Een zomer van krankzinnigheid

De klimaatgekte, ontstaan door bedrog over de menselijke uitstoot van het voor planten en bomengroei onmisbare CO₂-gas als het grootste gevaar voor onze planeet, is een van de twee middelen die de grootste misdadigers van onze tijd gebruiken in een poging om ons allemaal in keurslijven te persen – door een technocratische tirannie gefabriceerde keurslijven. Het tweede middel heeft met onze lichamen te maken, samen met waarschijnlijk de meest intensieve angstcampagne in de geschiedenis over een niet-bestaand dodelijk virus. Met het combineren van deze twee middelen als basis voor nieuwe initiatieven hopen de misdadigers alsnog een ultieme slag te slaan via gecorrumpeerde instellingen van de VN, nu verschillende programma’s die verband hielden met hun grootste machtsgreep in de geschiedenis, zijn vastgelopen.

In zijn artikel Misdaad aan de macht biedt Pieter Stuurman een terugblik op de ontwikkelingen en omstandigheden die reeds decennia geleden het proces in gang zetten waarbij wat neerkomt op georganiseerde misdaad, aan regeringen de wet kon voorschrijven. In onze omstandigheden van het ‘nieuwe normaal’, vooral in een zomer met mooi weer, wordt makkelijk vergeten dat we inderdaad met georganiseerde misdaad van doen hebben. Die misdadigheid heeft zich over het hele Westen verspreid, met veel van de aspecten die er een onderdeel van zijn vanuit een Amerikaans beginpunt.

De Hongaarse president Viktor Orbán gaf in een prikkelende geopolitieke lezing uitleg aan wat daaraan voorafgaand aan maatschappelijke ontaarding plaatsvond om zulk een neergang van westerse beschaving te bewerkstelligen. Zoals u verderop gedetailleerd kan lezen wijst hij op de afbraak van de drie belangrijkste pijlers van de westerse macht en dominantie van de afgelopen vijfhonderd jaar: religie, familiewaarden en de natiestaat. Nu een nieuwe multipolaire wereldorde zich ontwikkelt – met de BRICS, de Shanghai Coöperatie Organisatie en de Oost-Aziatische Economische Unie, kan het Westen kiezen voor een weg van hervorming en vernieuwing of een verder afglijden in verval.

Wat in Orbáns lezing duidelijk naar voren komt is de incapaciteit van de westerse elite om effectief met niet-westerse machten om te gaan, en dat dit tegelijkertijd de kloof tussen de westerse elites en hun eigen bevolkingen weerspiegelt. Een groot, misschien merendeel, van de Amerikanen en Europeanen vertrouwt hun regeringen niet meer terwijl de regerende elites hun bevolkingen laatdunkend bezien en behandelen. Orbán is de enige westerse politieke leider die met een serieus vredesplan onder zijn arm is gaan praten met Zelenski in Oekraïne, met de leiders van Rusland en China, zowel als die van de VS. Dit is op het hoogste niveau van de EU beantwoord met een wraakactie van de ongekozen leidster, de tot op het bot vercorrumpeerde Ursula von der Leyen. Hooggeplaatste functionarissen zullen niet meer mogen meedoen aan door Orbán georganiseerde beleidsvergaderingen in Boedapest.

Diplomatie tussen Washington en de leidende architect van de multipolaire wereldorde Vladimir Poetin is minimaal, en betekenisvolle diplomatie van de EU met de eerdergenoemde multipolaire organisaties is te verwaarlozen. Maar het zijn Rusland, China en Iran die samen de belangrijkste externe invloed kunnen gaan uitoefenen op de andere set van belangrijke geopolitieke crises van deze zomer. Deze zijn in recente nummers van Gezond Verstand onder de rubriek ‘Twee Oorlogen’ aan bod gekomen, en krijgen ook in dit nummer uitgebreide aandacht.

De dringende vraag die velen erover stellen is of een ontwikkeling in de door de VS tegen Rusland gevoerde proxyoorlog in Oekraïne, of de uiterst gevaarlijke provocaties van Netanyahu in diens strijd tegen Libanon, Hezbollah en Iran, de vonk in het kruitvat van een Derde Wereldoorlog zullen opleveren.

Wat Oekraïne betreft ziet het er momenteel naar uit dat de door Kiev geleverde provocaties middels een kleine invasie door Oekraïense troepen van ongeveer duizend vierkante meter Russisch grondgebied, niet die vonk zullen produceren. Wat Tel Aviv betreft ziet het ernaar uit dat de gecombineerde macht en het strategisch vernuft van Rusland, China en Iran eveneens een matigend effect zullen hebben. Maar wanneer ik dit schrijf, een dag voor het ter perse gaan van dit nummer, zijn er aanwijzingen dat ook binnen de kortste tijd nog veel zou kunnen gebeuren waardoor deze analyse drastisch moet worden bijgesteld.

Al heel veel is op deze bladzijden geschreven over de grote gevaren van de mRNA-injecties die frauduleus als vaccin aan de man worden gebracht. In dit nummer gaan we verder met een verslag over onafhankelijke studies in uiteenlopende delen van de wereld die deze gevaren onderkennen en analyseren. Het hoofdartikel dat hieraan voorafgaat in de rubriek ‘Medische Werkelijkheid’ behandelt ditmaal de gevaren die kleven aan de zeer routineuze injecties die baby’s en kleuters tegen kinderziektes ontvangen. Een noemenswaardig aantal daarvan is onnodig, en kan een gezonde ontwikkeling van het immuunsysteem van het kind blokkeren.

Niet alleen in het geval van de klimaatgekte wordt het steeds gekker. Deze zomer zijn wij ook wat de Amerikaanse binnenlandse politiek betreft in krankzinnige tijden beland. Afgezien van de mislukte moordaanslag op presidentskandidaat Donald Trump, waaraan voorbij wordt gegaan alsof het een weinig betekenende hapering in het politieke leven betreft, zien we de magische metamorfose van een politica, wier staat van dienst als vicepresident niets heeft opgeleverd dat getuigde van bekwaamheid op welk gebied dan ook. Kamala Harris is vooral bekend geworden om haar nietszeggende constateringen en naïeve uitleg van zaken ter gelegenheid van internationale ontmoetingen en conferenties.