Zombificatie, een hersenaandoening als gevolg van de coronaprik (Peter Pilon)

en van de meest veelvuldig geregistreerde bijwerkingen van de coronaprik houdt verband met de neurotoxiciteit ervan. Met deze bijwerkingen wordt bedoeld: alle aandoeningen die het zenuwstelsel aantasten. Het meest kwetsbaar zijn de hersenen en daar zijn dan ook vele meldingen over. De bekende giftige spike-eiwitten die met de mRNA vaccins ingespoten worden, verspreiden zich door het lichaam en kunnen net als de lipide nano-deeltjes de bloed-hersenbarrière doorbreken. Daar hechten zij zich aan de kleine bloedvatwanden en richten vervolgens schade aan. De daaruit volgende stolsels of bloedingen kunnen op diverse plaatsen in de haarvaten van de hersenen, afhankelijk van de lokatie, grote gevolgen hebben. Naarmate we meer leren over de verwoestende effecten van de coronaprikken, krijgen we ook een beter idee van wat ons te wachten staat. Naast de desastreuze werking van de spike-eiwitten, zorgt ook het grafeenoxide dat in de prik zit voor immense problemen. Al deze stoffen die er niet in thuis horen veroorzaken ontstekingsproblemen in de haarvaten, en er kan vanwege het hierdoor ontstane stolsel of de bloeding te weinig (of geen) zuurstof meer komen bij vitale plaatsen in de hersenen.

Natural News schrijft dat er op dit moment alleen al in Amerika ongeveer 100.000 mensen per maand sterven aan de directe gevolgen van de injecties, en dat dit aantal gedurende de rest van 2022 en in 2023 nog dramatisch zal toenemen. Dat sterven gebeurt op verschillende manieren. Men kan plots dood neervallen door acute hartproblemen (myocarditis), of door een plotseling opkomende kanker geveld worden (turbokanker). Maar omdat ook de hersenen aangetast raken, zal zich ook een steeds grotere groep mensen vormen die volledig de weg kwijt is. Dat zijn diegenen die zich grotendeels als een soort zombies zullen gaan gedragen.

Velen herkennen dit dikwijls nu al om zich heen, bij mensen die zijn ingeënt. Waren het voorheen vaak vrolijke en gezonde mensen, nu niet meer. Nadat ze de prikken hebben genomen, gaat het vaak bergafwaarts. Ze worden vaak ziek, kunnen niet meer vrolijk zijn, en vragen zich wanhopig af waarom ze zich zo rot voelen, terwijl zij toch hebben gedaan wat goed werd genoemd. Een nieuwe peer reviewed studie (14 juni 2022) uit Noorwegen, Finland en Denemarken, toont 7757 personen met hersenschade (cerebrovasculaire ziekte, hersenbloeding, hersen trombo-embolische ziekte) binnen 28 dagen na de coronaprik. Deze gevallen zijn statistisch significant en met zekerheid toe te schrijven aan de coronaprik en niet aan een virusinfectie.
Wat er dan in de hersenen ten gevolge van de giftige entstoffen gebeurt, is een gegeneraliseerde aantasting van het endocriene systeem, ook wel ons hormoonstelsel genoemd. Dit systeem regelt groei en ontwikkeling, stemming, stofwisseling, voortplanting, immuniteit en functies van andere organen, door de afscheiding van hormonen. Hormonen reageren langzamer dan andere ‘boodschappers’ in het lichaam. Daarom zal een storing in het hormoonsysteem over het algemeen traag zijn wat betreft het optreden van symptomen.

Verder kent het endocriene systeem reserves, waardoor symptomen pas optreden wanneer deze reserves zijn uitgeput. Uit studies weten we inmiddels dat de spike-eiwitten de endocriene klieren kunnen beschadigen, waaronder de hypofyse, schildklier en bijnieren, evenals de voortplantingsorganen. Dan vindt er een systemische ontregeling plaats, en dat verklaart dat de geprikte persoon zich niet lekker voelt, met vaak onbestemde klachten. Ook de bekende menstruatieklachten komen voort uit deze hormonale ontregeling als gevolg van de coronaprik. De hypofyse, een neurogeen knooppunt in onze hersenen dat veel hormonenafscheidingen aanstuurt, heeft grote invloed op ons fysiek functioneren, maar ook op onze psychische gezondheid. Het reguleert o.a. stress, slaap, eetlust en kan een gevoel van gelukzaligheid opwekken. De spike-eiwitten kunnen dit orgaan aantoonbaar aantasten.

Om niet teveel in te gaan op de specifieke werking van de giftige stoffen op diverse vormen van hormoonproductie, zullen we ons beperken tot de gevolgen ervan. De hersenen zijn niet een op zichzelf staand separaat orgaan. Sterker nog, het is het orgaan dat zorgt voor de meest essentiële aansturing van het lichaam.