Longcovid-onderzoek levert onbedoeld doorbraak in mysterie witte bloedstolsels

De eerste berichten over deze merkwaardige nieuwe structuren kwamen van een balsemer die aangaf ineens regelmatig grote moeite te hebben om de aderen van overleden mensen door te spoelen, en tot zijn verbijstering zag hij witte rubberachtige structuren tevoorschijn komen die hij in de tientallen jaren dat hij dit werk doet, nog nooit had gezien. Normale bloedstolsels zijn rode zachte bolletjes die tussen de vingers eenvoudig kapotgedrukt kunnen worden. Deze onbekende witte structuren veren terug als ze ingedrukt worden, gedragen zich als elastiek als ze uitgerekt worden en qua consistentie lijken ze op calamaris/inktvisringen. In de VS brengt een voormalig legerofficier dit fenomeen al twee jaar onder de aandacht en daarbij toont hij in doorzichtige potjes vele uit de bloedvaten verwijderde witte structuren die elk voorstellingsvermogen tarten. Het langste witte stolsel dat uit een overleden persoon gehaald is, betrof de complete beenslagader waarbij de lengte bijna een meter bedroeg. Op de conventie van uitvaartondernemers in de Amerikaanse staat Tennessee is dit jaar gebleken dat 64% van de uitvaartondernemers deze witte stolsels heeft aangetroffen in 17% van lichamen. Daarnaast heeft 70% bloed geconstateerd dat op koffiedik lijkt, een aanwijzing voor wijdverspreide microstolsels.

Deze witte stolsels die in de uitvaartbranche worden aangetroffen zijn een half jaar geleden in een laboratorium onderzocht. Op de foto’s vertonen de stolsels inderdaad een grote gelijkenis met calamaris en bij microscopisch onderzoek blijken ze opgebouwd te zijn uit vezelachtige structuren van amyloide ‘verkeerd gevouwen’ eiwitten die met elkaar verbonden zijn en resistent zijn tegen het natuurlijke proces waarbij bloedstolsels opgelost kunnen worden. Met dit onderzoek is aangetoond waaruit deze aangetroffen witte structuren bestaan en rest alleen nog de vraag wat de oorzaak is. Gezien het feit dat deze nieuwe stolsels pas de laatste jaren worden aangetroffen en er al eerder een link met het spike-eiwit is gelegd, kan dat als de hoofdoorzaak worden beschouwd.

De ontbrekende schakel uit de keten is nu vanuit een verrassende hoek aangetoond, namelijk in een onderzoek dat gepubliceerd is in de Journal of Medical Virology, waarbij men de invloed van microstolsels op het ontstaan van long covid wilde onderzoeken. Bij dit onderzoek is het bloed van een groep van 50 longcovid-patiënten vergeleken met een controlegroep van 38 personen zonder de longcovid-symptomen afkomstig uit Frankrijk en Zuid-Afrika. De onderzoekers troffen bij longcovid-patiënten een veelvoud aan microstolsels in het bloed aan die daarnaast groter van omvang zijn. Voor velen klinkt deze uitkomst volkomen logisch en voldoet het volledig aan de verwachting van de voorgeschreven werkelijkheid; long covid wordt immers gezien als een ernstige aandoening die veroorzaakt wordt door een besmetting met het coronavirus.

De wetenschappers die zich laten leiden door de realiteit benaderen dit onderzoek echter volledig anders, en dan blijkt dit standaardonderzoek ineens zeer waardevolle informatie op te leveren. Dit in eerste instantie omdat de toegepaste onderzoeksmethodes zeer betrouwbaar zijn en goed zijn uitgevoerd. Maar verder blijkt de groep longcovid-patiënten te zijn samengesteld door “klinische medewerkers” op basis van door patiënten zelf gerapporteerde symptomen. Men heeft nagelaten om in een laboratorium vast te stellen dat de persoon in kwestie daadwerkelijk met het virus geïnfecteerd is geweest. Hierdoor ontstaat de ronduit knullige situatie dat men stellig over long covid spreekt zonder vastgesteld te hebben of er überhaupt ooit iets van Covid in het spel is geweest. Het is in werkelijkheid niets meer dan een aanname die als loze kreet beschouwd dient te worden.

De waardevolle informatie volgt uit de ‘vaccinatie’status van de proefpersonen. In de groep mensen met long covid verschijnselen bevinden zich vier ongevaccineerden en van een ander is de status onbekend. Hieruit blijkt direct dat 90% mensen met veronderstelde long covid symptomen ‘gevaccineerd’ is. De controlegroep zonder verschijnselen blijkt zelfs voor 100% ‘gevaccineerd’ te zijn. Het onderzoek is hiermee in principe te beschouwen als simpelweg een onderzoek naar microstolsels in een groep ‘gevaccineerden’. Want er zijn bij alle ‘gevaccineerden’ amyloide microstolsels in het bloed aangetroffen. Hieruit kan geconcludeerd worden dat deze microstolsels die bij alle deelnemers in het bloed zijn aangetroffen, overeenkomen met het materiaal waaruit de in de eerste paragraaf beschreven grote witte structuren bestaan.