Tjeu Lemmens
Staatsafhankelijkheid betekent dat burgers voor voedsel en wonen, voor welzijn, onderwijs, gezondheid en oudedagsvoorziening afhankelijk zijn van overheden, vooral in de vorm van uitkeringen, toeslagen en subsidies. Dat te grote staatsafhankelijkheid slecht kan uitpakken laat de woningmarkt zien. Die staat al vele jaren onder totale controle van de overheid, wat geleid heeft tot een groeiend en inmiddels nijpend woningtekort en buitensporig hoge huur- en koopprijzen.
Ook het basis- en middelbaar onderwijs staat vrijwel volledig onder zeggenschap van de staat. De machtselite wil niet dat kinderen onderricht krijgen dat hen opvoedt tot mondige, zelfstandig denkende, kritische en zelfredzame mensen. Daarom mag onderwijs niet gericht zijn op het overdragen van elementaire kennis en vaardigheden, waarvan de voornaamste zijn: lezen, schrijven en rekenen. Dergelijk onderwijs leidt alleen maar tot voor de machtselite onbruikbare lastposten. Kinderen moeten een transitie ondergaan tot volgzame, goedgelovige volwassenen. Daartoe dient elk kind van jongs af aan geïndoctrineerd te worden met fabeltjes, die als onomstotelijke waarheid worden gepresenteerd. Zo krijgen basisschoolkinderen lesstof voorgeschoteld waarin de Zweedse klimaathysterica Greta Thunberg als een heldin op het schild gehesen wordt, alsof zij een moderne Jeanne d’Arc is. “Ieder kind heeft nu en in de toekomst het recht om te leven op een gezonde planeet. Daar moeten we net als Greta Thunberg voor vechten.” Dat vechten bestaat onder andere uit ouders aanmanen groene stroom te gebruiken en stekkerdozen aanschaffen met een rode knop waardoor je deze aan en uit kunt zetten.
Ook dienen kinderen hun ouders ervan te weerhouden om – na een jaar hard werken – naar verre, warme oorden te vliegen, want “vliegen kan echt niet meer nu de planeet ten onder dreigt te gaan”. Vliegen moet sowieso moeilijker worden gemaakt. GroenLinks-PvdA wil Maastricht Airport als regionaal vliegveld opheffen zodat er ruimte komt voor woningbouw. Daarna moeten Groningen Airport Eelde en andere vliegvelden voor datzelfde doel hetzelfde lot ondergaan.
Het systematisch onderwijzen van kinderen in aanvechtbare overtuigingen en fabeltjes heeft de afgelopen decennia geleid tot een schrikbarende stijging van laaggeletterdheid – ook wel functioneel analfabetisme genoemd. In 2024 waren 2,5 miljoen Nederlanders laaggeletterd, dat is nagenoeg 20% van de geschoolde bevolking. Laaggeletterd zijn betekent dat men wel in staat is een tekst hardop te lezen, maar niet begrijpt wat er staat. Laaggeletterde mensen zijn een gewillige prooi voor manipulators.
In hun streven om vrije mensen te knechten en te transformeren tot slaven, lijfeigenen en horigen, is het voor de machtselite niet voldoende om het kritische en analytische denkvermogen via onderwijs te decimeren. Altijd zullen er slimme jongens en meisjes zijn die niet in de fabeltjesfuik zwemmen. Om een hermetisch gesloten staatsafhankelijkheid te creëren dienen de weinige mensen van wie het kritische denkvermogen onaangetast is gebleven, de mond gesnoerd te worden. Immers, het misdadige bedrog van de machtselite mag niet ontmaskerd worden want dat zou het bereiken van hun sinistere doelen in gevaar brengen. Het antwoord daarop is het censureren van kritische uitlatingen. De januskop, die middels censuur wordt opgezet, is dat het in het belang van burgers en vooral hun kinderen is om hen te beschermen tegen ongewenste informatie en om terrorisme en criminaliteit te bestrijden, terwijl het in werkelijkheid om meedogenloze repressie gaat.
Voorts kan staatsafhankelijkheid gecreëerd worden door jongeren te verleiden soldaat te worden. Daartoe worden uitgekiende reclamefilmpjes gefabriceerd, waarbij het soldatenleven als romantisch en heldhaftig wordt afgeschilderd. Terwijl oorlog de meest dood en verderf zaaiende menselijke activiteit is. En dat alles in het belang van de machtselite waarvoor onze politici zich laten gebruiken. Een kunstmatige oorlogsdreiging wordt gecreëerd door Rusland als een gevaarlijke agressor te brandmerken. Langzaam maar zeker wordt de bevolking voorbereid op rantsoenering van voedsel, energie en andere levensbehoeften. Immers, zo wordt beweerd, continuïteit van vitale voorzieningen, waaronder bevoorrading van supermarkten en apotheken, moet gewaarborgd blijven. In de publieke ruimte zullen binnenkort niet alleen politieagenten en handhavingsbeambten aan te treffen zijn, maar ook militairen die in tassen mogen snuffelen en willekeurig mensen fouilleren.
Langdurige afhankelijkheid leidt tot burgers voor wie het vanzelfsprekend is dat zijzelf hun problemen niet hoeven op te lossen, omdat overheidsinstanties daarvoor zorgen. Daartoe is een uitgebreid netwerk van hulpverleners ontwikkeld, zoals slachtofferhulp, hulp bij schulden en hulp bij een identiteitscrisis. Bij een psychisch trauma bieden hulpverleners traumatherapie aan. Het behandelen van burgers als slachtoffer is een reuzensprong op weg naar de totale staatsafhankelijkheid.
Een ander uit de duim gezogen gevaar is de zon, die gepropageerd wordt als bron van gevaarlijke straling die huidkanker veroorzaakt. Op steeds meer locaties staan smeerpalen waaruit je gratis zonnebrandcrème met factor 30 kunt trekken en dik op je huid smeren. Het RIVM heeft daartoe een slogan bedacht: ‘Geniet maar verbrand niet’. 3 juli werd zelfs uitgeroepen tot ‘Blijf Uit De Zon Dag’. UV in zonnestralen is echter essentieel om gezond te blijven en is de brandstof voor het aanmaken van vitamine D. Zon op je huid is – met mate – noodzakelijk. Eigenaardig is dat de zon wanneer het om een ander verzonnen gevaar gaat – klimaatverandering – buiten beeld blijft. Terwijl dit hemellichaam met een oppervlaktetemperatuur van 5.500 graden Celsius de temperatuur op aarde vrijwel volledig bepaalt. De zon wordt gepresenteerd als een gevaarlijke oorzaak van kanker, maar in klimaatverandering zou zij geen enkele rol spelen.
Toenemende staatsafhankelijkheid heeft niet alleen gevolgen voor de vrijheid van individuele burgers, maar leidt ook tot een bureaucratisch overheidsmonster met een overdaad aan ambtenaren. Zij zijn druk bezig met het bedenken van beleid en het commanderen en controleren van burgers. De regels worden alsmaar complexer en uitgedrukt in woorden die voor meerderlei uitleg vatbaar zijn met als resultaat inconsistenties in de uitvoering. Het aantal ambtenaren bij de rijksoverheid – inclusief defensie en belastingdienst – is de afgelopen zeven jaar met 30% toegenomen. Zij worden geadviseerd door een groeiend leger peperdure consultants. Want ambtenaren zijn specialisten in het invullen van spreadsheets, maar hebben geen inhoudelijke kennis van de materie waarover zij geacht worden beslissingen te nemen. Een uit de kluiten gewassen bureaucratie leidt tot ambtenaren die vooral zichzelf en hun collega’s bezighouden, regels en procedures nauwgezet volgen, en de mens achter de afhankelijke burger compleet negeren. Met als resultaat een mechanistische, robotachtige benadering van burgers.
Afhankelijke mensen zullen het uit hun hoofd laten om verzet te plegen, want je bijt niet de hand die je voedt. Het creëren van staatsafhankelijkheid heeft een lange geschiedenis. Om revoltes en staatsgrepen te voorkomen voerde de Romeinse keizer Augustus ruim tweeduizend jaar geleden een pensioenregeling in. Legionairs ontvingen na een dienstperiode van een kwart eeuw, twaalf jaarsalarissen ineens. In 1889 voerde Otto von Bismarck in Duitsland het staatspensioen in om de socialisten de wind uit de zeilen te nemen en volksopstanden te voorkomen. Het idee om een basisinkomen voor iedereen in te voeren is op dezelfde leest geschoeid.
Staatsafhankelijkheid is niet het gevolg van goede overheidsbedoelingen maar is een essentieel instrument om het volk koest en gedwee te houden. In de afgelopen honderd jaar is het afhankelijkheidsstelsel steeds fijnmaziger geworden. Thans is de EU hard op weg om zich onomkeerbaar te transformeren tot een surveillancestaat, waarin EU-burgers totaal afhankelijk zijn van de willekeur van staatsinstellingen, waarbij regels met één pennenstreek drastisch kunnen worden gewijzigd. Hierdoor groeit het wantrouwen jegens staatslieden, wat wordt beantwoord met toenemende repressie en grotere afhankelijkheid. Dat politici het beste voor zouden hebben met hun burgers zal een fatale vergissing blijken te zijn. Dan is het echter te laat want de weg terug is geblokkeerd.
– einde artikel –
Je las een Premium artikel uit Gezond Verstand
Volg ons op social media
Kijk en beluister Gezond Verstand via
Gerelateerde berichten
