dan iedere periode weer opnieuw. Door die campagnes te financieren (in bijna 90% van de gevallen wint de kandidaat met het grootste budget), kunnen de criminelen niet alleen bepalen wie er wint, maar kunnen ze ‘hun’ kandidaat ook voorwaarden opleggen, bijvoorbeeld stemmen voor wetten die de misdaad in de kaart spelen. Wie zijn belofte niet nakomt, ziet zijn loopbaan eindigen bij de volgende verkiezingen, en wordt vervangen door een meer gehoorzaam exemplaar.
Na 9-11 jubelde Netanyahu dan ook dat de aanslagen in het voordeel van Israël waren. Heel vreemd is dat niet want het zou de militaire macht van de VS betrekken bij de strijd tegen hun vijanden in het Midden-Oosten. Onverwacht was het ook niet, want Israël heeft het voor elkaar gekregen om vrijwel alle geldstromen rondom het politieke pr-circus te beheersen, en daarmee feitelijk de koers van het politieke bedrijf in Washington te bepalen. En omdat Washington de koers van de EU bepaalt en de EU de koers van haar lidstaten, heeft Israël daarmee in de praktijk grote controle over de westerse wereld. Ze zorgen ervoor dat ‘hun’ kandidaten altijd over meer budget beschikken dan hun rivalen. Dat kost natuurlijk veel geld en daarom komt het wel goed uit dat de gekozen senators en congresleden moeten beloven dat ze, in ruil voor het beschikbaar gestelde geld, zullen stemmen voor het uitbreiden van de miljardensteun die Israël ieder jaar vanuit de VS ontvangt. Het is dus een handig zelf-financierend model. Israël wordt om deze reden door insiders ook wel de 51e staat genoemd.
Misdaad en media
We hebben het dus over een misdaadconglomeraat waarbinnen de deelnemers naast een gemeenschappelijk belang, verschillende specifieke belangen hebben. Wel maken ze allemaal gebruik van één gemeenschappelijke pr-afdeling: de media. Traditioneel controleren die media de macht, en daarmee beschermen ze de samenleving tegen criminele uitwassen. De media zijn bepalend voor de enige bedreiging die het misdaadconglomeraat nog kent, namelijk de macht van de publieke opinie. Door ze op te kopen en te bundelen in een beheersbare aandeelhoudersstructuur zijn ze ingelijfd, en worden ze nu gebruikt om het misdaadconglomeraat te beschermen tegen het publiek, ten koste van dat publiek. Met correct functionerende media hadden de grote misdaden van deze eeuw onmogelijk plaats kunnen vinden. Dat die misdaden toch zijn gepleegd, bewijst dus dat de media hun oorspronkelijke taak niet meer uitvoeren. Logischerwijze worden nieuwe/vrije media (zoals bijvoorbeeld Gezond Verstand) via die gecontroleerde media gecriminaliseerd. Maar het is daarbij goed om te beseffen dat die nieuwe media helemaal niet zouden bestaan als de gevestigde media hun werk waren blijven doen. Bovendien hadden de institutionele misdaden dan ook niet kunnen plaatsvinden, en dan hadden de media daarover dus ook niet hoeven rapporteren. Omdat ze hun taak verzaken, doen wij dat.
– einde artikel –
Je las een Premium artikel uit Gezond Verstand
Volg ons op social media
Kijk en beluister Gezond Verstand via
Gerelateerde berichten
