Franziska Zeller
Het Westen houdt echter vast aan de hersenschimmen van een mogelijke Oekraïense overwinning en doet er alles aan om deze ideeën nog aan te vuren. Kortgeleden leek het nog alsof het Westen Zelenski tot onderhandelingen wilde dwingen, maar het tij lijkt weer gekeerd te zijn. In het Westen heerst zowel in Kiev als in Washington een uiterst gevaarlijk machtsvacuüm. Zelenski is formeel niet meer de president van Oekraïne, omdat zijn ambtstermijn is afgelopen, en in de VS is het onduidelijk wie de macht in handen heeft. Wat wel zeker is, is dat die handen niet tot de officiële president behoren. De machthebbers proberen met het narratief van de westerse superioriteit voor afleiding van de binnenlandse problemen te zorgen. De Russische top klaagt al geruime tijd dat er in het Westen niemand is met wie je over een eventuele vrede zou kunnen onderhandelen. Van een patstelling aan het front kan geen sprake zijn, maar wel degelijk van een patstelling op diplomatiek vlak.
Op dit cruciale moment verschijnt Viktor Orbán met een vaandel voor vrede. Sinds 1 juni is Hongarije voorzitter van de EU-raad, een functie zonder veel bevoegdheden, maar wel met de mogelijkheid om voorstellen onder de aandacht te brengen. Op 2 juni reisde Orbán naar Kiev om met Zelenski over vrede te praten, drie dagen later was hij met hetzelfde doel in Moskou, waar hij met groot egards werd ontvangen, en op 8 juni was Orbán in Beijing om vriendschappelijk poolshoogte te nemen in China. Wat het Westen van zijn aanpak vindt, is kennelijk van ondergeschikt belang. De dag daarop landde Orbán in Washington en nam hij deel aan de viering van het 75-jarig bestaan van de NAVO, en deed verslag van zijn vredesmissie.
Bij de NAVO en in de EU was men allesbehalve blij met de pogingen van Orbán om vrede te stichten. De reacties leken unaniem: Orbán had geen mandaat om namens ‘ons’ te spreken, “dit is uitsluitend een Hongaars initiatief”. In plaats van blij te zijn dat iemand een eerste stap voor het oplossen van het conflict had durven zetten, kreeg Orbán het met luidruchtige kritiek zwaar te verduren. Hij leek zich daarvan niet veel aan te trekken en zette zijn tocht voort.
Vanuit Washington bracht hij een bezoek aan Donald Trump, dat blijkbaar heel bevredigend verliep. Hij postte op X: “Vredesmissie 5.0. Het was een eer om vandaag president Donald Trump te bezoeken in Mar-a-Lago. We hebben gesproken over manieren om vrede te sluiten. Het goede nieuws van de dag: hij gaat deze klus wel klaren!” Vermoedelijk zal Trump, indien hij gekozen wordt, inderdaad voor een oplossing in het Oekraïne-conflict proberen te zorgen, al was het maar om zich met volle kracht op de nieuwe vijand te kunnen richten: China.
De NAVO heeft één of meerdere vijanden nodig om haar bestaan te rechtvaardigen, en in plaats van overleg te plegen, zoals Orbán voorstelt, wordt de escalatie-spiraal verder voortgezet. Pepe Escobar stelt de diagnose dat dit de laatste stuiptrekkingen van een stervend organisme zijn. De belangrijkste ‘strategische’ doelen van de NAVO voor 2024 zijn: tientallen miljarden dollars aan extra ‘hulp’ voor het opkomende romp-Oekraïne, krachtdadig opleggen van extra militaire uitgaven aan alle NAVO-leden, en het massaal hypen van de ‘Chinese dreiging’. Daarbij moet men in het oog houden dat het overgrote deel van de te doneren miljarden zal blijven rondslingeren in het industrieel-militaire witwascomplex, en mag men niet vergeten dat de NAVO oorspronkelijk was bedoeld als een defensief verbond tegen mogelijke territoriale uitbreidingsdrift van Stalin.
Verder is het van groot belang dat Washington heeft aangekondigd langeafstandsraketten in Duitsland te zullen positioneren. Vroeger, toen de VS Pershing-raketten in Duitsland wilde plaatsen, gingen miljoenen mensen de straat op om daartegen te protesteren, maar nu heerst er een dodelijke stilte. Nadat de VS het INF-verdrag (Intermediate-Range Nuclear Forces Treaty) over raketten van de middellange afstand had opgezegd, werd door Rusland desondanks een moratorium op de productie van dit type wapens gehandhaafd. Dit moratorium is nu opgeheven en dergelijke wapens zullen weer in productie worden genomen. Rusland vecht natuurlijk niet tegen Oekraïne, maar is verwikkeld in een proxy-oorlog met de VS, waar de NAVO-lidstaten nauw bij betrokken zijn. Een stap terug nemend, zien we een strijd van de opkomende multipolaire wereld tegen het globalisme. Het slagveld in Oekraïne raakt steeds meer op de achtergrond, in Rusland hoor je wekelijks de gortdroge verslagen over hoeveel tanks en vliegtuigen van de Oekraïners nu weer vernietigd zijn, en Kiev meldt tegenwoordig alleen nog maar pr-nuttige ‘Russische oorlogsmisdaden’, zoals dat Poetin zogenaamd weer een kinderziekenhuis zou hebben gebombardeerd.
Orbán en de president van Servië, Aleksandar Vučić, waarschuwen beiden dat de komende twee maanden buitengewoon gevaarlijk zullen zijn. Kennelijk wil het Westen op het laatste nippertje – vóór de Amerikaanse verkiezingen – alsnog de klus klaren en de oorlog met een grote klap beëindigen. Orbáns vredesmissie komt dus bepaald niet uit de lucht vallen, maar mag beschouwd worden als misschien een laatste poging om Europa te redden.
“Ik heb tegen president Poetin gezegd dat Europa vrede nodig heeft. De afgelopen tweeënhalf jaar hebben we ons gerealiseerd dat we zonder diplomatie, zonder communicatiekanalen, geen vrede zullen bereiken. Vrede komt niet vanzelf, daar moeten we hard aan werken. Ik heb vandaag met de president over mogelijke wegen naar vrede gesproken.”
- Het artikel gaat hieronder verder -
De Gift Card is een leuke manier om Gezond Verstand een kwartaal of een jaar lang cadeau doen. De Gift Card is digitaal verkrijgbaar én als pasje met daarop een unieke code + een feestelijke cadeau-enveloppe.
Abonnees krijgen 15% korting!
Gezond Verstand 6x cadeau doen
Op papier én digitaal
Normaal €24,- voor abonnees €20,-
Gezond Verstand 24x cadeau doen
Op papier én digitaal
Normaal €80,- voor abonnees €70,-
De westerse politieke discussie wordt overheerst door een desastreuse vorm van zwart-witdenken; grijstinten zijn niet toegestaan: “you are either with us, or against us”. Dit maakt vredesbesprekingen welhaast onmogelijk, en Viktor Orbán is zich daarvan heel goed bewust. Volgens hem is Hongarije welhaast het enige Europese land dat met beide kanten van dit conflict kan praten. Maar voor zijn bereidheid om zowel met Moskou als Kiev te praten, wordt hij in Europa verguisd.
Hij noemt het belachelijk dat hij in 1989, toen hij zich op de barricades tegen de Sovjetbezetting van Hongarije verzette, door Duitse diplomaten werd gemaand geen onrust te stoken om het broze evenwicht niet te verstoren. Tegenwoordig wordt hem als hij voor vrede pleit verweten een marionet van Poetin te zijn en verraad te plegen aan het dogma van de enig toegestane ‘rules based order’. Orbán is tegen oorlog, maar kan de redenering van Poetin over het starten ervan wel begrijpen. Wat hij zichzelf wel afvraagt, is of er geen diplomatieke oplossing mogelijk zou zijn geweest. Volgens Poetin waren eind 2021 alle diplomatieke mogelijkheden uitgeput. Hij kon niet anders, omdat het Westen niet bereid was om te praten. Wat in Rusland kan worden waargenomen is dat de bevolking de oorlog niet met geestdrift aanschouwt, maar toch denkt dat het gezien de situatie een absolute noodzaak was. Ook lang niet alle Oekraïners staan de hele dag “Slava Oekraïni” te roepen; velen van hen willen dat er zo snel mogelijk een eind aan de gevechten zal komen. In Rusland denken veel mensen dat de oorlog, net als de burgeroorlog tussen communisten en anticommunisten (1918-1922) langzaam zal doodbloeden, en dat er daarna weer een vreedzame co-existentie op gang zou kunnen komen.
Vooralsnog liggen volgens Orbán de standpunten van de VS en Rusland nog ver uit elkaar: “De afgelopen twee jaar hebben aangetoond dat er bijna geen (westerse) landen overgebleven zijn die in contact stonden met beide partijen van het Oekraïense conflict. Hongarije is een van de weinige landen die dat nog wel kan.” “De belangrijkste stap die we nu hebben gezet, is echter het leggen van contacten. Ik zal in deze richting verder blijven werken”, voegde hij eraan toe.
– einde artikel –
Je las een Premium artikel uit Gezond Verstand
Volg ons op social media
Kijk en beluister Gezond Verstand via
Related Posts
