Eric Lopes Cardozo
In de tien maanden van Trumps tweede termijn heeft hij al veel voor elkaar gekregen, onder meer door het instellen van handelstarieven, het nemen van maatregelen tot het terugdringen van massa-immigratie en maatregelen tot het terugdringen van de import van drugs. Ook heeft hij zich toegelegd op het beëindigen van buitenlandse conflicten, zoals het grensconflict tussen India en Pakistan, het conflict in Gaza, het wegnemen van het nucleaire dreigingsbeeld ten aanzien van Iran en het daarmee onder controle brengen van Israël. De stappen richting het beëindigen van de proxy-oorlog tegen Rusland en het aanhalen van de Russische banden kunnen hier ook onder worden gecategoriseerd. Verder heeft hij afstand genomen van globalistische instituties als de VN en maatregelen ingesteld om industriële productiecapaciteit terug te halen naar de VS. Tot slot wordt de Federal Reserve (FeD) langzaam aan banden gelegd, en heeft hij maatregelen genomen tegen de politieke invloed van ngo’s.
Dit waren en zijn allemaal acties die ingaan tegen machinaties van de restanten van het Britse Rijk, dat leeft bij de gratie van chaos en politieke controle. Dat hem dit door velen niet in dank wordt afgenomen, blijkt onder andere uit gepleegde moordaanslagen, het plegen van karaktermoord, de onterechte inzet van juridische middelen, het stelselmatig verspreiden van desinformatie en het veroorzaken van grootschalige chaos via landelijk georganiseerde protesten, zoals het recente – mede door Soros gefinancierde – No Kings-protest.
Donald Trump stuurt, net zoals een van zijn illustere voorgangers, Abraham Lincoln, aan op een terugkeer naar het zogenaamde Amerikaanse Systeem, dat ook wel bekend staat als The American System of Political Economy, zoals in 1847 is gecodificeerd door de Duitse econoom Friedrich List. Na de Onafhankelijkheidsoorlog was het land in economisch verval geraakt en met de destijds agrarische economie was het niet in staat om zijn schulden af te lossen. Zonder maatregelen zou het land regelrecht zijn teruggeworpen in de schoot van het Britse Rijk, waarvan het zich eerder juist had losgemaakt. De oplossing voor deze ogenschijnlijk onoplosbare crisis werd aangedragen door de eerste minister van Financiën onder George Washington, Alexander Hamilton.
Hamiltons plan bestond uit vier onderdelen. Allereerst dienden alle onbetaalbare staatsschulden te worden geconsolideerd tot één enkele federale schuld, die vervolgens moest worden gedekt middels de uitgifte van nieuwe obligaties. De opbrengsten uit deze obligaties dienden te worden gebruikt voor interne verbeteringen, zoals het aanleggen van wegen en kanalen, het oprichten van universiteiten en het bevorderen van industriële groei. Ook werden federale stimuleringsmaatregelen genomen om ondernemingen aan te moedigen en initiatieven in lijn met nationale belangen te ontplooien. Vervolgens diende er een nieuw systeem van nationale banken tot stand te worden gebracht, onder federaal toezicht en ondergeschikt aan de Grondwet en het algemeen welzijn. Tot slot dienden waar nodig maatregelen (handelstarieven) te worden ingevoerd ter bescherming van de eigen economie, ofwel ter voorkoming van het dumpen van goedkope buitenlandse goederen. De achterliggende gedachte van dit systeem was dat het de welvaart van het land en de bevolking diende te vergroten. De onderliggende concepten waren soevereiniteit en het stimuleren van menselijke activiteit en creativiteit.
Hamiltons en Lists formule is door de jaren heen met succes toegepast, bijvoorbeeld in het Duitsland en Rusland van eind negentiende eeuw. Duitsland kwam – mede door de ontwikkeling van spoorwegen, industriële groei en protectionisme – tot bloei onder Bismarck. Rusland volgde eenzelfde koers middels protectionisme en de ontwikkeling van de Trans-Siberische spoorlijn. Hierbij werd de hulp ingeroepen van Amerikaanse ingenieurs en werd gebruikgemaakt van locomotieven van Baldwin Locomotive Works uit Philadelphia. Dit doet denken aan het op de Alaska-top van augustus dit jaar gelanceerde idee voor de aanleg van een tunnelverbinding tussen Alaska en Rusland.
Ook in de huidige tijd kan een parallel worden getrokken met Rusland. Na de val van de Sovjet-Unie in de jaren negentig was het bankenkartel erin geslaagd om, terwijl het land in chaos verkeerde, grootschalige export van Ruslands grondstoffen en andere vormen van kapitaal te bewerkstelligen. Met het aantreden van Poetin kwam daar verandering in. In 2003 had deze voldoende steun vergaard om de financiële oligarchie onder controle te krijgen. Deels middels juridische dwang werd overeengekomen dat ze hun bijeengegaarde kapitaal konden behouden, onder voorwaarde dat ze belasting zouden betalen, goed zouden zorgen voor hun personeel en dat ze dienden te handelen in lijn met de nationale belangen. De financiële oligarchie moest zich voortaan ver weg houden van de politieke koers. Dat Trump eenzelfde weg lijkt in te slaan kan worden afgeleid uit gesprekken met miljardairs als Zuckerberg en Bezos, en het onder controle brengen van de FeD. In tegenstelling tot de formule van Hamilton, is de FeD namelijk geen staatsinstelling. De aandelen van de FeD zijn in het bezit van privaat gefinancierde banken.
Het Britse systeem beoogt echter niet het vergroten van de welvaart van het land en zijn bevolking. De achterliggende gedachte van dit systeem is het verkrijgen van wereldheerschappij. De onderliggende concepten zijn centralisatie en het te gelde maken van andermans bezittingen. Het staat daarmee totaal haaks op het Amerikaanse systeem. Het verguist soevereiniteit, en daarmee protectionisme. Alles draait om het verkrijgen van controle op grondstoffen, en de opbrengsten daarvan ten goede te laten komen aan het bankenkartel, middels het verstrekken van leningen aan buitenlandse bedrijven en de overheden die het beheer voeren over deze grondstoffen. Landen dienen zich hiertoe open te stellen voor buitenlandse banken en bedrijven. Het verkrijgen van politieke invloed is hierbij cruciaal. Kleurenrevoluties en regime changes moeten dan ook in dit licht worden gezien. Hetzelfde geldt voor instituties als het IMF en de Wereldbank. Hun ingrijpen leidt altijd tot privatisering en lastenverzwaring en daarmee nooit tot voorspoed voor de bevolking.
In tegenstelling tot het Amerikaanse systeem, zijn in het Britse systeem politiek en wetgeving ondergeschikt aan handel en horig aan de onderliggende financiële oligarchie. Dit was reeds het geval in de zeventiende eeuw, toen de Oost-Indische Compagnie, destijds goed voor 50% van de wereldhandel, niet te onderscheiden was van het Britse Imperium zelf. Het diende als managementorganisatie, dat – ondersteund met een eigen leger – het beheer had over handelscontracten en de gekoloniseerde gebieden. Na de Tweede Wereldoorlog is de eigen militaire macht verwisseld met de militaire slagkracht van de VS. Het gemis van die interne militaire macht is dan ook een enorme aanslag op de slagkracht van het achterliggende bankenkartel. Hetzelfde geldt voor het ondermijnen van het inlichtingenapparaat; Trump heeft officieel aangekondigd dat er geen informatie meer zal worden gedeeld binnen het Five Eyes-samenwerkingsverband (bestaande uit Groot-Brittannië, Australië, Canada, de Verenigde Staten en Nieuw Zeeland). Australië, Canada en Nieuw-Zeeland zijn toevallig ook de belangrijke landen van de Commonwealth realms. Dit zijn onafhankelijke landen, die wel de Britse koning als staatshoofd hebben.
Het contrast tussen de twee systemen wordt nog beter zichtbaar wanneer wordt gekeken naar de effecten ervan. In ieder land dat het Britse systeem hanteert – en dat betreft alle westerse landen, inclusief Nederland – is sprake van toenemende armoede, terugval in levensstandaard, afbraak van de middenklasse, afbraak van het mkb, de-industrialisatie, torenhoge belastingen, hoge staatsschulden en verval van de infrastructuur. Andere al dan niet formeel gekolonialiseerde landen die zijn ingepakt door het Britse systeem treft hetzelfde lot. Het veroorzaakt een race to the bottom, die tot veel ellende en chaos leidt.
– einde artikel –
Je las een Premium artikel uit Gezond Verstand
Volg ons op social media
Kijk en beluister Gezond Verstand via