De fut is eruit wat betreft het weten en begrijpen wat we meemaken en wat ons boven het hoofd hangt. Dit horen wij van diverse vrienden van Gezond Verstand die in hun omgeving en vriendenkring nieuwe abonnees trachten te werven. Veel mensen begrijpen best dat wat ze via tv en de reguliere media te horen krijgen, vrijwel niets met de werkelijkheid heeft te maken, maar ook al waren zij een jaar of twee geleden in de stemming om daar iets aan te doen en om tot de wakkeren te gaan behoren, dat is nu voorbij. Je schiet er sowieso niets mee op, is een veel gehoord refrein.
r bestaat niet het minste georganiseerde verzet waar je je bij zou kunnen aansluiten. Aan onze situatie valt niets te doen. In het voorgaande nummer vertelde onze auteur F. van Rozendaal, een gepensioneerde politiecommissaris, dat dit sentiment ook overheerst bij een verweesde en verwarde politie. Vroeger werd onder zijn collega’s nog wel over de schijnpandemie en de regeringsaanpak ervan gediscussieerd, maar nu heerst er stilte. Men houdt zich bezig met goedkoop vermaak zoals videospelletjes. ‘Metaalmoeheid’ is de term die bij sommige van onze medewerkers opkomt wanneer dit fenomeen ter sprake wordt gebracht.
Peter Pilon, die in dit nummer opnieuw uiterst ernstige gevolgen van de zogenaamde Covid-vaccins beschrijft – waarbij een heel gebied van uitzonderlijke soorten kanker is ontstaan die vooral ook jonge mensen treffen – heeft onder oud-collega-huisartsen de beroemd geworden video gestuurd waarop David Martin voor een gehoor van Europarlementariërs de oorsprong van het pathogeen als wapen voor biologische oorlogsvoering uit de doeken deed. Vele van hen die hierover voor het eerst hoorden, reageerden als door de bliksem getroffen. Het is een kennisgranaat die nooit in de reguliere media zal detoneren, maar blijkbaar wel in hun kringen ontploft. Met dat in gedachten zochten hij en ik contact met kennissen in de artsen- en zorgwereld met suggesties voor hoe onder artsen wezenlijk verzet tot stand zou kunnen komen. Twee jaar geleden deed ik dat ook met de suggestie dat wanneer een honderdtal van hen in witte jassen met stethoscopen om de hals zich zouden hebben opgesteld op het Binnenhof, met de eis om gehoord te worden over de schade die door de toenmalige maatregelen de volksgezondheid werd toegebracht, dit niet door de gevestigde media zou kunnen worden genegeerd. Een van de moedigste van de mij bekende artsen had dit wel met collega’s in beraad genomen, maar kreeg ze niet mee. Er bestaat geen massale verzetsbeweging tegen de aanval op de mensheid die we meemaken. Verzet betekent iets anders dan uiting geven aan je misnoegen met wat de overheid doet. Steeds maar protesteren helpt niets. Verzet vergt actie waar tenminste een deel van de media niet omheen kan. Met het gezag van witte jassen en stethoscopen kunnen onomstotelijke feiten midden in de publieke ruimte worden neergezet, waar in elk geval slecht geïnformeerde landgenoten ze kunnen zien.
Wat de artsen momenteel zouden kunnen doen is een stuk makkelijker. Een honderdtal zou nu de aandacht van de media krijgen wanneer zij eensgezind de WHO zouden kenschetsen als een terroristenorganisatie, een duivels iets waar Nederland en de rest van de wereld niets mee van doen zou moeten hebben. Als die omschrijving u misschien als een zeer boude bewering in de oren klinkt, denk dan aan de ravage die de WHO de afgelopen drie jaar ons en de rest van de wereld heeft bezorgd. De onvervaarde constatering van ‘terreurbeweging’ zou ook door alle kanalen die de ‘wakkeren’ onderhouden, moeten weergalmen. Een betere tijd is nauwelijks denkbaar nu de EU op het punt staat om een met de WHO afgesproken paspoort te lanceren dat bedoeld is om bij te houden of u het gif ter wille van internationaal reizen heeft aanvaard, en hoeveel boosters daar bovenop zijn gekomen.
De verdwenen geestkracht waarmee ik dit artikel begon, de metaalmoeheid, manifesteert zich nu juist op een moment dat wij er beter voorstaan, en meer kansen hebben voor het slagen van een bevrijdingsbeweging dan in de afgelopen drie jaar het geval is geweest. De maatschappij zal moeten leven met blijvende schade, maar zoals u in de afgelopen nummers van Gezond Verstand heeft kunnen lezen, er is heel veel in beweging dat positieve vooruitzichten biedt. Eén daarvan is, curieus genoeg, de op een stuiptrekking lijkende manier waarop de corrupte ongekozen EU-top en de WHO hun bevolkingscontrolemiddel erdoor willen rammen. Er is nog zeven jaar te gaan voordat de doelstellingen van Agenda 2030 moeten zijn bereikt om de machtsgreep te voltooien. EU en WHO zijn paniekerig; het is tot nog toe niet gegaan zoals was gepland. De poging om een mondiale technocratische tirannie te vestigen is reeds mislukt omdat regeringen van ongeveer tweederde van de wereldbevolking willen vasthouden aan hun net herontdekte soevereiniteit.
Wat ontwikkelingen in Europa betreft is in Duitsland de ‘groene’ maniakken zojuist een mogelijk fatale electorale klap toegediend. In de VS hebben twintig deelstaten de propaganda en medische ingrepen, inclusief puberteitblokkers, van de transgendermanie strafbaar gesteld. En ook in de rest van dat land zijn er tekenen dat de regenboogcult het woke gebeuren dramatisch ondermijnt. Het decriminaliseren van pedofilie en de eerste berichten van mensenhandel van jongeren voor seksueel misbruik raken ook in Europa tot nog toe onberoerde morele snaren.
Naast het WHO-machtsvertoon ontvangen de nieuwste zetten in de oorlog in Oekraïne de meeste belangstelling. Die kunnen voor onze onmiddellijke toekomst doorslaggevend worden. Voor zover we kunnen nagaan ziet de Amerikaanse militaire top het anders, maar de dominante neoconservatieven in het ministerie van Buitenlandse Zaken en het Witte Huis blijven vastberaden om zich niet bij een Amerikaans verlies van de Oekraïne-oorlog neer te leggen. De start van NAVO’s grootste luchtmachtoefeningen ooit, Air Defender 23, met nieuw aangekomen Amerikaanse gevechtsvliegtuigen, bommenwerpers en tankvliegtuigen, bij elkaar meer dan tweehonderd deelnemende machines in de lucht, is daarbij misschien relevant. Er wordt gespeculeerd dat Air Defender 23 zal worden gebruikt als dekmantel voor mogelijke penetratie van het Oekraïense luchtruim door F-16’s met Oekraïners in de cockpit. De Russische krijgsmacht heeft in dat geval geen andere keuze dan om ze neer te schieten.
Zonder een neocon-wanhoopsdaad, die naar men vreest tot een kernwapenbotsing zou kunnen leiden, is een Amerikaans verlies in de Oekraïne-oorlog heel zeker geworden. Het herhaaldelijk aangekondigde lenteoffensief komt niet van de grond omdat de inmiddels sterk gereduceerde Oekraïnse strijdkrachten niet meer over de nodige ammunitie beschikken.
In dit nummer onder meer:
Gemiste kansen voor verzet
Cognitieve oorlogsvoering
Plegen Maxima en kabinet landverraad?
De schadelijke pensioenwet
Geschiedenis van het coronavirus
De sabotage van de Kachovka-dam en -waterkrachtcentrale, waardoor een groot deel van het door Rusland ingenomen oostelijke Oekraïne is overspoeld, lijkt een substituut te zijn voor dit tegenoffensief. Het water uit het gigantische reservoir is uitgevloeid over honderden steden en dorpen op het omliggende platteland van Cherson. De Kachovka-elektriciteitscentrale diende als watervoorziening voor de Zaporizja-kerncentrale, de grootste van Europa. De koelsystemen ervan worden nu bedreigd, waardoor met ontploffende reactoren een stralingsramp kan ontstaan.
Vanzelfsprekend is het idee van een tegenoffensief-substituut niet hoe het Westen hier tegenaan kijkt. De damvernietiging kan niet anders dan aan Poetin worden toegeschreven. Zonneklaar, zoals ook Jaap de Hoop Scheffer het in Buitenhof uitlegde. We moeten kijken naar wie er het meeste voordeel bij heeft, en dat kan niet anders dan Poetin zijn. Om de logica van zo’n uitleg over een daad met catastrofale gevolgen voor de Russischsprekende gebieden en de watervoorziening op de Krim, waar zo’n drie miljoen Russen wonen, te begrijpen, moeten we gaan denken aan een door onophoudelijke propaganda – Poetin doet slechte dingen omdat hij nu eenmaal slecht is – veroorzaakte dementie.
Het is verder opmerkelijk dat bij praktisch alles wat over Poetin en de rol die hij speelt in de Oekraïne-oorlog in het Westen onophoudelijk wordt herhaald, er geen enkele blijk wordt gegeven van kennis van de geschiedenisfeiten. In het vorige nummer heb ik de termen doublethink en newspeak aangehaald, waarmee George Orwell de mentale bochten in het denken van inwoners van een tirannie omschreef. Ik had er ook Orwells term memoryhole bij kunnen noemen. In dat gat moesten alle historische feiten verdwijnen die niet welkom waren bij het regime.
Het is geen overbodige luxe om wat Poetin en Oekraïne betreft nog even bij het westerse ‘herinneringsgat’ stil te staan. Er was geen sprake van een schending van het Handvest van de Verenigde Naties toen Poetin in 2014 besloot om akkoord te gaan met het verzoek van de bevolking op de Krim om bij de Russische Federatie te worden heringedeeld. Dit volgde na drie referenda, waarvan de laatste na de staatsgreep in 2014 werd gehouden, en niet de minste twijfel liet bestaan over de zo goed als unanieme wens van de Krimbewoners om verder te gaan als Russische burgers.
Ook deed Poetin er niet verkeerd aan om in te grijpen toen na jaren van bombardementen door Oekraïense nazi- en hypernationalistische gelederen op de Russischsprekende gebieden, waarbij een dodental van 14.000 wordt genoemd, in de herfst van 2021 bekend werd dat nazi- en supernationalistische troepen van Kiev een bloedbad in dit Russischsprekende gebied aan het voorbereiden waren. Volgens internationaal recht had hij zelfs de plicht om dit te voorkomen. Het ziet ernaar uit dat Nederlandse deskundigen naar memoryhole-gewoonte geschiedenisfeiten en basisbegrippen van het internationaal recht uit hun herinnering hebben gewist. Er is geen ontkomen aan. De veronderstelde geopolitieke specialist André Gerrits deed bij het valselijk als ‘wakker’ geachte Blackbox-videokanaal ook een duit over Poetins illegale optreden in het zakje. Hem was blijkbaar gevraagd om de beroemde ‘andere kant van de medaille’ te belichten. En sommige reageerders, die ondanks de Nederlandse dagbladen niet genoeg kunnen krijgen van die andere kant, lieten weten hoe verheugd ze waren met deze uitgebalanceerde journalistieke aanpak.
U heeft het vaak genoeg gehoord: de Nederlandse journalistiek moet zich inzetten voor de vrijheid van meningsuiting. Dat is een ongelukkige term en geen equivalent van het Engelse freedom of speech. Dat we allemaal eigen meningen mogen hebben zal door weinigen worden betwist. Maar de figuren die ik hier noemde, en hun talloze collega’s in de Nederlandse denktanks en media, houden er met rampzalig effect hun eigen feiten op na.
Voor de zoveelste kijk in de breinen van de meeste landgenoten en inwoners van het Westen, staande op de rand van de ineenstorting van onze beschaving, nog wat losse gedachten. Bovengenoemde figuren zouden met argumenten die op feiten en kennis van geschiedenis zijn gebaseerd, hun positie, hun inkomen, hun nationale reputatie, en veel van hun vrienden kwijtraken. Maar de niet-opportunisten die evenwel niet zijn te porren om tot werkelijk verzet over te gaan, worden waarschijnlijk door meer gekenmerkt dan alleen gebrek aan moed of vrees voor maatschappelijke ballingschap. We wonen nu in een land dat is bezet, een land bestuurd door landverraders, zoals ook in dit nummer ter sprake komt. Ik kan me voorstellen dat een aanzienlijk aantal van onze landgenoten momenten beleven, of hebben beleefd, waarop zij zich dit gegeven met een schok realiseerden. Die schrik doet iets met onze verstandelijke vermogens. Wat er gebeurt is een te groot iets om te verhapstukken. Ik kan begrijpen dat velen zich daarom zo ver mogelijk willen verwijderen van de dingen die wij in Gezond Verstand optekenen.
– einde artikel –
Altijd op de hoogte van het werkelijke nieuws?
Word dan abonnee van Gezond Verstand
Je las een artikel uit Gezond Verstand nummer 68
Volg ons op social media
Kijk en beluister Gezond Verstand via