aar denkt De Groene nu schijnbaar anders over – inderdaad schijnbaar, zoals we verderop in dit artikel zullen zien. Maar eerst gaan we kort in op achtergrond en strekking van deze primeur in de grote media, zoals de redactie claimt, die in nummer 5 (2-2-2023) is verschenen onder de titel ‘Niet meer tussen de oren – zeldzame bijwerkingen na coronavaccinaties.’
De kern van dit verhaal is dat ‘de zeldzame bijwerkingen het beste te omschrijven zijn als Long Covid door de prik.’ De door de injecties opgewekte spike-eiwitten kunnen in sporadische gevallen dezelfde langdurige ziekteverschijnselen veroorzaken – Long Covid genaamd – als de ziekte zelf. Onderzoek naar bijwerkingen kan leiden tot het opsporen van mensen die hier gevoelig voor zijn waardoor het vertrouwen in mRNA-vaccins toeneemt en het taboe op het erkennen van ernstige bijwerkingen verdwijnt. Een fikse ruggensteun voor het publiceren van het artikel was dat steeds meer artsen en wetenschappers erkennen dat bij hoge uitzondering het immuunsysteem in de war kan raken. Waarom was het onderwerp zo lang taboe? Omdat er huiver is dat aandacht ervoor “koren op de molen is van vaccinsceptici” aldus het artikel. De keerzijde is dat zieken zich ongehoord voelen en zich van lieverlede wenden tot de alternatieve media die “de lat een stuk lager leggen” en “niet zo degelijk hun werk doen”, waardoor het narratief van ‘ondermijnende media en politici’ wordt gevoed.

Bovenstaande denigrerende opmerkingen tonen feilloos aan waartoe door machthebbers ingeplante taboes kunnen leiden: een schisma in de samenleving, twee kampen die elkaars standpunten betwisten. In het ene kamp de gehoorzame, superieure mens die het taboe heeft verinnerlijkt, en in het andere de inferieure mens. Deugmensen versus foute denkers. De deugmensen plakken – zonder de moeite te nemen daarvoor argumenten te bedenken – een normatief label op de foute denkers: racist, antisemiet, anti-vaxxer, complotdenker, vaccinscepticus. Die mogen nog wel blijven ademen maar voor de rest worden ze uitgevlakt.

Moet men de journalist prijzen om zijn moed een taboe doorbroken te hebben? Neen! Het artikel knarst, piept en schuurt aan meerdere kanten, en van het elimineren van ingeplante taboes is geenszins sprake. Het artikel kleurt op maar nergens buiten de lijntjes van de officiële werkelijkheid. Het taboe op waarheidsgetrouwe en kritische berichtgeving blijft bestaan, want eenmaal ingenesteld verdwijnen ingeplante taboes niet van de ene op de andere dag. De massamoord, die nu al drie jaar gaande is in vooral landen met een hoge ‘vaccinatie’-graad, blijft buiten beeld omdat betreffende de waargenomen statistische oversterfte ‘het moeilijk vast te stellen is of er een verband is met de vaccinatie.’ Deze moeilijkheid is echter het kunstmatige gevolg van de weigering van offici­ële instanties om de hiervoor benodigde gegevens voor onafhankelijk onderzoek vrij te geven. Daarnaast is onderzoek naar een mogelijk verband taboe verklaard, zoals statisticus prof. dr. Ronald Meester, hoogleraar aan de Vrije Universiteit Amsterdam, recentelijk heeft ervaren.

Zo blijft het verband, waarvan veel buitenlandse wetenschappers aangetoond hebben dat het bestaat, schimmig, waardoor het wantrouwen onder de bevolking eerder af dan toeneemt. Het groeiende wantrouwen blijkt uit het aantal mensen dat de zogenaamde herhaalprik heeft laten zetten. In de vier en een halve maand die is verstreken sinds 19 september 2022, toen met de herhaalprikken werd begonnen, heeft 33% van de twaalfplussers die de zogenaamde basisserie heeft laten zetten (80,3%) zich opnieuw laten injecteren. Hoe jonger hoe lager het percentage, het loopt bijna exponentieel af. Van de twaalf- tot zeventienjarigen heeft ruimschoots de helft de basisserie genomen; voor de herhaalprik was slechts 2% te porren.