Eric Lopes Cardozo
In de reguliere media staat George Soros te boek als Joods-Amerikaanse multimiljardair en filantroop van oorspronkelijk Hongaarse afkomst die inmiddels meer dan $ 32 miljard heeft gedoneerd aan tal van ‘goede’ doelen, waaronder zijn Open Society Foundations. Het is ook bekend dat Soros de verkiezingscampagne van Obama heeft gesteund en dat hij een van de belangrijke sponsors is van de Amerikaanse Democratische Partij. Trump wordt verweten dat zijn aanval op het Soros-imperium gericht is op het uitschakelen van politieke tegenstanders. Het is echter vast komen te staan dat Soros mede de hand heeft gehad in wat thans te boek staat als ‘Russiagate’. Hierbij moest de indruk worden gewekt dat Trump zou hebben samengespannen met de Russen om de verkiezingscampagne van Hillary Clinton te saboteren teneinde zelf de Amerikaanse presidentsverkiezing van 2016 te kunnen winnen, oftewel een overduidelijke poging tot illegale beïnvloeding van presidentsverkiezingen.
Op basis van door de Trump-regering openbaar gemaakte documenten (het Durham-rapport) zijn e-mails boven water gekomen waaruit blijkt dat Russiagate door de Clinton-campagne en de Obama-regering zijn verzonnen. Men wilde voorkomen dat het Trump-campagneteam Hillary Clinton zou wegzetten als onbetrouwbaar vanwege haar illegale gebruik van privé-e-mails voor officiële communicatie tijdens haar termijn als minister van Buitenlandse Zaken. Trump moest verder in diskrediet worden gebracht door samenwerking van Clintons campagneteam met het Witte Huis, het Britse MI6 (Steele-dossier) en maatschappelijke organisaties zoals het Eurasia Center. De betrokkenheid van deze organisatie is opvallend omdat alle door het Soros-imperium gefinancierde en georganiseerde kleurenrevoluties en staatsondermijnende acties erop gericht zijn om het Euraziatische continent onder Britse controle te brengen. Trumps America First-strategie zit hierbij duidelijk in de weg.
In het oog springende voorbeelden van door Soros aangezwengelde kleurenrevoluties zijn de Oekraïense Maidan-revolutie van 2014 en die van de Arabische Lente. Maar ook afgelopen september is Soros weer in verband gebracht met het bewerkstelligen van de kleurenrevoluties die momenteel in Servië en andere landen, waaronder Indonesië, plaatsvinden.
Soros’ connectie met het Britse en Amerikaanse inlichtingenapparaat en de Britse en Europese financiële oligarchie kent een lange historie. Zo werd hij in de jaren vijftig, als student aan The London School of Economics, geworven om zich in te zetten voor de Mont Pelerin Society, een mede door de Oostenrijkse filosoof Karl Popper opgezette denktank van Europese oligarchen met als doel de Engelse rekolonisatie van de VS. In de jaren zestig was hij vicepresident bij Arnhold and S. Bleichroeder, een financiële dienstverlener gericht op EU-oligarchen waaronder de Rothschilds. Nadat in 1966 het Congres voor Culturele Vrijheid (CCF), een West-Berlijnse anticommunistische culturele organisatie die op haar hoogtepunt actief was in 35 landen, als dekmantel van de CIA werd ontmanteld, nam Soros het financieren van de onderliggende netwerken over. In de jaren zeventig startte Soros zijn eigen particuliere hedgefondsen (de Quantum Group of Funds) met vestigingen in Londen, New York, Curaçao en de Kaaimaneilanden. Deze worden geadviseerd door zijn bedrijf Soros Fund Management. Zijn klantenkring bestaat uit onder meer de Rothschild-familie, het Engelse en andere koningshuizen en Europese oligarchen.
Vanaf de jaren tachtig was Soros betrokken bij valutaspeculatie voor de City of London. Zo verdiende hij in de jaren negentig $ 1 miljard door tijdens de Engelse valutacrisis van 1992 te speculeren met het Engelse pond. Hij gebruikte zijn Quantum Fund-hedgefonds om miljarden ponden te lenen van verschillende banken en deze te verkopen voor andere valuta. Dit creëerde een enorme vraag naar andere valuta en een enorm aanbod aan ponden, wat de waarde van het pond op de markt deed dalen, precies waar Soros vooraf op had ingezet. Soros kan dan ook worden gekenschetst als een uiterst gewiekste speculant die op meesterlijke wijze financieel gewin kan verkrijgen door verwarring te zaaien. Hij doet dit desgewenst door het financieren van organisaties en partijen met onderling tegengestelde belangen.
Soros houdt zich ook al decennia bezig met sociale destabilisatie van Rusland in opdracht van MI6 en de CIA. Na de val van de Sovjet-Unie pompte hij honderden miljoenen dollars in Russische wetenschappelijke en onderwijsinstellingen. Hoewel deze donaties werden gepresenteerd als filantropie, was hun doel in werkelijkheid om radicale westerse liberale ideologie in de Russische samenleving te promoten. Zo bagatelliseerden door Soros gesponsorde Russische schoolboeken de Sovjet-bijdragen tijdens de Tweede Wereldoorlog en overdreven ze de Amerikaanse successen. Drie jaar na Poetins aantreden sloot Soros zijn Russische stichtingen en moest hij toegeven dat het opbouwen van een zogenaamde open samenleving in Rusland was mislukt. In 2015 verbood het Russische Openbaar Ministerie de Soros-stichtingen omdat ze een bedreiging vormden voor de constitutionele orde van de Russische Federatie en de veiligheid van de staat. Dit recept is ook uitgeprobeerd in Hongarije en China, overigens met hetzelfde negatieve resultaat.
Ook de Trump-regering tracht nu een einde te maken aan Soros’ machinaties. Door Soros ondersteunde initiatieven zijn het legaliseren van drugs, euthanasie, homorechten, open grenzen en sociale rechtvaardigheidsinitiatieven. Er kan hier een duidelijke parallel worden getrokken met de Sustainable Development Goals (SDG’s). Het zijn politiek correcte initiatieven die weinig weerklank vinden, maar die in de uitvoering een ontwrichtend effect hebben op de samenleving. En ook dit is kenmerkend voor Soros die zich lang heeft kunnen verschuilen achter politiek aanvaardbare betogen. Vaak gaat het om het ondersteunen van ‘gewenst’ beleid.
Het Soros-netwerk kent vele tentakels en wordt in direct verband gebracht met het Engelse en het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, de NAVO en de recent in opspraak geraakte CIA-frontorganisatie National Endowment for Democracy (NED). De laatste heeft zich onder meer beziggehouden met kleurenrevoluties, het delegitimeren van het presidentschap van Trump, grootschalige censuurcampagnes binnen de VS en de proxy-oorlog via Oekraïne tegen Rusland.
De betrokkenheid van Soros bij de proxy-oorlog tegen Rusland was zelfs in Nederland te merken. Zo was een in Rusland verboden non-profitorganisatie van Soros medefinancier van de Nederlandse campagne voor een ‘ja’ bij het Oekraïne-referendum in 2016. De organisatie Stem voor Nederland kreeg voor die campagne € 200.000 van Soros’ Open Society Foundations. Soros heeft in Nederland verder getracht invloed uit te oefenen door onder meer het financieren van het debat omtrent migratie, racisme, islam, het drugsbeleid en ook het financieel ondersteunen van een politieke partij als Volt. Met een invloed die reikt tot in de Europese Unie en de Raad van Europa, kan Soros ook indirect invloed uitoefenen op de Nederlandse politiek.
Dat Trump door The Guardian wordt uitgemaakt voor antisemiet is een bekend recept. Bij kritiek op Soros wordt direct misbruik gemaakt van zijn Joodse komaf. In de regel wordt hier Anti-Defamation League (ADL) voor ingeschakeld, een internationale Joodse organisatie die naar eigen zeggen strijdt tegen antisemitisme en andere vormen van haat en discriminatie. Midden jaren negentig is de ADL echter al ontmaskerd als een spionage-instrument van de Amerikaanse, Britse en Israëlische overheden. Tijdens zowel de Obama- als de Biden-regering werd de ADL gebruikt als censor van door de overheid aangestuurde massa-censuurprogramma’s. Recent heeft de FBI echter de banden met de ADL verbroken. FBI-directeur Kash Patel heeft daarover verklaard dat zijn in opspraak geraakte voorganger, James Comey, de ADL heeft gebruikt om Amerikanen met onwelgevallige meningen valselijk te beschuldigen van terrorisme.
In 2023 heeft Soros de controle over zijn financiële en politieke activiteiten overgedragen aan zijn zoon Alexander. Het is echter niet te verwachten dat een andere koers zal worden ingeslagen.
– einde artikel –
Je las een Premium artikel uit Gezond Verstand
Volg ons op social media
Kijk en beluister Gezond Verstand via
Gerelateerde berichten
