Vergiftigd gezag van verzinsels

Het Amerikaanse militair-industriële complex heeft vanzelfsprekend gezag over de onderdelen van de militaire macht in Nederland. Als vazal van de VS moest de luchtmacht ook tekenen voor de Joint Strike Fighter, of F-35, als opvolger van het F-16-gevechtsvliegtuig. De F-35 heeft inmiddels spreekwoordelijke betekenis gekregen als symbool voor een verroest stelsel van wapenfabricage. Het heeft, sinds het in gebruik is genomen, nooit gefunctioneerd zoals was bedoeld en beloofd, en de modernisering die het nu ondergaat loopt vijf jaar achter op schema en kost vele miljarden meer dan was geraamd. Een voor de Nederlandse veiligheid belangrijk aspect van dit alles is dat dit gevechtsvliegtuig zich op geen enkele manier kan meten met de geavanceerde Russische en Chinese concurrentie. Die veronderstelde vijanden van het Westen hebben geen last van een budgetslurpend militair-industrieel complex. Een onder het tapijt geveegde bijzonderheid van een vroeg stadium van de F-35-ontwikkeling was de moord op Pim Fortuyn, die meende dat Nederland niet aan deelname hieraan moest beginnen. Hij ventileerde die opinie op het moment dat hij een vooraanstaande positie in de Nederlandse coalitiepolitiek begon te bekleden.

Rosalie Langenberg schrijft in dit nummer over het gezag via decennialange propaganda vanuit de overheid over wat men dient te geloven en die door de gevestigde media stelselmatig over de maatschappij wordt uitgestort. Men mag over van alles en nog wat eigen meningen hebben, zolang het maar op de meeste gebieden van opinievorming de ‘juiste mening’ is. Met betrekking tot een aantal onderwerpen is dat gezag, in de openbare ruimte, ijzersterk. Overheden zijn, zoals wij al heel lang weten, gefascineerd door mogelijkheden om op directe en indirecte manieren het bewustzijn van grote delen van hun bevolkingen vorm te geven. Dit gebeurt met noties van een ‘nieuw normaal’, dat gepaard gaat met veranderend taalgebruik, tot experimenten met neurale nanotechnologie waarmee controlerend gezag over het individu kan worden uitgeoefend. Gelukkig genoeg worden de experimenteerders tegengewerkt door het feit dat echte wetenschappers niet veel verder zijn gekomen wat betreft kennis over hoe het menselijk bewustzijn tot stand komt en functioneert.

Iedereen die zich bezighoudt met ontwikkelingen op het terrein van Big Tech zal het kolossale gezag hebben opgemerkt dat AI – of kunstmatige intelligentie – heeft verkregen over heel erg veel arbeidsprocessen in de meeste werkomgevingen. Dat gezag breidt zich met onstuitbaar lijkende snelheid uit. Ook al gaat het niet om werkelijke intelligentie – zoals die waarover de denkende mens beschikt – toch kunnen de managers van kantoren en fabrieken aardig wat werknemers ontslaan die zich bezighouden met routineuze controles middels algoritmen.

Met een humoristisch uitgevallen artikel doet Richard Rijsdijk in dit nummer verslag over de aanstelling in Albanië van de eerste niet-menselijke minister. Zij is Diella, een AI-systeem dat geprogrammeerd is om onregelmatigheden in aanbestedingsprocessen te signaleren en daarmee fraude kan ontdekken. Dit heeft niet alleen binnen Albanië tot heftige discussies geleid (als minister voldoet Diella niet aan grondwettelijke eisen), internationaal heeft het denkers en schrijvers tot dieper denken aangezet over de afwezigheid van een algemeen aanvaard juridisch kader voor AI. De lezer van dit artikel maakt kennis met verschillende organisaties die inmiddels al zijn opgericht om het zich over de wereld verspreidende gezag van AI onder de loep te nemen, en zo nodig te beteugelen.

Regeringsgezag is in onze tijd van kleurenrevoluties labiel geworden. Het meest recente voorbeeld is de regimechange-operatie in Nepal, waar de Britse geheime dienst met haar ngo-pionnen in een mum van tijd protestacties van jeugdige groeperingen wist om te vormen tot een middel dat een mondiale politieke agenda dient. In dit geval is dat een gewelddadige waarschuwing tegen BRICS-lidmaatschap.

De grootste mondiale misdaad in de geschiedenis die wij nu al vijf jaar meemaken heeft een eigen gezag gekregen, omdat de misdadigheid ervan voortdurend angstvallig wordt weggemoffeld en in de gevestigde media onzichtbaar wordt gemaakt. Onder dat misdadige gezag zijn Nederlandse autoriteiten weer begonnen met een nieuwe corona-injectieronde. In de VS hebben de zich opstapelende studies die bewijzen dat genoemde injecties verschillende vormen van hartziekten en andere levensbedreigende aandoeningen veroorzaken, toenemend gezag verworven, dankzij de minister van Volksgezondheid, Robert Kennedy, wier gezag door de president wordt aanvaard, waarna Donald Trump zelf er gezag over is gaan uitoefenen.

In een tweede artikel wordt het gezag van de farmaceutische industrie tot op een nog dieper niveau onderzocht en uiterst kwalijk bevonden. Grootschalige studies van cohorten van kinderen die al of niet de injecties van de vaccinatieschema’s voor baby’s, kleuters, en jonge tieners ontvingen, tonen aan dat de gevaccineerde kinderen met allerhande kwalen te kampen hebben, terwijl de niet-gevaccineerde kinderen daarbij vergeleken kerngezond zijn. Deze situatie is het gevolg van door overheden ingevoerde aansprakelijkheidsbescherming van farmaceuten, waardoor we nu te maken hebben met een vaccinatie-industrieel complex zonder remmen.