Gerard van Ham
In het geval van SDG nummer zes worden milieu- en natuurorganisaties ingeschakeld. Neem bijvoorbeeld de juridische procedure tegen waterwinningsbedrijf Brabant Water. Deze rechtszaak is door de Brabantse Milieufederatie en het Brabants Landschap aangevraagd om de vergunning voor drinkwaterwinning te kunnen blokkeren. Het gaat hier om de drinkwaterwinning vlakbij een Natura 2000-gebied rondom Tilburg. Drinkwater oppompen zou de beschermde natuurgebieden schade toebrengen. De advocaat van Brabant Water zegt dat er bij een verbod op waterwinning een acuut leveringsprobleem zou ontstaan. De Inspectie Leefomgeving en Transport zegt dat Brabant Water een wettelijke plicht heeft om de drinkwatervoorziening in Brabant op peil te houden. Hier botsen kennelijk wettelijke regelgevingen. Brabant Water is weliswaar juridisch in het gelijk gesteld, maar moet vóór 2030 – in samenwerking met natuurverenigingen – met een ‘duurzame’ oplossing komen.
De uitspraak luidt dat drinkwater tegen die tijd uit andere bronnen moet komen, hetgeen precies het doel is van dit soort rechtszaken. In de beschermde natuurgebieden mag al enige tijd geen grondwater meer opgepompt worden. Met de fors groeiende omvang van het aantal natuurgebieden in Nederland zijn dit soort gerechtelijke procedures geen zeldzaamheid meer. In Tilburg gaat het zelfs om een ‘vlakbij gelegen’ natuurgebied.
Naast gesubsidieerde milieu- en natuurorganisaties zetten de machthebbers ook hun eigen ‘straatvechters’ in om de zesde SDG te bevorderen. Op de website wateractionhub.org staat de rol van Extinction Rebellion, die zich inzet voor SDG zes, tot in het kleinste detail uitgelegd. Als men van al deze stichtingen en verenigingen de lijnen doortrekt, komt men uit bij de Open Society Foundations van George Soros. Geen van dat soort clubs is daadwerkelijk geïnteresseerd in het bedrog dat ze verkopen. Zoals altijd willen ze er nooit over spreken en de media zullen er ook nooit lastige vragen over stellen. Deze activisten zijn vooral geïnteresseerd in de enorme subsidies en inkomsten die ze voor dergelijke acties ontvangen.
Wanneer activisten een probleem hebben verzonnen en daar rechtszaken aan te pas komen, komt de overheid vervolgens met onzinnige wetgeving. Zo heeft de landbouw te maken met een verbod om grondwater op te pompen in de wat drogere periodes, om de akkers en weilanden te kunnen besproeien. Dit, terwijl 90% van dit opgepompte water weer terug de grond in gaat. Er is dus eigenlijk geen probleem.
De volgende stap van ‘wetenschap’ en innovaties komt vervolgens na de gebruikelijke gerechtelijke procedures van de gesubsidieerde organisaties aan bod. Het instituut van overheidswetenschappers, het RIVM, kwam met een rapport over de klimaatrisico’s van drinkwaterwinning van 2030 tot 2050. Het verband tussen klimaat en drinkwater wordt hierin ‘wetenschappelijk’ aangetoond. In dit rapport komt het woord ‘klimaat’ 169 keer voor. Het is de mix van leugen en waarheid waardoor het geloofwaardig lijkt voor ondeskundige politici en ambtenaren, de doelgroep van dit soort rapporten.
Omdat volgens de nepwetenschap winning van drinkwater schade toebrengt aan de natuur, kan door het verbod op pompen een tekort aan drinkwater ontstaan. Daarom heeft men een serie nieuwe innovaties aan het werk gezet. De industrielobby’s struikelen over elkaar heen om daar een graantje van mee te pikken. Zo loopt er al een pilot om drinkwater uit brak water te winnen en in Tholen wordt volgend jaar een proef gestart met drinkwaterproductie uit zeewater.
Het bedrijf Evides heeft geheel nieuwe grondwatermeetnetten met nieuwe technieken opgezet. Volgens hun eigen website vol ‘wetenschap’ verzamelen ze door middel van telemetrie hoogfrequente data. Dankzij deze techniek komt men in steeds meer gebieden tot een steeds dieper grondwaterpeil. Met dit soort veronderstelde wetenschap kan elke leugen ‘wetenschappelijk’ verklaard worden. Het verklaart in elk geval problemen die er helemaal niet zijn. We zagen dat soort wetenschap al met de verzonnen klimaatverandering, het niet-bestaande stikstofprobleem, fossiele brandstoffen die in werkelijkheid natuurlijke koolwaterstoffen zijn, en ga zo maar door. Nu krijgen we dus een gebrek aan water in Nederland, dankzij wetenschappers die op hun beurt weer gefinancierd worden door de grote industrie, die hier flinke winsten hoopt te zullen gaan maken met het leveren van oplossingen voor problemen die er niet zijn.
Het grondwaterpeil in Nederland ligt tussen de 10 cm en (maximaal) 2 meter diepte. Op de website grondwatertools.nl/grondwater-in-beeld kan men op de kaart precies zien waar het grondwaterpeil in Nederland ligt. In bijna heel Nederland komt het grondwaterpeil nauwelijks onder de 1 meter diepte. In heel West- en Noord-Nederland bevindt het grondwater zich op ongeveer 20 cm diepte. In extreem droge periodes kan dit inderdaad in enkele gebieden tot maximaal 1 meter zakken, maar meer ook niet. De natuur heeft er nooit last van, want van nature groeien wortels van planten en bomen altijd door tot diep in de vochtige grond. Het is ook nooit eerder gebeurd dat een bos of natuurgebied uitsterft omdat het een tijdje droog is geweest. Het grondwaterpeil in de buurt van rivieren neemt automatisch de rivierstand aan, maar door de sponswerking van de grond ligt dit zo’n 2 tot 5 meter hoger. Uiteindelijk is de hele aardbol een kolossale door regen- en rivierwater gevoede waterspons. Zelfs midden in de woestijn zit grondwater. Weliswaar soms op grotere diepte (tot uiterlijk 80 meter), maar er zit overal water.
Daarom kan men de grond- en rivierwatervoorraden nooit leegpompen. Het meeste drinkwater komt zelfs uit de grote rivieren. Men wil ons van tijd tot tijd laten geloven dat het drinkwater uit rivieren vol PFAS zit, door giflozingen van de industrie. Vreemd dat de natuurclubs dan niet gaan procederen tegen die industrie, of dat de overheid dan geen verbod op het lozen van vergif instelt. Het is gewoon niet geloofwaardig. Het zuiveren van rivierwater is sowieso een simpel proces, dat al meer dan 150 jaar uitstekend werkt. Overigens pompt men het water niet uit de rivieren zelf, maar uit de lagen grint vlakbij de rivieren.
De waterputten in de landbouw pompen water op van rond de 10 à 30 meter diepte. De watermassa onder heel Nederland is zo enorm groot, dat men bij vol pompen door de landbouw het peil nog niet eens 1 mm kan laten zakken. 90% van het opgepompte water gaat sowieso weer terug de grond in. Het komt bijna niet voor dat men vanaf 10 meter plotseling geen water meer kan oppompen. Bij grote pompen kan men weleens een kleine plaatselijke trechter zuigen onder de pomp, waardoor de put tijdelijk droogvalt. Maar dit is binnen een uur alweer gecompenseerd door de sponswerking van de grond.
Om het waterpeil in stand te houden, moet men volgens de ‘wetenschappers’ op 50 meter diepte gaan pompen. Men treft echter al vanaf 40 meter diepte steeds meer onbruikbaar ‘brak water’ aan, waar op 10 meter diepte al voldoende goed bruikbaar water zit.
Het bedrijf Brabant Water pompt in Tilburg het drinkwater al op 200 meter diepte, “om de natuur te beschermen”. Door nieuwe “compenserende maatregelen” wil men straks door wetgeving pas laten pompen vanaf 40 tot 50 meter diepte. Er zal uiterlijk in 2030 een keuze gemaakt worden bij welke natuurgebieden de compensaties gaan plaatsvinden. Wat de compensaties precies gaan inhouden, is nog niet bekend; daar moet nog politiek over beslist worden. Het moet in ieder geval passen bij de doelstellingen van SDG nummer zes.
De leugen moet natuurlijk wel enorm groot zijn om Nederland van een gebrek aan water door klimaatverandering te kunnen overtuigen. Een hele klus voor de ‘wetenschap’, maar ze zijn al goed bezig, gezien het rapport van het RIVM. Het doel van SDG nummer zes is niet de natuur en/of het klimaat redden, die verklaring is alleen bedoeld voor het ‘domme gepeupel’. Het werkelijke doel is totale afhankelijkheid van de overheid, het totalitarisme waar alle zeventien SDG’s op gericht zijn. Na energieschaarste en voedselschaarste wil men nu doorstomen naar de volgende schaarste op het gebied van de eerste levensbehoeftes van de mens: het drinkwater.
Wat vertel ik mijn medemens?
- Als gebruikelijk worden de eerste stappen gezet door gesubsidieerde ngo’s, waaronder Extinction Rebellion.
- Dan wordt de wetenschap ingeschakeld ter bevestiging dat winning van drinkwater schade zou toebrengen aan de natuur om vervolgens met oplossingen te komen.
– einde artikel –
Je las een Premium artikel uit Gezond Verstand
Volg ons op social media
Kijk en beluister Gezond Verstand via
Gerelateerde berichten
