Jan van Dijk
Het klimaatbeleid van Brussel heeft trekjes van het communisme – zoals ooit bedacht door Karl Marx. De Europese Unie heeft iets weg van een alziend collectief orgaan, een systeem om de inwoners van Europa te regeren, met een broeikasgas om ons te straffen en een visie die ons uiteindelijk duisternis zal brengen. Privébezit vormt een enorme sta-in-de-weg voor de politieke kakelende klasse in Brussel en Den Haag. Door brandstof aangedreven auto’s willen ze ook niet meer, want die kunnen niet op afstand worden aangestuurd en een zelfsturende elektrische auto wel. Het klassieke communisme is gebaseerd op gemeenschappelijk eigendom van productie en kapitaal. Dat is echter niet wat er in Europa gebeurt. Ondanks dit alles is er nog steeds geen brede sociale revolutie, maar wel industrie die wordt afgestoten naar o.a. India en China, onder het mom van de-industrialisatie ‘om de opwarming van de aarde te stoppen’. Daarnaast hebben we bij dit soort nieuwe politieke systemen een sterk geloof in gratis geld. Dus niet een politiek systeem dat is gebaseerd op het draagkrachtbeginsel, maar een systeem dat de lagere klasse steeds verder kaalplukt en dit via elite-subsidies onder de rijken verdeelt.
Bijvoorbeeld door het bestaan van de salderingsregeling voor elektriciteitsopwekking voor mensen die € 10.000 kunnen missen voor de aanschaf van zonnepanelen of een warmtepomp, of de subsidies op elektrische auto’s, waar op een luxe elektrische Porsche een stevige BPM-korting zit van € 30.000, zodat de rijken er een kunnen aanschaffen. Het klimaatbeleid van Brussel bestaat uit een vals vleugje Robin-Hood-socialisme, een lichtrode versie van het klassieke communisme, gemixt met snoeihard kapitalisme. Jan Modaal kan zich geen voorstelling maken van de honderden miljarden euro’s aan belastinggeld die zijn geïnvesteerd in projecten onder de noemer duurzaamheid, die ook nog eens zijn mislukt, waardoor Jan Modaal per saldo behalve steeds hogere belastingen ook nog eens last heeft van hogere prijzen vanwege duurzaamheids-inflatie.
De opwarming van de aarde zal verschrikkelijk zijn, volgens de gevestigde media: apocalyptisch en catastrofisch. De filosofie van het catastrofisme is de opvatting die stelt dat gedurende de lange geschiedenis van de aarde de verschillende tijdperken worden afgesloten door een catastrofale ineenstorting van een beschaving, waarna een hernieuwde opbouw plaatsvindt. Het klimaat-catastrofisme zien we terug in door de mens gecreëerde crisissen, zoals de stikstofcrisis, de mestcrisis, de koopkrachtcrisis en de crisis der crises: de opwarming van de aarde. We worden geacht te geloven dat onze regeringsleiders ons de oplossing voor het probleem zullen verschaffen, terwijl juist zij degenen zijn die het probleem hebben verzonnen.
Het bouwplan voor de Europese klimaattoren heet ‘Fit for 55’ (het reduceren van broeikasgassen met 55% vóór 2030). Dit wetgevingspakket is ontworpen om het EU-beleid af te stemmen op de klimaatdoelstellingen van de Parijse klimaatakkoorden, om tegen 2050 ‘klimaatneutraliteit’ te bereiken. De belangrijkste etages van de klimaattoren zijn het EU-emissiehandelssysteem (EU Emissions Trading System, EU ETS), koolstofcorrectie aan de Europese buitengrens (Carbon Border Adjustment Mechanism, CBAM), richtlijn energie-efficiëntie (Energy Efficiency Directive, EED), regeling infrastructuur alternatieve brandstoffen (Alternative Fuel Infrastructure Regulation, AFIR), het Sociaal Klimaatfonds en de hernieuwbare energie richtlijn (Renewable Energy Directive, REDIII). Het EU ETS streeft naar emissiereductie door de consument te laten betalen voor CO₂-uitstoot en dit geld vervolgens te gebruiken voor subsidies op Chinese zonnepanelen en Tesla’s. CBAM bestrijdt ‘CO₂-lekkage’ door een CO₂-heffing op geïmporteerde goederen, ergo, we jagen eerst de Europese productie naar Azië toe en daarna laten we de producenten een CO₂-heffing betalen wanneer de goederen terug naar Europa komen.
De EED stelt doelstellingen vast voor energiebesparing, ergo, bedrijven moeten investeren in dure controles door externe bureaus en moeten heel veel extra administratie doen om boetes te voorkomen. De AFIR bevordert de ontwikkeling van infrastructuur voor alternatieve brandstoffen, ergo, geld wordt over de balk gesmeten voor onrealistische gedachtespinsels als ‘groene’ waterstof-distributienetwerken en CO₂-opslag in de Noordzee. Het Sociaal Klimaatfonds is ontworpen om kwetsbare huishoudens en bedrijven te ondersteunen tijdens ‘de energietransitie’, bijvoorbeeld door het stimuleren van klimaatkennis middels het gecorrumpeerde Nederlandse ‘klimaatexamen’. De REDIII is een specifiek stuk EU-wetgeving dat doelstellingen en regels vastlegt voor de bevordering van hernieuwbare energiebronnen, ergo, CO₂-belasting op elke liter diesel of benzine die de consument tankt. Helaas is de enige conclusie die we op basis van de ingevoerde klimaatwetten kunnen trekken, dat Europa een catastrofaal pad volgt. We zijn geen klimaattoren aan het bouwen, maar overvloed en welvaart aan het afbreken. Pessimisme en catastrofisme kunnen het beste worden bestreden met optimisme.
Grondstoffen zijn overvloediger beschikbaar naarmate de wereldbevolking toeneemt, zo heeft onderzoek aangetoond. De overvloed aan grondstoffen nam zelfs sneller toe dan de bevolking, en gemiddeld creëerde elk extra mens meer waarde dan hij of zij consumeerde. Deze relatie tussen bevolkingsgroei en overvloed is zeer contra-intuïtief, maar statistieken die ons vertellen hoe lang we moeten werken om iets bepaalds te kunnen kopen zijn op de 37 belangrijkste gebruiksgoederen, zoals graan, rubber, koffie, rijst en thee in de periode van 1960 tot 2018 gemiddeld met 83% gedaald. Meer mensen produceren meer ideeën, wat leidt tot meer uitvindingen.
Een andere waarheid is de 100% correlatie tussen energie en welvaart. Conventionele brandstoffen vormen een unieke kosteneffectieve energiebron, waardoor ze toegankelijk zijn voor miljarden mensen. Goedkope energie maakt vooruitgang mogelijk in verschillende sectoren, waaronder landbouw, gezondheidszorg en industrie, waardoor de mens kan gedijen. De betrouwbaarheid van conventionele brandstoffen is cruciaal voor de stroomvoorziening van essentiële diensten en industrieën, en voor het voorkomen van stroomuitval en economische verstoringen. Industrieën die draaien op diesel en aardgas stimuleren wereldwijd economische groei en de toegang tot dit soort energie is een voorwaarde voor sociale en economische vooruitgang.
De klimaattoren van Brussel lijkt enorm op de Toren van Babel. Dat Bijbelse verhaal biedt inzicht in de destructieve kanten van menselijke ambitie en hoogmoed. Het woord ‘babel’ betekent verwarring – babylonische spraakverwarring. Met het bouwen van onze technocratische politieke torens in Brussel en Den Haag is de spraakverwarring in onze maatschappij enorm toegenomen. De metafoor benadrukt de noodzaak van nederigheid en voorzichtigheid bij het ingrijpen in complexe systemen, zoals het klimaat. Er is geen sprake van een klimaatcrisis, maar er zijn wel natuurlijke cycli van veranderende temperaturen op planeet aarde. De beschikbaarheid van betaalbare en betrouwbare energie staat in een een-op-eenrelatie met het algehele welzijn van de mens. Energievrijheid stelt mensen in staat kansen te benutten, hun levensstandaard te verbeteren en langer en gezonder te leven. Een van de belangrijkste lessen uit het verhaal van de Toren van Babel is het gevaar van ongecontroleerde ambitie. De mensen wilden een toren bouwen om zichzelf te verheerlijken.
De klimaattoren van Brussel laat zien dat menselijke inspanningen, hoe groot ook, zullen mislukken wanneer ze in strijd zijn met de werkelijkheid. De Europese klimaattoren van Brussel leidt niet naar de hemel, maar naar een hel; met ‘net zero’ CO₂-uitstoot is er bijvoorbeeld geen plantengroei meer mogelijk. Wereldwijde bevolkingsgroei leidt tot een toename van hulpbronnen en ideeën. Optimisme verslaat pessimisme en schaarste is geen partij voor menselijke vindingrijkheid.
– einde artikel –
Je las een Premium artikel uit Gezond Verstand
Volg ons op social media
Kijk en beluister Gezond Verstand via
Gerelateerde berichten
