J. Verschoor
Ineens was Jetten volgens zijn ambtenaren ‘best een geschikte vent’. Jetten wist te profiteren van de politieke gezindheid van de ambtelijke top van EZK. Jarenlang was die in handen van Chris Buijink, een Amsterdams PvdA-lid. Buijink was de SG (secretaris-generaal) bij EZK. Hij stond aan het hoofd van een linksgericht ministerie. De ambtelijke top gaf steun aan Rob Jetten, die toestemming kreeg het absurd hoge bedrag van € 28 miljard te besteden aan zijn klimaatplannen.
Geen enkele ambtenaar zal het echter in zijn hoofd halen iets aardigs over Geert Wilders te zeggen. Die PVV heeft nergens wortel geschoten. Dit is mede het gevolg van de lijn van Geert Wilders, die geen leden in zijn partij wil toelaten. Velen zien dit als een stommiteit van de eerste orde. Maar het is David tegen Goliath. Er is een gesloten front van bovenbazen bij EZK, Financiën en Buitenlandse Zaken, die gezamenlijk in Leiden hebben gestudeerd. Ze kennen elkaar, er is saamhorigheid. Ze informeren elkaar als er interessante vacatures in aantocht zijn.
Een heel aparte categorie zijn de jonge ambtenaren, die opvallend zwijgzaam afwachten. Ze verbergen het feit dat hun vaders reeds op sleutelposten zitten. Die vaders zijn zelf het product van politieke benoemingen. Daarvan willen zij hun zoons laten meeprofiteren. De afwachtende jonge ambtenaren verdwijnen vaak ineens naar vette banen, veelal in het buitenland. Allemaal geregeld door papa met zijn kruiwagen. Deze hulpverlening komt nog steeds voor. Het leidt tot ondoorzichtigheid van de Rijksoverheid, die uit haar krachten is gegroeid. Een gevolg is dat niemand meer goed kan zien waar de verantwoordelijkheden liggen. Hierin komt geen verbetering. De val van het kabinet-Schoof zal niet leiden tot de noodzakelijke schoonmaak van de wijze waarop het land wordt gerund.
Na 1945 was Nederland in de ban geraakt van de ‘American way of life’. Zelfs de inhoud van schoolboekjes werd in lijn gebracht met de Amerikaanse cultuur. Aan de Nederlandse universiteiten waren Amerikaanse studieboeken verplicht. Zo ontstond een algemeen geloof in Amerikaanse sociologen die stelden dat de toekomst was voorbehouden aan de middenklasse. Die werd geprezen als de hoeder van de westerse democratie. Hoe groter de ‘middle class’, des te sterker de positie van ’het vrije Westen’ tegenover het vermaledijde communisme in het Oosten. De definitie van het woord ‘middenklasse’ bleef vaag. Was het de witte boordenklasse of mochten ‘blue collars’ (handarbeiders, die vaak een blauwe overall aan hadden) ook worden meegerekend? Het bleef een schijn-debat. In werkelijkheid gaven de Amerikanen er geen snars om. Ze deden helemaal niets toen die middenklasse in verval raakte. Dat gebeurde vanaf 1970, met massa-ontslagen in de VS. Thans zijn de Europese ‘middenklasse-groepen’ op weg naar de slachtbank.
In Nederland zijn de mensen met een stabiel inkomen, onafhankelijke mensen die goed voor zichzelf kunnen zorgen, het doelwit. Onder andere Mark Rutte heeft de samenleving uit haar voegen getrokken. De Tweede Kamer is buitenspel gezet. De pensioenen worden uitgekleed, de gespaarde privé-miljarden vloeien richting Brussel. De economie is gestagneerd geraakt door de roekeloze massa-immigratie van mensen uit niet-westerse culturen. Integratie is ontspoord; analfabetisme onder de nieuwkomers explodeert. Er is een schreeuwend tekort aan woningen. In Amsterdam is geen enkele woning met een ‘middenhuur’ meer beschikbaar.
De overdadige uitkeringen van de overheid hebben de sociale vangnetten misvormd tot hangmatten. Overal is dringend behoefte aan nieuwe werknemers, maar velen verkiezen een uitkering boven werk. Een uitkering is nu eenmaal aantrekkelijker. Wie een loodgieter of andere vakman nodig heeft, moet lang zoeken. Het massale niet-werken veroorzaakt krapte op de arbeidsmarkt, dit leidt vervolgens tot een te hoge werkdruk. Gevolgd door ziekteverzuim, waardoor succesvolle ondernemingen vanwege personeelsgebrek hun opdrachten niet meer kunnen uitvoeren. Er is genoeg werk voorhanden voor loodgieters, elektriciens en ander technisch geschoold personeel, maar bedrijven blijven kampen met gebrek aan geïnteresseerd personeel. Juist deze beroepen zijn onmisbaar voor onze maatschappij. Ze zijn onvervangbaar. Er zijn genoeg gevallen bekend van werkgevers in deze sectoren die personeel met hogere salarissen bij concurrenten wegkapen.
Door het verkwanselen van het nationaal belang, met de overdracht van soevereiniteit aan Brussel, is ons land in een welhaast hulpeloze toestand gebracht. Burgers zijn hun gevoel van eigenwaarde kwijt. Dit is de cultuur van Rutte, de scharrelaar die veertien jaar lang alle topposities aan zijn handlangers heeft weggegeven. Dankzij internationale afspraken met supranationale instanties kan de WHO eigenmachtig de Nederlandse bevolking verplichten zich met een door hen voorgeschreven medicijn te laten injecteren wanneer er een zogenaamde ‘pandemie’ wordt uitgeroepen. De Tweede Kamer had daar niets over te zeggen. De Europese bank mag onbeperkt graaien in de Nederlandse schatkist. De NAVO bestuurt het complete gezondheidsbeleid in Nederland via geheime protocollen, zo onthulde minister Fleur Agema. Zij bleek niet bij machte de ondoorzichtigheid van het beleid – dat achter de coulissen wordt voorbereid door drommen onzichtbare ambtenaren – een halt toe te roepen. De ambtenaren worden riant bezoldigd, de effectiefste manier om zich van hun loyaliteit te verzekeren.
De middengroepen worden hard geraakt. Ze willen comfortabel leven, zoals ze dat altijd hebben gedaan, maar een eigen woning is voor velen zowat onhaalbaar geworden. Vorige maand ontdekte het CBS dat het vooral de middengroepen zijn die gezinsvorming uitstellen, omdat er in het leven teveel onzekerheden zijn. Het stichten van een gezin met kinderen durven ze niet meer aan.
Kenmerk van middengroepen is trouw aan het gezag. Zij kunnen zich niet voorstellen dat de overheid anders dan het beste met hen voorheeft. Nog steeds laten burgers zich door de overheid verleiden tot maatregelen voor veronderstelde ‘verduurzaming’. De overheid voert de druk op, de burgers moeten meer betalen en de propaganda draait op volle toeren. Maar de woningmarkt is sinds een tiental jaren omgevormd tot winstmodel. Door politici als Rob Jetten wordt de huiseigenaren wijsgemaakt dat er iets aan de hand is met het klimaat, waar zij iets aan kunnen doen. De enig mogelijke redding van de wereld bestaat uit ‘verduurzaming’ van alle woningen in Nederland, kortom, Nederland moet vooroplopen. Huiseigenaren moeten diep in de buidel tasten om kozijnen te vervangen, spouwmuren te isoleren en bestaande liften door nieuwe te vervangen. Hiernaast moet ook iedereen een warmtepomp aanschaffen.
Om een detail te noemen: huiseigenaren die behoren tot een Vereniging van Eigenaren (VvE) worden verleid de verduurzaming van hun woning te financieren met een lening bij het Warmtefonds, dat werd betaald met geld van het voormalige ministerie van Rob Jetten, en ook nu nog wordt betaald door de Rijksoverheid. Wie niet oppast, raakt al snel verstikt in persoonlijke leningen van € 50.000 of meer. In Nederland bestaan 135.000 VvE’s, met in totaal 1,4 miljoen woningen. Ze zorgen voor het onderhoud van die woningen met een meerjaren-onderhoudsplan. Onlangs heeft de overheid de hulp ingeroepen van de koepelorganisatie VvE Belang, die zich specifiek richt op de woningeigenaren van de VvE. VvE’s geven het werk nu uit handen aan beheerkantoren. Die kantoren worden door de overheid verleid om verduurzaming op de agenda te zetten.
De uitholling van de middengroepen heeft enorme gevolgen. Winkelstraten in sommige grote en kleine steden zijn doodse straten geworden, veel winkels zijn ermee gestopt, omdat ze hun huren niet meer konden opbrengen. Nuttige winkels zijn vervangen door nagelstudio’s en tatoeage-salons. Traditionele meubelzaken worden overvleugeld door kringloopwinkels. De bezorgdiensten halen veel omzet weg. Klassieke winkels hebben het steeds moeilijker om te overleven. Kleine horecabedrijven, zoals banketbakkers of koffiezaakjes, zijn langzaam aan het verdwijnen. Het gevolg is dat burgers elkaar minder spreken. Zo kunnen ze minder makkelijk met elkaar communiceren over het bedrog van de Sustainable Development Goals. Verpakt in nobele taal zijn de SDG’s een onderdeel van de macht die hen wil vernietigen. Ze zijn erop gericht de middengroepen te beroven van hun zorgvuldig opgespaarde goede geld. Om die opzet te verdoezelen wordt het doorvoeren van de SDG’s uitbesteed aan de Nederlandse gemeenten. Die weten van toeten noch blazen. De burger betaalt, althans zolang er nog een middenklassegroep bestaat.
– einde artikel –
Je las een Premium artikel uit Gezond Verstand
Volg ons op social media
Kijk en beluister Gezond Verstand via
Gerelateerde berichten
